< Ijob 33 >

1 Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.
“Ahora escúchame, Job. Presta atención a todo lo que tengo que decir.
2 Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.
Mira, estoy a punto de hablar; mi boca está lista para hablar.
3 Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.
Mis palabras salen de mi corazón recto; mis labios hablan con sinceridad de lo que sé.
4 La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.
El espíritu de Dios me hizo, y el aliento del Todopoderoso me da vida.
5 Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.
Contéstame, si puedes. Ponte delante de mí y prepárate para defenderte:
6 Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.
Ante Dios los dos somos iguales. Yo también fui hecho de un pedazo de arcilla.
7 Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.
No tienes que tener miedo de mí, pues no seré demasiado duro contigo.
8 Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:
Has hablado en mi oído y he escuchado todo lo que tenías que decir.
9 Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;
Dices: ‘Estoy limpio, no he hecho nada malo; soy puro, no he pecado.
10 Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;
Mira cómo Dios encuentra faltas en mí y me trata como su enemigo.
11 Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.
Pone mis pies en el cepo y vigila todo lo que hago’.
12 Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.
Pero te equivocas. Déjame explicarte: Dios es más grande que cualquier ser humano.
13 Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?
¿Por qué luchas contra él, quejándote de que Dios no responde a tus preguntas?
14 Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.
Dios habla una y otra vez, pero la gente no se da cuenta.
15 En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,
A través de sueños y visiones en la noche, cuando la gente cae en el sueño profundo, descansando en sus camas,
16 Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,
Dios les habla con advertencias solemnes
17 Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,
para alejarlos de hacer el mal y evitar que se vuelvan orgullosos.
18 Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.
Los salva de la tumba y los libra de la muerte violenta.
19 Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.
La gente también es disciplinada en un lecho de dolor, con un dolor constante en sus huesos.
20 Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.
No tienen deseos de comer; ni siquiera quieren sus platos favoritos.
21 Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.
Su carne se desgasta hasta quedar en nada; todo lo que queda es piel y huesos.
22 Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.
Están a punto de morir; su vida se acerca al verdugo.
23 Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,
“Pero si aparece un ángel, un mediador, uno de los miles de ángeles de Dios, para indicarle a alguien el camino correcto para ellos,
24 Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.
tendrá gracia con ellos. Les dirá: ‘Sálvenlos de bajar a la tumba, porque he encontrado un camino para liberarlos’.
25 Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.
Entonces sus cuerpos se renovarán como si fueran jóvenes de nuevo; serán tan fuertes como cuando estaban en la flor de la vida.
26 Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.
Orarán a Dios, y él los aceptará; llegarán a la presencia de Dios con alegría, y él les arreglará las cosas.
27 Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;
Cantarán y dirán a los demás: ‘He pecado, he desvirtuado lo que es justo, pero no me ha servido de nada.
28 Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.
Me salvó de bajar al sepulcro y viviré en la luz’.
29 Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,
Mira, Dios hace esto una y otra vez para la gente;
30 Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.
los salva de la tumba para que vean la luz de la vida.
31 Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.
“Presta atención, Job, y escúchame. Calla y déjame hablar.
32 Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.
Pero si tienes algo que decir, habla.
33 Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.
Si no, escúchame. Calla y te enseñaré la sabiduría”.

< Ijob 33 >