Ijob 34
1 Elihu parolis plue, kaj diris:
Respondeu mais Elihu, e disse:
2 Aŭskultu, saĝuloj, miajn vortojn; Kaj vi, kompetentuloj, atentu min.
Ouvi, vós, sábios, as minhas razões: e vós, entendidos, inclinai, os ouvidos para mim.
3 Ĉar la orelo esploras la parolon, Kiel la palato gustumas la manĝaĵon.
Porque o ouvido prova as palavras, como o paladar gosta a comida.
4 Decidon ni elektu al ni; Ni esploru inter ni, kio estas bona.
O que é direito escolhamos para nós: e conheçamos entre nós o que é bom.
5 Ĉar Ijob diris: Mi estas prava, Sed Dio forigis mian rajton;
Porque Job disse: Sou justo; e Deus tirou o meu direito.
6 En mia juĝa afero mi estas refutata; Turmentas min mia sago, kvankam mi estas senkulpa.
No meu direito me é forçoso mentir: dolorosa é a minha flechada sem transgressão.
7 Kiu homo estas simila al Ijob, Kiu trinkas mokojn kiel akvon?
Que homem há como Job, que bebe a zombaria como água?
8 Kaj li estas preta aliĝi al malbonaguloj Kaj iri kun malpiuloj;
E caminha em companhia com os que obram a iniquidade, e anda com homens ímpios?
9 Ĉar li diras: Homo ne havas utilon, Se li serĉas favoron de Dio.
Porque disse: De nada aproveita ao homem o comprazer-se em Deus.
10 Tial aŭskultu min, ho saĝaj homoj: Dio estas malproksima de malbonagoj, Kaj la Plejpotenculo estas malproksima de maljusteco;
Pelo que vós, homens de entendimento, escutai-me: Deus esteja longe da impiedade, e o Todo-poderoso da perversidade!
11 Sed Li repagas al homo laŭ liaj agoj, Kaj laŭ la vojo de ĉiu Li renkontas lin.
Porque, segundo a obra do homem, ele lho paga; e segundo o caminho de cada um lho faz achar.
12 Vere, Dio ne malbonagas, Kaj la Plejpotenculo ne kurbigas la veron.
Também, na verdade, Deus não obra impiamente; nem o Todo-poderoso perverte o juízo.
13 Kiu komisiis al Li la teron? Kaj kiu starigis Lin super la tuta mondo?
Quem lhe pedia conta do governo da terra? e quem dispoz a todo o mundo?
14 Se Li pensus nur pri Si, Se Li prenus al Si Sian spiriton kaj spiron,
Se pusesse o seu coração contra ele, recolheria para si o seu espírito e o seu fôlego.
15 Tiam pereus absolute ĉiu karno, Kaj homo refariĝus polvo.
Toda a carne juntamente expiraria, e o homem se voltaria para o pó.
16 Se vi havas prudenton, aŭskultu ĉi tion; Atentu la voĉon de miaj paroloj.
Se pois há em ti entendimento, ouve isto; inclina os ouvidos à voz do meu discurso.
17 Ĉu povas regi malamanto de justeco? Ĉu vi povas akuzi la Plejjustulon?
Porventura o que aborrece o direito ataria as feridas? e tu condenarias aquele que é justo?
18 Ĉu oni povas diris al reĝo: Sentaŭgulo; Aŭ al altranguloj: Malpiulo?
Ou dir-se-á a um rei, Oh! Belial? aos príncipes, Oh! ímpios?
19 Sed Li ne atentas la vizaĝon de princoj, Kaj ne preferas riĉulon antaŭ malriĉulo; Ĉar ĉiuj estas faritaĵo de Liaj manoj.
Quanto menos àquele, que não faz acepção das pessoas de príncipes, nem estima o rico mais do que o pobre; porque todos são obras de suas mãos
20 Momente ili mortas, noktomeze ili tumultiĝas kaj malaperas; Ne de homa mano estas forigataj la potenculoj.
Eles num momento morrem; e até à meia noite os povos são perturbados, e passam, e o poderoso será tomado sem mão
21 Ĉar Liaj okuloj estas super la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn paŝojn Li vidas.
Porque os seus olhos estão sobre os caminhos de cada um, e ele vê todos os seus passos.
22 Ne ekzistas mallumo nek ombrego, Kie povus sin kaŝi malbonaguloj.
Não há trevas nem sombra de morte, onde se escondam os que obram a iniquidade.
23 Li ne bezonas multe klopodi kun homo, Ke li iru al Dio por juĝo.
Porque não se faz tanto caso do homem que contra Deus possa entrar em juízo.
24 Li pereigas la fortulojn sennombre Kaj starigas sur ilia loko aliajn;
Quebranta aos fortes, sem que se possa inquirir, e põe outros em seu lugar.
25 Ĉar Li scias iliajn farojn; Li renversas ilin en la nokto, kaj ili frakasiĝas.
Ele conhece pois as suas obras, de noite os transtorna, e ficam moidos.
26 Kiel malpiulojn Li frapas ilin sur loko, kie ĉiuj vidas;
Ele os bate como ímpios que são, no lugar dos expectadores:
27 Pro tio, ke ili forturniĝis de Li Kaj ne penis kompreni ĉiujn Liajn vojojn,
Porquanto se desviaram de atrás dele, e não compreenderam nenhum de seus caminhos.
28 Sed venigis al Li la kriadon de malriĉulo, Kaj Li aŭdis la kriadon de mizeruloj.
Para fazer que o clamor do pobre subisse até ele, e que ouvisse o clamor dos aflitos.
29 Se Li kvietigas, tiam kiu povas ribeligi? Se Li kaŝas Sian vizaĝon, tiam kiu povas Lin vidi? Tiel estas egale kun nacio kaj kun aparta homo,
Se ele aquietar, quem então inquietará? se encobrir o rosto, quem então o poderá contemplar, seja para com um povo, seja para com um homem só?
30 Por ke ne regu homo hipokrita, El la pekigantoj de popolo.
Para que o homem hipócrita nunca mais reine, e não haja laços do povo.
31 Al Dio oni devas diri: Mi fieriĝis, mi ne plu faros malbonon;
Na verdade, quem a Deus disse: suportei castigo, não perecerei.
32 Kion mi ne vidas, pri tio instruu min; Se mi faris maljustaĵon, mi ne plu faros.
O que não vejo, ensina-mo tu: se fiz alguma maldade, nunca mais a hei de fazer.
33 Ĉu konforme al via opinio Li devas repagi? Al vi ja ne plaĉis. Vi elektu, ne mi; Kaj kion vi scias, tion diru.
Virá de ti como o recompensará, pois tu o desprezas? farias tu pois, e não eu, a escolha: que é logo o que sabes? fala.
34 Saĝaj homoj diros al mi, Kaj prudenta homo, kiu min aŭskultas:
Os homens de entendimento dirão comigo, e o varão sábio me ouvirá.
35 Ijob parolas malsaĝe, Kaj liaj vortoj estas malprudentaj.
Job falou sem ciência; e às suas palavras falta prudência.
36 Ho, se Ijob estus elprovita ĝis la fino, Pro tio, ke li aliĝas al homoj pekaj;
Pai meu! provado seja Job até ao fim, para as suas respostas entre os homens malignos.
37 Ĉar al sia peko li aldonas blasfemon; Inter ni li mokas, kaj multe parolas kontraŭ Dio.
Porque ao seu pecado acrescenta a transgressão; entre nós bateria as palmas das mãos, e multiplicaria contra Deus as suas razões.
