Ijob 34

1 Elihu parolis plue, kaj diris:

Und Elihu antwortete und sprach:

2 Aŭskultu, saĝuloj, miajn vortojn; Kaj vi, kompetentuloj, atentu min.

Höret, ihr Weisen, meine Rede, und ihr Verständigen, merket auf mich!

3 Ĉar la orelo esploras la parolon, Kiel la palato gustumas la manĝaĵon.

Denn das Ohr prüfet die Rede, und der Mund schmecket die Speise.

4 Decidon ni elektu al ni; Ni esploru inter ni, kio estas bona.

Laßt uns ein Urteil erwählen, daß wir erkennen unter uns, was gut sei.

5 Ĉar Ijob diris: Mi estas prava, Sed Dio forigis mian rajton;

Denn Hiob hat gesagt: Ich bin gerecht, und Gott weigert mir mein Recht.

6 En mia juĝa afero mi estas refutata; Turmentas min mia sago, kvankam mi estas senkulpa.

Ich muß lügen, ob ich wohl recht habe, und bin gequälet von meinen Pfeilen, ob ich wohl nichts verschuldet habe.

7 Kiu homo estas simila al Ijob, Kiu trinkas mokojn kiel akvon?

Wer ist ein solcher wie Hiob, der da Spötterei trinket wie Wasser

8 Kaj li estas preta aliĝi al malbonaguloj Kaj iri kun malpiuloj;

und auf dem Wege gehet mit den Übeltätern und wandelt mit den gottlosen Leuten?

9 Ĉar li diras: Homo ne havas utilon, Se li serĉas favoron de Dio.

Denn er hat gesagt: Wenn jemand schon fromm ist, so gilt er doch nichts bei Gott.

10 Tial aŭskultu min, ho saĝaj homoj: Dio estas malproksima de malbonagoj, Kaj la Plejpotenculo estas malproksima de maljusteco;

Darum höret mir zu, ihr weisen Leute: Es sei ferne, daß Gott sollte gottlos sein und der Allmächtige ungerecht,

11 Sed Li repagas al homo laŭ liaj agoj, Kaj laŭ la vojo de ĉiu Li renkontas lin.

sondern er vergilt dem Menschen, danach er verdienet hat, und trifft einen jeglichen nach seinem Tun.

12 Vere, Dio ne malbonagas, Kaj la Plejpotenculo ne kurbigas la veron.

Ohne Zweifel, Gott verdammet niemand mit Unrecht, und der Allmächtige beuget das Recht nicht.

13 Kiu komisiis al Li la teron? Kaj kiu starigis Lin super la tuta mondo?

Wer hat, das auf Erden ist, verordnet, und wer hat den ganzen Erdboden gesetzt?

14 Se Li pensus nur pri Si, Se Li prenus al Si Sian spiriton kaj spiron,

So er sich's würde unterwinden, so würde er aller Geist und Odem zu sich sammeln.

15 Tiam pereus absolute ĉiu karno, Kaj homo refariĝus polvo.

Alles Fleisch würde miteinander vergehen, und der Mensch würde wieder zu Asche werden.

16 Se vi havas prudenton, aŭskultu ĉi tion; Atentu la voĉon de miaj paroloj.

Hast du nun Verstand, so höre das und merke auf die Stimme meiner Rede.

17 Ĉu povas regi malamanto de justeco? Ĉu vi povas akuzi la Plejjustulon?

Sollte einer darum das Recht zwingen, daß er's hasset? Und daß du stolz bist, solltest du darum den Gerechten verdammen?

18 Ĉu oni povas diris al reĝo: Sentaŭgulo; Aŭ al altranguloj: Malpiulo?

Sollt einer zum Könige sagen: Du loser Mann! und zu den Fürsten: Ihr Gottlosen!?

19 Sed Li ne atentas la vizaĝon de princoj, Kaj ne preferas riĉulon antaŭ malriĉulo; Ĉar ĉiuj estas faritaĵo de Liaj manoj.

Der doch nicht ansiehet die Person der Fürsten und kennet den HERRLIchen nicht mehr denn den Armen; denn sie sind alle seiner Hände Werk.

