Ijob 36
1 Kaj plue parolis Elihu, kaj diris:
És folytatta Elíhú és mondta:
2 Atendu ankoraŭ iom; mi montros al vi, Ĉar mi havas ankoraŭ kion paroli pro Dio.
Várj reám egy kicsit, hadd közöljem veled, mert még van Isten mellett mondani valóm.
3 Mi prenos mian scion de malproksime, Kaj mi montros, ke mia Kreinto estas prava.
Messzünnen hozom tudásomat és alkotómnak adok igazat.
4 Ĉar vere miaj vortoj ne estas mensogaj; Homo sincera estas antaŭ vi.
Mert valóban, szavaim nem hazugság, teljes tudású van szemben veled.
5 Vidu, Dio estas potenca, kaj tamen Li neniun malŝatas; Li estas potenca per la forto de la koro.
Lám, Isten hatalmas, de kit sem vet meg, észerőre hatalmas.
6 Al malpiulo Li ne permesas vivi, Kaj al mizeruloj Li donas justecon.
Nem hagyja életben a gonoszt, s a szegényeknek jogát megadja.
7 Li ne forturnas de virtuloj Siajn okulojn, Sed kun reĝoj sur trono Li sidigas ilin por ĉiam, Por ke ili estu altaj.
Nem vonja el az igaztól szemeit, sőt királyok mellé, a trónra ültette őket örökre, hogy kimagasodtak.
8 Kaj se ili estas ligitaj per ĉenoj, Malliberigitaj mizere per ŝnuroj,
S ha bilincsekkel vannak megkötve, ha megfogatnak a nyomorúság köteleivel:
9 Tiam Li montras al ili iliajn farojn kaj kulpojn, Kiel grandaj ili estas.
megmondja nekik cselekedetüket és bűntetteiket, hogy hősködtek;
10 Li malfermas ilian orelon por la moralinstruo, Kaj diras, ke ili deturnu sin de malbonagoj.
megnyitja fülüket a feddésnek és azt mondja, hogy térjenek meg a jogtalanságtól.
11 Se ili obeas kaj servas al Li, Tiam ili finas siajn tagojn en bono Kaj siajn jarojn en stato agrabla;
Ha hallgatnak rá és szolgálják őt, jólétben töltik el végig napjaikat és éveiket kellemetességben;
12 Sed se ili ne obeas, Tiam ili pereas per glavo Kaj mortas en malprudento.
de ha nem hallgatnak reá, fegyver által tűnnek el s kimúlnak megismerés híján.
13 La hipokrituloj portas en si koleron; Ili ne vokas, kiam Li ilin ligis;
S az istentelen szívűek haragot táplálnak, nem esedeznek, midőn megkötözte őket.
14 Ilia animo mortas en juneco, Kaj ilia vivo pereas inter la malĉastuloj.
Ifjúkorban kell elhalnia lelküknek és életüknek a ledérek között.
15 Li savas la suferanton en lia mizero, Kaj per la sufero Li malfermas ilian orelon.
Kiszabadítja a nyomorgót nyomorúsága által s a szorongatás által megnyitja fülüket.
16 Ankaŭ vin Li elkondukus el la suferoj En spacon vastan, kie ne ekzistas premateco; Kaj vi havus pacon ĉe via tablo, plena de grasaĵoj.
Kicsábít téged is a szükség szájából, tág térre, melynek helyén nincs szorongás, s a mi rászáll asztalodra, tele van zsiradékkal.
17 Sed vi fariĝis plena de kulpoj de malvirtulo; Kulpo kaj juĝo tenas sin kune.
De ha a gonosz ítéletével vagy tele, ítélet és törvény megragadnak téged.
18 Via kolero ne forlogu vin al mokado, Kaj grandeco de elaĉeto ne deklinu vin.
Bizony, ne csábítson el téged a harag tömérdekségével és a váltság bősége ne hajlítson el.
19 Ĉu Li atentos vian riĉecon? Ne, nek oron, nek forton aŭ potencon.
Hát szorongás nélkül rendezze-e segítségedet s az erőszak minden megfeszítése nélkül?
20 Ne strebu al tiu nokto, Kiu forigas popolojn de ilia loko.
Ne áhítsd az éjéjszakát, midőn népek tűnnek el helyükről.
21 Gardu vin, ne kliniĝu al malpieco; Ĉar tion vi komencis pro la mizero.
Őrizkedjél, ne fordulj jogtalanság felé, mert ezt inkább választottad a nyomorúságnál.
22 Vidu, Dio estas alta en Sia forto. Kiu estas tia instruanto, kiel Li?
Lám, Isten felmagasztosul erejében; ki olyan oktató, mint ő!
23 Kiu povas preskribi al Li vojon? Kaj kiu povas diri: Vi agis maljuste?
Ki kéri számon tőle útját, s ki mondja: jogtalanságot műveltél!
24 Memoru, ke vi honoru Liajn farojn, Pri kiuj kantas la homoj.
Gondolj rá, hogy magasztald művét, melyet szemléltek férfiak;
25 Ĉiuj homoj ilin vidas; Homo rigardas ilin de malproksime.
mind az emberek néztek rá, a halandó messziről tekinti.
26 Vidu, Dio estas granda kaj nekonata; La nombro de Liaj jaroj estas neesplorebla.
Lám, Isten magasztos, nem ismerjük meg, éveinek száma ki nem kutatható.
27 Kiam Li malgrandigas la gutojn de akvo, Ili verŝiĝas pluve el la nebulo;
Mert felvonja a víznek cseppjeit, hogy az ő köde számára tisztuljanak esővé,
28 Verŝiĝas la nuboj Kaj gutas sur multe da homoj.
melyet folyatnak a fellegek, csurgatnak a sok emberre.
29 Kaj kiam Li intencas etendi la nubojn Kiel tapiŝojn de Sia tendo,
Avagy értik-e a felhő terjedelmeit, sátrának robaját?
30 Tiam Li etendas sur ilin Sian lumon Kaj kovras la radikojn de la maro.
Lám, magára terítette fényét s ráborította a tenger gyökereit,
31 Ĉar per ili Li juĝas la popolojn Kaj donas ankaŭ manĝaĵon abunde.
mert velök ítél népeket, eleséget ád busásan.
32 Per la manoj Li kovras la lumon Kaj ordonas al ĝi aperi denove.
Kezeire fényt borított s kirendelte azt a támadó ellen.
33 Antaŭdiras pri ĝi ĝia bruo, Kaj eĉ la brutaroj, kiam ĝi alproksimiĝas.
Hirdet róla az ő dörgése, a csorda is a keletkező viharról.
