Ijob 36
1 Kaj plue parolis Elihu, kaj diris:
Éliu reprit encore une fois et dit:
2 Atendu ankoraŭ iom; mi montros al vi, Ĉar mi havas ankoraŭ kion paroli pro Dio.
Attends un peu, et je t’instruirai, car j’ai des paroles encore pour la cause de Dieu;
3 Mi prenos mian scion de malproksime, Kaj mi montros, ke mia Kreinto estas prava.
je prendrai mes raisons de haut, et je montrerai la justice de mon Créateur.
4 Ĉar vere miaj vortoj ne estas mensogaj; Homo sincera estas antaŭ vi.
Sois-en sûr, mes discours sont exempts de mensonge; devant toi est un homme sincère en ses jugements.
5 Vidu, Dio estas potenca, kaj tamen Li neniun malŝatas; Li estas potenca per la forto de la koro.
Voici que Dieu est puissant, mais il ne dédaigne personne; il est puissant par la force de son intelligence.
6 Al malpiulo Li ne permesas vivi, Kaj al mizeruloj Li donas justecon.
Il ne laisse pas vivre le méchant, et il fait justice aux malheureux.
7 Li ne forturnas de virtuloj Siajn okulojn, Sed kun reĝoj sur trono Li sidigas ilin por ĉiam, Por ke ili estu altaj.
Il ne détourne pas ses yeux des justes; il les fait asseoir sur le trône avec les rois, il les établit pour toujours, et ils sont exaltés.
8 Kaj se ili estas ligitaj per ĉenoj, Malliberigitaj mizere per ŝnuroj,
Viennent-ils à tomber dans les fers, sont-ils pris dans les liens du malheur,
9 Tiam Li montras al ili iliajn farojn kaj kulpojn, Kiel grandaj ili estas.
il leur dénonce leurs œuvres, leurs fautes causées par l’orgueil.
10 Li malfermas ilian orelon por la moralinstruo, Kaj diras, ke ili deturnu sin de malbonagoj.
Il ouvre leur oreille à la réprimande, il les exhorte à se détourner du mal.
11 Se ili obeas kaj servas al Li, Tiam ili finas siajn tagojn en bono Kaj siajn jarojn en stato agrabla;
S’ils écoutent et se soumettent, ils achèvent leurs jours dans le bonheur, et leurs années dans les délices.
12 Sed se ili ne obeas, Tiam ili pereas per glavo Kaj mortas en malprudento.
Mais s’ils n’écoutent pas, ils périssent par le glaive, ils meurent dans leur aveuglement.
13 La hipokrituloj portas en si koleron; Ili ne vokas, kiam Li ilin ligis;
Les cœurs impies se livrent à la colère, ils ne crient pas vers Dieu quand il les met dans les chaînes.
14 Ilia animo mortas en juneco, Kaj ilia vivo pereas inter la malĉastuloj.
Aussi meurent-ils dans leur jeunesse, et leur vie se flétrit comme celle des infâmes.
15 Li savas la suferanton en lia mizero, Kaj per la sufero Li malfermas ilian orelon.
Mais Dieu sauve le malheureux dans sa misère, il l’instruit par la souffrance.
16 Ankaŭ vin Li elkondukus el la suferoj En spacon vastan, kie ne ekzistas premateco; Kaj vi havus pacon ĉe via tablo, plena de grasaĵoj.
Toi aussi, il te retirera de la détresse, pour te mettre au large, en pleine liberté, et ta table sera dressée et chargée de mets succulents.
17 Sed vi fariĝis plena de kulpoj de malvirtulo; Kulpo kaj juĝo tenas sin kune.
Mais si tu combles la mesure de l’impie, tu en porteras la sentence et la peine.
18 Via kolero ne forlogu vin al mokado, Kaj grandeco de elaĉeto ne deklinu vin.
Crains que Dieu irrité ne t’inflige un châtiment, et que tes riches offrandes ne t’égarent.
19 Ĉu Li atentos vian riĉecon? Ne, nek oron, nek forton aŭ potencon.
Tes cris te tireront-ils de la détresse, et même toutes les ressources de la force?
20 Ne strebu al tiu nokto, Kiu forigas popolojn de ilia loko.
Ne soupire pas après la nuit, durant laquelle les peuples sont anéantis sur place.
21 Gardu vin, ne kliniĝu al malpieco; Ĉar tion vi komencis pro la mizero.
Prends garde de te tourner vers l’iniquité, car tu la préfères à l’affliction.
22 Vidu, Dio estas alta en Sia forto. Kiu estas tia instruanto, kiel Li?
Vois: Dieu est sublime dans sa puissance! Quel maître est semblable à lui?
23 Kiu povas preskribi al Li vojon? Kaj kiu povas diri: Vi agis maljuste?
Qui lui trace la voie qu’il doit suivre? Qui peut lui dire: « Tu as mal fait? »
24 Memoru, ke vi honoru Liajn farojn, Pri kiuj kantas la homoj.
Songe plutôt à glorifier ses œuvres, que les hommes célèbrent dans leurs chants.
25 Ĉiuj homoj ilin vidas; Homo rigardas ilin de malproksime.
Tout homme les admire, le mortel les contemple de loin.
26 Vidu, Dio estas granda kaj nekonata; La nombro de Liaj jaroj estas neesplorebla.
Dieu est grand au-dessus de toute science, le nombre de ses années est impénétrable.
27 Kiam Li malgrandigas la gutojn de akvo, Ili verŝiĝas pluve el la nebulo;
Il attire les gouttes d’eau, qui se répandent en pluie sous leur poids.
28 Verŝiĝas la nuboj Kaj gutas sur multe da homoj.
Les nuées la laissent couler, et tomber sur la masse des hommes.
29 Kaj kiam Li intencas etendi la nubojn Kiel tapiŝojn de Sia tendo,
Qui comprendra l’expansion des nuages, et le fracas de la tente du Très-Haut?
30 Tiam Li etendas sur ilin Sian lumon Kaj kovras la radikojn de la maro.
Tantôt il étend autour de lui sa lumière, tantôt il se cache comme au fond de la mer.
31 Ĉar per ili Li juĝas la popolojn Kaj donas ankaŭ manĝaĵon abunde.
C’est ainsi qu’il exerce sa justice sur les peuples, et qu’il donne la nourriture avec abondance.
32 Per la manoj Li kovras la lumon Kaj ordonas al ĝi aperi denove.
Il prend la lumière dans ses mains, et lui marque le but à atteindre.
33 Antaŭdiras pri ĝi ĝia bruo, Kaj eĉ la brutaroj, kiam ĝi alproksimiĝas.
Son tonnerre l’annonce, l’effroi des troupeaux annonce son approche.
