Ijob 34

1 Elihu parolis plue, kaj diris:

Pronuntians itaque Eliu, etiam hæc locutus est:

2 Aŭskultu, saĝuloj, miajn vortojn; Kaj vi, kompetentuloj, atentu min.

[Audite, sapientes, verba mea: et eruditi, auscultate me.

3 Ĉar la orelo esploras la parolon, Kiel la palato gustumas la manĝaĵon.

Auris enim verba probat, et guttur escas gustu dijudicat.

4 Decidon ni elektu al ni; Ni esploru inter ni, kio estas bona.

Judicium eligamus nobis, et inter nos videamus quid sit melius.

5 Ĉar Ijob diris: Mi estas prava, Sed Dio forigis mian rajton;

Quia dixit Job: Justus sum, et Deus subvertit judicium meum.

6 En mia juĝa afero mi estas refutata; Turmentas min mia sago, kvankam mi estas senkulpa.

In judicando enim me mendacium est: violenta sagitta mea absque ullo peccato.

7 Kiu homo estas simila al Ijob, Kiu trinkas mokojn kiel akvon?

Quis est vir ut est Job, qui bibit subsannationem quasi aquam:

8 Kaj li estas preta aliĝi al malbonaguloj Kaj iri kun malpiuloj;

qui graditur cum operantibus iniquitatem, et ambulat cum viris impiis?

9 Ĉar li diras: Homo ne havas utilon, Se li serĉas favoron de Dio.

Dixit enim: Non placebit vir Deo, etiam si cucurrerit cum eo.

10 Tial aŭskultu min, ho saĝaj homoj: Dio estas malproksima de malbonagoj, Kaj la Plejpotenculo estas malproksima de maljusteco;

Ideo, viri cordati, audite me: absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.

11 Sed Li repagas al homo laŭ liaj agoj, Kaj laŭ la vojo de ĉiu Li renkontas lin.

Opus enim hominis reddet ei, et juxta vias singulorum restituet eis.

12 Vere, Dio ne malbonagas, Kaj la Plejpotenculo ne kurbigas la veron.

Vere enim Deus non condemnabit frustra, nec Omnipotens subvertet judicium.

13 Kiu komisiis al Li la teron? Kaj kiu starigis Lin super la tuta mondo?

Quem constituit alium super terram? aut quem posuit super orbem quem fabricatus est?

14 Se Li pensus nur pri Si, Se Li prenus al Si Sian spiriton kaj spiron,

Si direxerit ad eum cor suum, spiritum illius et flatum ad se trahet.

15 Tiam pereus absolute ĉiu karno, Kaj homo refariĝus polvo.

Deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur.

16 Se vi havas prudenton, aŭskultu ĉi tion; Atentu la voĉon de miaj paroloj.

Si habes ergo intellectum, audi quod dicitur, et ausculta vocem eloquii mei:

17 Ĉu povas regi malamanto de justeco? Ĉu vi povas akuzi la Plejjustulon?

numquid qui non amat judicium sanari potest? et quomodo tu eum qui justus est in tantum condemnas?

18 Ĉu oni povas diris al reĝo: Sentaŭgulo; Aŭ al altranguloj: Malpiulo?

Qui dicit regi: Apostata; qui vocat duces impios;

19 Sed Li ne atentas la vizaĝon de princoj, Kaj ne preferas riĉulon antaŭ malriĉulo; Ĉar ĉiuj estas faritaĵo de Liaj manoj.

qui non accipit personas principum, nec cognovit tyrannum cum disceptaret contra pauperem: opus enim manuum ejus sunt universi.

20 Momente ili mortas, noktomeze ili tumultiĝas kaj malaperas; Ne de homa mano estas forigataj la potenculoj.

Subito morientur, et in media nocte turbabuntur populi: et pertransibunt, et auferent violentum absque manu.

21 Ĉar Liaj okuloj estas super la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn paŝojn Li vidas.

Oculi enim ejus super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.

22 Ne ekzistas mallumo nek ombrego, Kie povus sin kaŝi malbonaguloj.

Non sunt tenebræ, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem,

23 Li ne bezonas multe klopodi kun homo, Ke li iru al Dio por juĝo.

neque enim ultra in hominis potestate est, ut veniat ad Deum in judicium.

24 Li pereigas la fortulojn sennombre Kaj starigas sur ilia loko aliajn;

Conteret multos, et innumerabiles, et stare faciet alios pro eis.

25 Ĉar Li scias iliajn farojn; Li renversas ilin en la nokto, kaj ili frakasiĝas.

Novit enim opera eorum, et idcirco inducet noctem, et conterentur.

26 Kiel malpiulojn Li frapas ilin sur loko, kie ĉiuj vidas;

Quasi impios percussit eos in loco videntium:

27 Pro tio, ke ili forturniĝis de Li Kaj ne penis kompreni ĉiujn Liajn vojojn,

qui quasi de industria recesserunt ab eo, et omnes vias ejus intelligere noluerunt:

28 Sed venigis al Li la kriadon de malriĉulo, Kaj Li aŭdis la kriadon de mizeruloj.

ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni, et audiret vocem pauperum.

29 Se Li kvietigas, tiam kiu povas ribeligi? Se Li kaŝas Sian vizaĝon, tiam kiu povas Lin vidi? Tiel estas egale kun nacio kaj kun aparta homo,

Ipso enim concedente pacem, quis est qui condemnet? ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum, et super gentes, et super omnes homines?

30 Por ke ne regu homo hipokrita, El la pekigantoj de popolo.

Qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi.

31 Al Dio oni devas diri: Mi fieriĝis, mi ne plu faros malbonon;

Quia ergo ego locutus sum ad Deum, te quoque non prohibebo.

32 Kion mi ne vidas, pri tio instruu min; Se mi faris maljustaĵon, mi ne plu faros.

Si erravi, tu doce me; si iniquitatem locutus sum, ultra non addam.

33 Ĉu konforme al via opinio Li devas repagi? Al vi ja ne plaĉis. Vi elektu, ne mi; Kaj kion vi scias, tion diru.

Numquid a te Deus expetit eam, quia displicuit tibi? tu enim cœpisti loqui, et non ego: quod si quid nosti melius, loquere.

34 Saĝaj homoj diros al mi, Kaj prudenta homo, kiu min aŭskultas:

Viri intelligentes loquantur mihi, et vir sapiens audiat me.

35 Ijob parolas malsaĝe, Kaj liaj vortoj estas malprudentaj.

Job autem stulte locutus est, et verba illius non sonant disciplinam.

36 Ho, se Ijob estus elprovita ĝis la fino, Pro tio, ke li aliĝas al homoj pekaj;

Pater mi, probetur Job usque ad finem: ne desinas ab homine iniquitatis:

37 Ĉar al sia peko li aldonas blasfemon; Inter ni li mokas, kaj multe parolas kontraŭ Dio.

quia addit super peccata sua blasphemiam, inter nos interim constringatur: et tunc ad judicium provocet sermonibus suis Deum.]