Ijob 34

1 Elihu parolis plue, kaj diris:

Och Elihu tog till orda och sade:

2 Aŭskultu, saĝuloj, miajn vortojn; Kaj vi, kompetentuloj, atentu min.

Hören, I vise, mina ord; I förståndige, lyssnen till mig.

3 Ĉar la orelo esploras la parolon, Kiel la palato gustumas la manĝaĵon.

Örat skall ju pröva orden, och munnen smaken hos det man vill äta.

4 Decidon ni elektu al ni; Ni esploru inter ni, kio estas bona.

Må vi nu utvälja åt oss vad rätt är, samfällt söka förstå vad gott är.

5 Ĉar Ijob diris: Mi estas prava, Sed Dio forigis mian rajton;

Se, Job har sagt: »Jag är oskyldig. Gud har förhållit mig min rätt.

6 En mia juĝa afero mi estas refutata; Turmentas min mia sago, kvankam mi estas senkulpa.

Fastän jag har rätt, måste jag stå såsom lögnare; dödsskjuten är jag, jag som intet har brutit.»

7 Kiu homo estas simila al Ijob, Kiu trinkas mokojn kiel akvon?

Var finnes en man som är såsom Job? Han läskar sig med bespottelse såsom med vatten,

8 Kaj li estas preta aliĝi al malbonaguloj Kaj iri kun malpiuloj;

han gör sig till ogärningsmäns stallbroder och sällar sig till ogudaktiga människor.

9 Ĉar li diras: Homo ne havas utilon, Se li serĉas favoron de Dio.

Ty han säger: »Det gagnar en man till intet, om han håller sig väl med Gud.»

10 Tial aŭskultu min, ho saĝaj homoj: Dio estas malproksima de malbonagoj, Kaj la Plejpotenculo estas malproksima de maljusteco;

Hören mig därför, I förståndige män: Bort det, att Gud skulle begå någon orätt, att den Allsmäktige skulle göra vad orättfärdigt är!

11 Sed Li repagas al homo laŭ liaj agoj, Kaj laŭ la vojo de ĉiu Li renkontas lin.

Nej, han vedergäller var människa efter hennes gärningar och lönar envar såsom hans vandel har förtjänat.

12 Vere, Dio ne malbonagas, Kaj la Plejpotenculo ne kurbigas la veron.

Ty Gud gör i sanning intet som är orätt, den Allsmäktige kan icke kränka rätten.

13 Kiu komisiis al Li la teron? Kaj kiu starigis Lin super la tuta mondo?

Vem har bjudit honom att vårda sig om jorden, och vem lade på honom bördan av hela jordens krets?

14 Se Li pensus nur pri Si, Se Li prenus al Si Sian spiriton kaj spiron,

Om han ville tänka allenast på sig själv och åter draga till sig sin anda och livsfläkt,

15 Tiam pereus absolute ĉiu karno, Kaj homo refariĝus polvo.

då skulle på en gång allt kött förgås, och människorna skulle vända åter till stoft.

16 Se vi havas prudenton, aŭskultu ĉi tion; Atentu la voĉon de miaj paroloj.

Men märk nu väl och hör härpå, lyssna till vad mina ord förkunna.

17 Ĉu povas regi malamanto de justeco? Ĉu vi povas akuzi la Plejjustulon?

Skulle den förmå regera, som hatade vad rätt är? Eller fördömer du den som är den störste i rättfärdighet?

18 Ĉu oni povas diris al reĝo: Sentaŭgulo; Aŭ al altranguloj: Malpiulo?

Får man då säga till en konung: »Du ogärningsman», eller till en furste: »Du ogudaktige»?

19 Sed Li ne atentas la vizaĝon de princoj, Kaj ne preferas riĉulon antaŭ malriĉulo; Ĉar ĉiuj estas faritaĵo de Liaj manoj.

Gud har ju ej anseende till någon hövdings person, han aktar den rike ej för mer än den fattige, ty alla äro de hans händers verk.