20 Momente ili mortas, noktomeze ili tumultiĝas kaj malaperas; Ne de homa mano estas forigataj la potenculoj.

Plötzlich müssen die Leute sterben und zu Mitternacht erschrecken und vergehen; die Mächtigen werden kraftlos weggenommen.

21 Ĉar Liaj okuloj estas super la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn paŝojn Li vidas.

Denn seine Augen sehen auf eines jeglichen Wege, und er schaut alle ihre Gänge.

22 Ne ekzistas mallumo nek ombrego, Kie povus sin kaŝi malbonaguloj.

Es ist kein Finsternis noch Dunkel, daß sich da möchten verbergen die Übeltäter.

23 Li ne bezonas multe klopodi kun homo, Ke li iru al Dio por juĝo.

Denn es wird niemand gestattet, daß er mit Gott rechte.

24 Li pereigas la fortulojn sennombre Kaj starigas sur ilia loko aliajn;

Er bringet der Stolzen viel um, die nicht zu zählen sind, und stellet andere an ihre Statt,

25 Ĉar Li scias iliajn farojn; Li renversas ilin en la nokto, kaj ili frakasiĝas.

darum daß er kennet ihre Werke und kehret sie um des Nachts, daß sie zerschlagen werden.

26 Kiel malpiulojn Li frapas ilin sur loko, kie ĉiuj vidas;

Er wirft die Gottlosen über einen Haufen, da man's gerne siehet,

27 Pro tio, ke ili forturniĝis de Li Kaj ne penis kompreni ĉiujn Liajn vojojn,

darum daß sie von ihm weggewichen sind und verstunden seiner Wege keinen,

28 Sed venigis al Li la kriadon de malriĉulo, Kaj Li aŭdis la kriadon de mizeruloj.

daß das Schreien der Armen mußte vor ihn kommen, und er das Schreien der Elenden hörete.

29 Se Li kvietigas, tiam kiu povas ribeligi? Se Li kaŝas Sian vizaĝon, tiam kiu povas Lin vidi? Tiel estas egale kun nacio kaj kun aparta homo,

Wenn er Frieden gibt, wer will verdammen? und wenn er das Antlitz verbirget, wer will ihn schauen unter den Völkern und Leuten?

30 Por ke ne regu homo hipokrita, El la pekigantoj de popolo.

Und läßt über sie regieren einen Heuchler, das Volk zu drängen.

31 Al Dio oni devas diri: Mi fieriĝis, mi ne plu faros malbonon;

Ich muß für Gott reden und kann's nicht lassen.

32 Kion mi ne vidas, pri tio instruu min; Se mi faris maljustaĵon, mi ne plu faros.

Hab ich's nicht getroffen, so lehre du mich's besser; hab ich unrecht gehandelt, ich will's nicht mehr tun.

33 Ĉu konforme al via opinio Li devas repagi? Al vi ja ne plaĉis. Vi elektu, ne mi; Kaj kion vi scias, tion diru.

Man wartet der Antwort von dir, denn du verwirfst alles; und du hast's angefangen und nicht ich. Weißest du nun was, so sage an!

34 Saĝaj homoj diros al mi, Kaj prudenta homo, kiu min aŭskultas:

Weise Leute lasse ich mir sagen, und ein weiser Mann gehorchet mir.

35 Ijob parolas malsaĝe, Kaj liaj vortoj estas malprudentaj.

Aber Hiob redete mit Unverstand, und seine Worte sind nicht klug.

36 Ho, se Ijob estus elprovita ĝis la fino, Pro tio, ke li aliĝas al homoj pekaj;

Mein Vater! laß Hiob versucht werden bis ans Ende, darum daß er sich zu unrechten Leuten kehret.

37 Ĉar al sia peko li aldonas blasfemon; Inter ni li mokas, kaj multe parolas kontraŭ Dio.

Er hat über seine Sünde dazu noch gelästert; darum laß Ihn zwischen uns geschlagen werden und danach viel wider Gott plaudern.