Ijob 36
1 Kaj plue parolis Elihu, kaj diris:
Proseguiu ainda Elihu, e disse:
2 Atendu ankoraŭ iom; mi montros al vi, Ĉar mi havas ankoraŭ kion paroli pro Dio.
Espera-me um pouco, e mostrar-te-hei que ainda ha razões a favor de Deus.
3 Mi prenos mian scion de malproksime, Kaj mi montros, ke mia Kreinto estas prava.
Desde longe repetirei a minha opinião; e ao meu Creador attribuirei a justiça.
4 Ĉar vere miaj vortoj ne estas mensogaj; Homo sincera estas antaŭ vi.
Porque na verdade, as minhas palavras não serão falsas: comtigo está um que é sincero na sua opinião.
5 Vidu, Dio estas potenca, kaj tamen Li neniun malŝatas; Li estas potenca per la forto de la koro.
Eis que Deus é mui grande, comtudo a ninguem despreza: grande é em força de coração.
6 Al malpiulo Li ne permesas vivi, Kaj al mizeruloj Li donas justecon.
Não deixa viver ao impio, e faz justiça aos afflictos.
7 Li ne forturnas de virtuloj Siajn okulojn, Sed kun reĝoj sur trono Li sidigas ilin por ĉiam, Por ke ili estu altaj.
Do justo não tira os seus olhos; antes estão com os reis no throno; ali os assenta para sempre, e assim são exaltados.
8 Kaj se ili estas ligitaj per ĉenoj, Malliberigitaj mizere per ŝnuroj,
E, se estando presos em grilhões, os detem amarrados com cordas de afflicção,
9 Tiam Li montras al ili iliajn farojn kaj kulpojn, Kiel grandaj ili estas.
Então lhes faz saber a obra d'elles, e as suas transgressões; porquanto prevaleceram n'ellas.
10 Li malfermas ilian orelon por la moralinstruo, Kaj diras, ke ili deturnu sin de malbonagoj.
E revela-lh'o aos seus ouvidos, para seu ensino; e diz-lhes que se convertam da maldade.
11 Se ili obeas kaj servas al Li, Tiam ili finas siajn tagojn en bono Kaj siajn jarojn en stato agrabla;
Se o ouvirem, e o servirem, acabarão seus dias em bem, e os seus annos em delicias.
12 Sed se ili ne obeas, Tiam ili pereas per glavo Kaj mortas en malprudento.
Porém se o não ouvirem, á espada os passarão, e expirarão sem conhecimento.
13 La hipokrituloj portas en si koleron; Ili ne vokas, kiam Li ilin ligis;
E os hypocritas de coração amontoam para si a ira; e amarrando-os elle, não clamam por soccorro.
14 Ilia animo mortas en juneco, Kaj ilia vivo pereas inter la malĉastuloj.
A sua alma morre na mocidade, e a sua vida entre os sodomitas.
15 Li savas la suferanton en lia mizero, Kaj per la sufero Li malfermas ilian orelon.
Ao afflicto livra, da sua afflicção, e na oppressão o revelará aos seus ouvidos.
16 Ankaŭ vin Li elkondukus el la suferoj En spacon vastan, kie ne ekzistas premateco; Kaj vi havus pacon ĉe via tablo, plena de grasaĵoj.
Assim tambem te desviará da bocca da angustia para um logar espaçoso, em que não haja aperto, e as iguarias da tua mesa serão cheias de gordura.
17 Sed vi fariĝis plena de kulpoj de malvirtulo; Kulpo kaj juĝo tenas sin kune.
E estarás satisfeito com o juizo do impio: o juizo e a justiça te sustentarão.
18 Via kolero ne forlogu vin al mokado, Kaj grandeco de elaĉeto ne deklinu vin.
Porquanto ha furor, guarda-te de que porventura te não tire de pancada, pois por grande preço te não poderiam retirar d'ali.
19 Ĉu Li atentos vian riĉecon? Ne, nek oron, nek forton aŭ potencon.
Estimaria elle tanto tuas riquezas, ou alguns esforços da força, que por isso não estivesses em aperto?
20 Ne strebu al tiu nokto, Kiu forigas popolojn de ilia loko.
Não suspires pela noite, em que os povos sejam tomados do seu logar.
21 Gardu vin, ne kliniĝu al malpieco; Ĉar tion vi komencis pro la mizero.
Guarda-te, e não declines para a iniquidade: porquanto n'isto a escolheste, por causa da tua miseria.
22 Vidu, Dio estas alta en Sia forto. Kiu estas tia instruanto, kiel Li?
Eis que Deus exalta com a sua força; quem ensina como elle?
23 Kiu povas preskribi al Li vojon? Kaj kiu povas diri: Vi agis maljuste?
Quem lhe pedirá conta do seu caminho? ou, quem lhe disse: Tu commetteste maldade?
24 Memoru, ke vi honoru Liajn farojn, Pri kiuj kantas la homoj.
Lembra-te de que engrandeças a sua obra que os homens contemplam.
25 Ĉiuj homoj ilin vidas; Homo rigardas ilin de malproksime.
Todos os homens a veem, e o homem a enxerga de longe.
26 Vidu, Dio estas granda kaj nekonata; La nombro de Liaj jaroj estas neesplorebla.
Eis que Deus é grande, e nós o não comprehendemos, e o numero dos seus annos se não pode esquadrinhar.
27 Kiam Li malgrandigas la gutojn de akvo, Ili verŝiĝas pluve el la nebulo;
Porque faz miudas as gottas das aguas que derramam a chuva do seu vapor.
28 Verŝiĝas la nuboj Kaj gutas sur multe da homoj.
A qual as nuvens distillam e gotejam sobre o homem abundantemente.
29 Kaj kiam Li intencas etendi la nubojn Kiel tapiŝojn de Sia tendo,
Porventura tambem se poderão entender as extensões das nuvens, e os estalos da sua tenda?
30 Tiam Li etendas sur ilin Sian lumon Kaj kovras la radikojn de la maro.
Eis que estende sobre ellas a sua luz, e encobre os altos do mar.
31 Ĉar per ili Li juĝas la popolojn Kaj donas ankaŭ manĝaĵon abunde.
Porque por estas coisas julga os povos e lhes dá mantimento em abundancia.
32 Per la manoj Li kovras la lumon Kaj ordonas al ĝi aperi denove.
Com as mãos encobre a luz, e faz-lhe prohibição pela que passa por entre ellas.
33 Antaŭdiras pri ĝi ĝia bruo, Kaj eĉ la brutaroj, kiam ĝi alproksimiĝas.
O que dá a entender o seu pensamento, como tambem aos gados, ácerca do temporal que sobe.
