Ijob 36
1 Kaj plue parolis Elihu, kaj diris:
Elihú continuó hablando.
2 Atendu ankoraŭ iom; mi montros al vi, Ĉar mi havas ankoraŭ kion paroli pro Dio.
“Ténganme un poco más de paciencia y déjenme explicarles. Todavía tengo algo que decir en nombre de Dios.
3 Mi prenos mian scion de malproksime, Kaj mi montros, ke mia Kreinto estas prava.
Compartiré mis amplios conocimientos, y demostraré que mi Creador tiene razón.
4 Ĉar vere miaj vortoj ne estas mensogaj; Homo sincera estas antaŭ vi.
Les aseguro que lo que digo no son mentiras, pues soy un hombre cuyos conocimientos son de primer orden.
5 Vidu, Dio estas potenca, kaj tamen Li neniun malŝatas; Li estas potenca per la forto de la koro.
Dios es poderoso, pero no desprecia a nadie; es poderoso en fuerza y comprensión.
6 Al malpiulo Li ne permesas vivi, Kaj al mizeruloj Li donas justecon.
No mantiene vivo al impío, sino que hace justicia al oprimido.
7 Li ne forturnas de virtuloj Siajn okulojn, Sed kun reĝoj sur trono Li sidigas ilin por ĉiam, Por ke ili estu altaj.
Siempre presta atención a los que hacen el bien, y los coloca en tronos con los reyes, honrándolos eternamente.
8 Kaj se ili estas ligitaj per ĉenoj, Malliberigitaj mizere per ŝnuroj,
Si están encadenados, atados con cuerdas de sufrimiento,
9 Tiam Li montras al ili iliajn farojn kaj kulpojn, Kiel grandaj ili estas.
entonces les explica lo que han hecho: sus pecados arrogantes.
10 Li malfermas ilian orelon por la moralinstruo, Kaj diras, ke ili deturnu sin de malbonagoj.
Les hace prestar atención y les ordena que dejen de pecar.
11 Se ili obeas kaj servas al Li, Tiam ili finas siajn tagojn en bono Kaj siajn jarojn en stato agrabla;
“Si escuchan y hacen lo que Dios dice, vivirán su vida con felicidad.
12 Sed se ili ne obeas, Tiam ili pereas per glavo Kaj mortas en malprudento.
Pero si no escuchan, tendrán una muerte violenta, ignorantes de Dios.
13 La hipokrituloj portas en si koleron; Ili ne vokas, kiam Li ilin ligis;
Los que rechazan a Dios se aferran a su amargura. Incluso cuando él los disciplina, no claman a él por ayuda.
14 Ilia animo mortas en juneco, Kaj ilia vivo pereas inter la malĉastuloj.
Mueren en su juventud; su vida termina entre los hombres que se prostituyen en el templo.
15 Li savas la suferanton en lia mizero, Kaj per la sufero Li malfermas ilian orelon.
A través del sufrimiento, Dios salva a los que sufren; consigue su atención a través de sus problemas.
16 Ankaŭ vin Li elkondukus el la suferoj En spacon vastan, kie ne ekzistas premateco; Kaj vi havus pacon ĉe via tablo, plena de grasaĵoj.
“Dios está tratando de rescatarte de las fauces de los problemas a un lugar de libertad y seguridad, llenando tu mesa con los mejores alimentos.
17 Sed vi fariĝis plena de kulpoj de malvirtulo; Kulpo kaj juĝo tenas sin kune.
Pero tú te preocupas por la suerte de los malvados; el juicio y la justicia llenan tu mente.
18 Via kolero ne forlogu vin al mokado, Kaj grandeco de elaĉeto ne deklinu vin.
Pero ten cuidado de que tu cólera no te seduzca en la burla; y no dejes que el tamaño del ‘soborno’ te conduzcan al pecado.
19 Ĉu Li atentos vian riĉecon? Ne, nek oron, nek forton aŭ potencon.
¿Tu grito de auxilio te sostendrá cuando vengan los problemas?
20 Ne strebu al tiu nokto, Kiu forigas popolojn de ilia loko.
No anheles la noche en la que las personas son arrebatadas repentinamente.
21 Gardu vin, ne kliniĝu al malpieco; Ĉar tion vi komencis pro la mizero.
¡Cuida que no te vuelvas al mal! Porque es por esto que estás siendo probado a través del sufrimiento.
22 Vidu, Dio estas alta en Sia forto. Kiu estas tia instruanto, kiel Li?
“¡Mira qué poder tiene Dios! ¿Qué maestro es como él?
23 Kiu povas preskribi al Li vojon? Kaj kiu povas diri: Vi agis maljuste?
¿Quién le ha enseñado lo que debe hacer? ¿Quién puede decirle: ‘Has hecho mal’?
24 Memoru, ke vi honoru Liajn farojn, Pri kiuj kantas la homoj.
Al contrario, alábenle por lo que ha hecho, como dicen los cantos.
25 Ĉiuj homoj ilin vidas; Homo rigardas ilin de malproksime.
Todo el mundo ha visto la creación de Dios, aunque sólo desde la distancia.
26 Vidu, Dio estas granda kaj nekonata; La nombro de Liaj jaroj estas neesplorebla.
“Mira qué grande es Dios, más de lo que podemos entender. Nadie puede contar sus años.
27 Kiam Li malgrandigas la gutojn de akvo, Ili verŝiĝas pluve el la nebulo;
Él extrae el agua y la destila en rocío y lluvia.
28 Verŝiĝas la nuboj Kaj gutas sur multe da homoj.
Las nubes derraman lluvia, cayendo abundantemente sobre la humanidad.
29 Kaj kiam Li intencas etendi la nubojn Kiel tapiŝojn de Sia tendo,
¿Alguien puede entender cómo se extienden las nubes, o cómo ruge el trueno desde donde vive?
30 Tiam Li etendas sur ilin Sian lumon Kaj kovras la radikojn de la maro.
Mira cómo esparce los rayos a su alrededor, y cubre de oscuridad las profundidades del mar.
31 Ĉar per ili Li juĝas la popolojn Kaj donas ankaŭ manĝaĵon abunde.
Con estas acciones gobierna a los pueblos, les proporciona abundante alimento.
32 Per la manoj Li kovras la lumon Kaj ordonas al ĝi aperi denove.
Tiene el rayo en sus manos y ordena dónde debe caer.
33 Antaŭdiras pri ĝi ĝia bruo, Kaj eĉ la brutaroj, kiam ĝi alproksimiĝas.
El trueno anuncia su presencia: hasta el ganado sabe cuándo se avecina una tormenta”.
