< Ijob 37 >
1 Pri tio tremas mia koro Kaj saltas de sia loko.
Oui, à ce bruit mon cœur s'épouvante, il s'ébranle et se déplace.
2 Aŭskultu atente en la bruo Lian voĉon, Kaj la sonojn, kiuj eliras el Lia buŝo.
Ecoutez! écoutez le roulement de sa voix, et le murmure qui sort de sa bouche!
3 Sub la tutan ĉielon Li kurigas tion, Kaj Sian lumon al la randoj de la tero.
Il lui fait parcourir tout le ciel, et Il lance l'éclair jusqu'à l'horizon de la terre.
4 Post ĝi ekbruas la tondro; Li tondras per Sia majesta voĉo, Kaj oni ne povas tion haltigi, kiam aŭdiĝas Lia voĉo.
Aussitôt sa voix mugit, Il tonne de sa voix de majesté, et ne retient plus sa foudre,
5 Mirinde tondras Dio per Sia voĉo; Li faras ion grandan, sed ne konatan.
Dieu par sa voix produit la merveille du tonnerre; Il fait des choses grandes que nous ne comprenons point.
6 Al la neĝo Li diras: Falu sur la teron; Ankaŭ al la pluvego, al Siaj fortaj pluvegoj.
Il dit à la neige: Tombe sur la terre! la pluie et les torrents de pluie attestent sa puissance.
7 Sur la manon de ĉiu homo Li metas sigelon, Por ke ĉiuj homoj sciu Lian faron.
Il engourdit les mains de tous les hommes, afin que tous les humains qui sont ses créatures, reconnaissent ce qu'il est.
8 La sovaĝa besto iras en sian kavon Kaj restas en sia loĝejo.
Alors les bêtes sauvages gagnent leurs tanières, et sommeillent dans leurs cavernes.
9 El la sudo venas ventego, Kaj de la nordo venas malvarmo.
La tempête sort de sa prison, et les vents impétueux amènent la froidure.
10 De la spiro de Dio venas frosto, Kaj vasta akvo fariĝas kvazaŭ fandaĵo.
Au souffle de Dieu la glace est formée, et les ondes dilatées se condensent;
11 La nubojn Li pezigas per akvo, Kaj nubo disŝutas Lian lumon.
d'humidité Il charge aussi la nue; Il épand les nuages porteurs de ses feux,
12 Li direktas ilin ĉirkaŭen, kien Li volas, Por ke ili plenumu ĉion, kion Li ordonas al ili, sur la tero:
qui tournoient en tout sens, sous sa conduite, pour exécuter tout ce qu'il leur commande, sur la surface du disque de la terre;
13 Ĉu por puno de ia lando, Ĉu por favorkoraĵo Li ilin direktas.
tantôt pour punir, si sa terre est coupable, tantôt pour bénir, Il les fait arriver.
14 Atentu tion, Ijob; Staru, kaj konsideru la miraklojn de Dio.
O Job, prête l'oreille à ces choses! continue à étudier les miracles de Dieu!
15 Ĉu vi scias, kiamaniere Dio agigas ilin Kaj aperigas lumon el Sia nubo?
En sais-tu les causes, quand Dieu les fait paraître, et qu'il fait resplendir le feu de sa nuée?
16 Ĉu vi komprenas, ĉe la distiro de nubo, La miraklojn de Tiu, kiu estas la plej perfekta en la sciado?
Comprends-tu le balancement des nues, merveille du Dieu parfaitement sage,
17 Kiamaniere viaj vestoj varmiĝas, Kiam la tero kvietiĝas de sude?
la chaleur que prennent tes vêtements, quand la terre reçoit du midi un air qui accable?
18 Ĉu vi povas etendi kun Li la ĉielon, Firman kiel fandita spegulo?
Etendras-tu, comme Lui, le firmament, lui donnant la solidité d'un miroir de fonte?
19 Sciigu al ni, kion ni devas diri al Li; Mi nenion povas elkonjekti pro mallumo.
Apprends-nous ce qu'il nous faut Lui dire? Ah! les ténèbres où nous sommes, nous mettent hors d'état de Lui rien proposer!…
20 Ĉu estos rakontita al Li tio, kion mi parolas? Se iu parolos, li pereos.
Mes discours lui seront-ils rapportés?… Mais désira-t-on jamais d'être anéanti?
21 Nun oni ne povas rigardi la lumon, kiu hele lumas en la ĉielo, Kiam la vento pasas kaj purigas ĝin.
Aussi bien l'on ne regarde point fixement le soleil, quand il brille dans les airs, et qu'un vent passe, et lui rend sa pureté.
22 De norde venas oro; Ĉirkaŭ Dio estas terura brilo.
Du Septentrion l'on peut bien tirer l'or, mais Dieu oppose un éclat formidable.
23 La Plejpotenculon ni ne povas kompreni. Li estas granda en forto, justo, kaj vero; Li neniun premas.
Jusqu'au Tout-puissant nous ne saurions pénétrer! Il est éminent par la force et par l'équité, et par une souveraine justice; Il ne rend aucun compte.
24 Tial respektegas Lin la homoj; Kaj Li atentas neniun el la saĝuloj.
Craignez-le donc, ô hommes; Il n'accorde ses regards à aucun des sages.