20 Momente ili mortas, noktomeze ili tumultiĝas kaj malaperas; Ne de homa mano estas forigataj la potenculoj.

I ett ögonblick omkomma de, mitt i natten: folkhopar gripas av bävan och förgås, de väldige ryckas bort, utan människohand.

21 Ĉar Liaj okuloj estas super la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn paŝojn Li vidas.

Ty hans ögon vakta på var mans vägar, och alla deras steg, dem ser han.

22 Ne ekzistas mallumo nek ombrego, Kie povus sin kaŝi malbonaguloj.

Intet mörker finnes och ingen skugga så djup, att ogärningsmän kunna fördölja sig däri.

23 Li ne bezonas multe klopodi kun homo, Ke li iru al Dio por juĝo.

Ty länge behöver Gud ej vakta på en människa, innan hon måste stå till doms inför honom.

24 Li pereigas la fortulojn sennombre Kaj starigas sur ilia loko aliajn;

Han krossar de väldige utan rannsakning och låter så andra träda fram i deras ställe.

25 Ĉar Li scias iliajn farojn; Li renversas ilin en la nokto, kaj ili frakasiĝas.

Ja, han märker väl vad de göra, han omstörtar dem om natten och låter dem förgås.

26 Kiel malpiulojn Li frapas ilin sur loko, kie ĉiuj vidas;

Såsom ogudaktiga tuktar han dem öppet, inför människors åsyn,

27 Pro tio, ke ili forturniĝis de Li Kaj ne penis kompreni ĉiujn Liajn vojojn,

eftersom de veko av ifrån honom och ej aktade på alla hans vägar.

28 Sed venigis al Li la kriadon de malriĉulo, Kaj Li aŭdis la kriadon de mizeruloj.

De bragte så den armes rop inför honom, och rop av betryckta fick han höra.

29 Se Li kvietigas, tiam kiu povas ribeligi? Se Li kaŝas Sian vizaĝon, tiam kiu povas Lin vidi? Tiel estas egale kun nacio kaj kun aparta homo,

Vem vågar då fördöma, om han stillar larmet? Ja, vem vill väl skåda honom, om han döljer sitt ansikte, för ett folk eller för en enskild man,

30 Por ke ne regu homo hipokrita, El la pekigantoj de popolo.

när han vill rycka makten ifrån gudlösa människor och hindra dem att bliva snaror för folket?

31 Al Dio oni devas diri: Mi fieriĝis, mi ne plu faros malbonon;

Kan man väl säga till Gud: »Jag måste lida, jag som ändå intet har förbrutit.

32 Kion mi ne vidas, pri tio instruu min; Se mi faris maljustaĵon, mi ne plu faros.

Visa mig du vad som går över mitt förstånd; om jag har gjort något orätt, vill jag då ej göra så mer.»

33 Ĉu konforme al via opinio Li devas repagi? Al vi ja ne plaĉis. Vi elektu, ne mi; Kaj kion vi scias, tion diru.

Skall då han, för ditt klanders skull, giva vedergällning såsom du vill? Du själv, och icke jag, må döma därom; ja, tala du ut vad du menar.

34 Saĝaj homoj diros al mi, Kaj prudenta homo, kiu min aŭskultas:

Men kloka män skola säga så till mig, visa män, när de få höra mig:

35 Ijob parolas malsaĝe, Kaj liaj vortoj estas malprudentaj.

»Job talar utan någon insikt, hans ord äro utan förstånd.»

36 Ho, se Ijob estus elprovita ĝis la fino, Pro tio, ke li aliĝas al homoj pekaj;

Så må nu Job utstå prövningar allt framgent, då han vill försvara sig på ogärningsmäns sätt.

37 Ĉar al sia peko li aldonas blasfemon; Inter ni li mokas, kaj multe parolas kontraŭ Dio.

Till sin synd lägger han ju uppenbar ondska, oss till hån slår han ihop sina händer och talar stora ord mot Gud.