Ijob 36
1 Kaj plue parolis Elihu, kaj diris:
Y Eliu continuó diciendo:
2 Atendu ankoraŭ iom; mi montros al vi, Ĉar mi havas ankoraŭ kion paroli pro Dio.
Dame un poco más de tiempo para declarar; porque todavía tengo algo que decir en defensa de Dios.
3 Mi prenos mian scion de malproksime, Kaj mi montros, ke mia Kreinto estas prava.
Obtendré mi conocimiento de lejos, y le daré justicia a mi Hacedor.
4 Ĉar vere miaj vortoj ne estas mensogaj; Homo sincera estas antaŭ vi.
Porque verdaderamente mis palabras no son falsas; Uno que es perfecto en su conocimiento está hablando contigo.
5 Vidu, Dio estas potenca, kaj tamen Li neniun malŝatas; Li estas potenca per la forto de la koro.
He aquí, Dios es grande, no aborrece, es poderoso en la virtud de su corazón.
6 Al malpiulo Li ne permesas vivi, Kaj al mizeruloj Li donas justecon.
No perdona la vida al impio, y da a los oprimidos sus derechos;
7 Li ne forturnas de virtuloj Siajn okulojn, Sed kun reĝoj sur trono Li sidigas ilin por ĉiam, Por ke ili estu altaj.
No apartará los ojos de los justos, hasta el trono de los reyes, los afirma para siempre, exaltandolos.
8 Kaj se ili estas ligitaj per ĉenoj, Malliberigitaj mizere per ŝnuroj,
Y si han sido encarcelados en cadenas, y cautivos en cuerdas de aflicción,
9 Tiam Li montras al ili iliajn farojn kaj kulpojn, Kiel grandaj ili estas.
Entonces les deja claro lo que han hecho, incluso las obras malvadas de las que se enorgullecen.
10 Li malfermas ilian orelon por la moralinstruo, Kaj diras, ke ili deturnu sin de malbonagoj.
Su oído está abierto a su enseñanza, y él les da órdenes para que sus corazones se vuelvan del mal.
11 Se ili obeas kaj servas al Li, Tiam ili finas siajn tagojn en bono Kaj siajn jarojn en stato agrabla;
Si escuchan su voz y cumplen su palabra, entonces él les da larga vida y años llenos de placer.
12 Sed se ili ne obeas, Tiam ili pereas per glavo Kaj mortas en malprudento.
Pero si no, perecerán a espada llegan y morirán sin conocimiento.
13 La hipokrituloj portas en si koleron; Ili ne vokas, kiam Li ilin ligis;
Los que no temen a Dios mantienen la ira acumulada en sus corazones; No dan gritos de ayuda cuando son hechos prisioneros.
14 Ilia animo mortas en juneco, Kaj ilia vivo pereas inter la malĉastuloj.
Llegan a su fin cuando aún son jóvenes, su vida es corta como la de aquellos que se usan con fines sexuales en la adoración de sus dioses.
15 Li savas la suferanton en lia mizero, Kaj per la sufero Li malfermas ilian orelon.
Él salva al afligido en su aflicción, abriendo sus oídos en tiempos de opresión.
16 Ankaŭ vin Li elkondukus el la suferoj En spacon vastan, kie ne ekzistas premateco; Kaj vi havus pacon ĉe via tablo, plena de grasaĵoj.
También te apartará de la boca de tus adversarios, a lugar espacioso libre de angustias; te asentará mesa llena de grosura.
17 Sed vi fariĝis plena de kulpoj de malvirtulo; Kulpo kaj juĝo tenas sin kune.
Pero tú has cumplido el juicio del malvado, contra la justicia y el juicio que lo sustenta todo.
18 Via kolero ne forlogu vin al mokado, Kaj grandeco de elaĉeto ne deklinu vin.
Ten cuidado que en su ira no te quite con golpe, porque ni un gran rescate te libera.
19 Ĉu Li atentos vian riĉecon? Ne, nek oron, nek forton aŭ potencon.
Hará él estima de tus riquezas, ni tu oro ni la potencia de tu poder.
20 Ne strebu al tiu nokto, Kiu forigas popolojn de ilia loko.
No anheles la noche cuando la gente asciende a su lugar.
21 Gardu vin, ne kliniĝu al malpieco; Ĉar tion vi komencis pro la mizero.
Ten cuidado, de no volverte al pecado, porque has escogido el mal, en lugar de la miseria.
22 Vidu, Dio estas alta en Sia forto. Kiu estas tia instruanto, kiel Li?
Verdaderamente Dios es excelso en su potencia; ¿Quién es un maestro como él?
23 Kiu povas preskribi al Li vojon? Kaj kiu povas diri: Vi agis maljuste?
¿Quién alguna vez le dio órdenes, o le dijo, has hecho mal?
24 Memoru, ke vi honoru Liajn farojn, Pri kiuj kantas la homoj.
Mira que tienes que alabar su obra, sobre el cual los hombres hacen canciones.
25 Ĉiuj homoj ilin vidas; Homo rigardas ilin de malproksime.
Todas las personas la están mirando; él hombre la ve desde lejos.
26 Vidu, Dio estas granda kaj nekonata; La nombro de Liaj jaroj estas neesplorebla.
En verdad, Dios es grande, más grande que todo nuestro conocimiento; El número de sus años no pueden ser contados.
27 Kiam Li malgrandigas la gutojn de akvo, Ili verŝiĝas pluve el la nebulo;
Porque toma las gotas del mar; los envía a través de su niebla como lluvia,
28 Verŝiĝas la nuboj Kaj gutas sur multe da homoj.
Que desciende del cielo y cae sobre los pueblos.
29 Kaj kiam Li intencas etendi la nubojn Kiel tapiŝojn de Sia tendo,
¿Y quién sabe cómo se extienden las nubes o los truenos de su tienda?
30 Tiam Li etendas sur ilin Sian lumon Kaj kovras la radikojn de la maro.
Mira, él está extendiendo su niebla, cubriendo con ella las cimas de las montañas.
31 Ĉar per ili Li juĝas la popolojn Kaj donas ankaŭ manĝaĵon abunde.
Porque por éstos da comida a los pueblos, y pan en plena medida.
32 Per la manoj Li kovras la lumon Kaj ordonas al ĝi aperi denove.
con las nubes encubre la luz, y le manda no brillar, interponiendo aquéllas.
33 Antaŭdiras pri ĝi ĝia bruo, Kaj eĉ la brutaroj, kiam ĝi alproksimiĝas.
El trueno deja en claro su pasión, y la tormenta da noticias de su ira.
