Ijob 37

1 Pri tio tremas mia koro Kaj saltas de sia loko.

C’est pour cela que mon cœur a été saisi d’effroi, et qu’il est sorti de sa place.

2 Aŭskultu atente en la bruo Lian voĉon, Kaj la sonojn, kiuj eliras el Lia buŝo.

Écoutez très attentivement sa voix terrible, et les sons qui sortent de sa bouche.

3 Sub la tutan ĉielon Li kurigas tion, Kaj Sian lumon al la randoj de la tero.

Lui-même porte ses regards au-dessous de tous les cieux, et sa lumière se répand sur les confins de la terre.

4 Post ĝi ekbruas la tondro; Li tondras per Sia majesta voĉo, Kaj oni ne povas tion haltigi, kiam aŭdiĝas Lia voĉo.

Après lui un bruit éclatera comme un rugissement; il tonnera par la voix de sa grandeur, et lorsqu’on aura entendu sa voix, on ne pourra la comprendre.

5 Mirinde tondras Dio per Sia voĉo; Li faras ion grandan, sed ne konatan.

Dieu tonnera merveilleusement par sa voix, lui qui fait des choses grandes et impénétrables;

6 Al la neĝo Li diras: Falu sur la teron; Ankaŭ al la pluvego, al Siaj fortaj pluvegoj.

Qui ordonne de descendre sur la terre à la neige et aux pluies de l’hiver, et à ses fortes ondées;

7 Sur la manon de ĉiu homo Li metas sigelon, Por ke ĉiuj homoj sciu Lian faron.

Qui met un sceau sur la main de tous les hommes, afin qu’ils reconnaissent chacun leurs œuvres.

8 La sovaĝa besto iras en sian kavon Kaj restas en sia loĝejo.

La bête entrera dans sa tanière, et elle demeurera dans son antre.

9 El la sudo venas ventego, Kaj de la nordo venas malvarmo.

Des lieux intérieurs sortira la tempête, et d’Arcturus le froid.

10 De la spiro de Dio venas frosto, Kaj vasta akvo fariĝas kvazaŭ fandaĵo.

Au souffle de Dieu, la glace se durcit, et de nouveau les eaux les plus abondantes se répandent.

11 La nubojn Li pezigas per akvo, Kaj nubo disŝutas Lian lumon.

Le blé désire les nuées, et les nuées répandent leur lumière.

12 Li direktas ilin ĉirkaŭen, kien Li volas, Por ke ili plenumu ĉion, kion Li ordonas al ili, sur la tero:

Elles parcourent tous les lieux où les conduit la volonté de celui qui les gouverne, et selon ce qu’il leur a ordonné sur la face du globe de la terre,

13 Ĉu por puno de ia lando, Ĉu por favorkoraĵo Li ilin direktas.

Soit dans une tribu, soit dans sa terre, soit en quelque lieu de sa miséricorde que ce soit, où il leur aura commandé de se trouver.

14 Atentu tion, Ijob; Staru, kaj konsideru la miraklojn de Dio.

Job, écoute ceci attentivement; arrête-toi, et considère les merveilles de Dieu.

15 Ĉu vi scias, kiamaniere Dio agigas ilin Kaj aperigas lumon el Sia nubo?

Est-ce que tu sais quand Dieu a ordonné aux pluies de faire paraître la lumière des nuées?

16 Ĉu vi komprenas, ĉe la distiro de nubo, La miraklojn de Tiu, kiu estas la plej perfekta en la sciado?

Est-ce que tu connais les grands sentiers des nuées et les sciences parfaites?

17 Kiamaniere viaj vestoj varmiĝas, Kiam la tero kvietiĝas de sude?

Tes vêtements ne sont-ils pas échauffés, lorsque le vent du midi souffle sur la terre?

18 Ĉu vi povas etendi kun Li la ĉielon, Firman kiel fandita spegulo?

Tu as peut-être formé avec lui les cieux qui sont très solides, comme s’ils avaient été coulés en bronze.

19 Sciigu al ni, kion ni devas diri al Li; Mi nenion povas elkonjekti pro mallumo.

Montre-nous ce que nous pourrons lui dire; car nous, nous sommes enveloppés de ténèbres.

20 Ĉu estos rakontita al Li tio, kion mi parolas? Se iu parolos, li pereos.

Qui lui racontera ce que je dis? Que si un homme en parle, il sera absorbé.

21 Nun oni ne povas rigardi la lumon, kiu hele lumas en la ĉielo, Kiam la vento pasas kaj purigas ĝin.

Mais maintenant ils ne voient pas la lumière: soudain l’air s’épaissira en nuées, et le vent, passant, les dissipera.

22 De norde venas oro; Ĉirkaŭ Dio estas terura brilo.

C’est du côté de l’aquilon que l’or vient, et la louange qu’on donne à Dieu doit être accompagnée de crainte.

23 La Plejpotenculon ni ne povas kompreni. Li estas granda en forto, justo, kaj vero; Li neniun premas.

Nous ne pouvons le comprendre dignement: il est grand en puissance, en jugement et en justice, et il ne peut être l’objet d’un récit.

24 Tial respektegas Lin la homoj; Kaj Li atentas neniun el la saĝuloj.

C’est pourquoi les hommes le craindront, et aucun de ceux qui croient être sages n’osera le contempler.