Ijob 33

1 Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.

“Malgre sa, koulye a, Job, souple tande mesaj mwen an e koute tout pawòl mwen yo.

2 Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.

Gade byen, se koulye a mwen ouvri bouch mwen. Se lang nan bouch mwen ki pale.

3 Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.

Pawòl mwen yo sòti nan ladwati kè mwen, e lèv mwen pale soti yon kè ki renmen verite a.

4 La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.

Se Lespri Bondye ki te fè m, e souf Toupwisan an ki ban m lavi.

5 Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.

Di m se pa sa, si ou kapab. Alinye pawòl ou yo an lòd devan m, e kanpe.

6 Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.

Men gade byen, mwen se moun Bondye menm jan tankou ou. Mwen menm tou te fèt ak ajil la.

7 Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.

Gade byen, se pa okenn krent mwen gen, ki ta bay ou laperèz, ni se pa akoz fòs pwa balans mwen an, ke ou ta twouve chaj la lou.

8 Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:

“Anverite, ou te pale kote pou m ta tande, e mwen te tande son a pawòl ou yo.

9 Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;

Job te di: ‘Mwen san tach, san transgresyon; mwen inosan e nanpwen koupabilite nan mwen.

10 Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;

Gade byen, Li envante pretèks kont mwen; Li kontwole m tankou lènmi.

11 Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.

Li mete pye mwen nan sèp; Li veye tout chemen mwen yo.’

12 Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.

“Gade byen Job, kite mwen di ou, ou pa gen rezon nan sa, paske Bondye pi gran ke lòm.

13 Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?

Poukisa ou plenyen kont Li ke Li pa eksplike ou tout zak Li yo?

14 Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.

Anverite, Bondye pale yon fwa, oswa de fwa, men pèsòn pa okipe sa.

15 En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,

Nan yon rèv, yon vizyon nan nwit la, lè dòmi pwofon kon tonbe sou lòm, pandan yo nan somèy sou kabann yo,

16 Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,

konsa, Li ouvri zòrèy a lòm e mete so sou enstriksyon yo,

17 Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,

pou Li kapab vire lòm pou chanje kondwit li e anpeche li fè ògèy.

18 Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.

Konsa, Li pwoteje nanm li pou l pa rive nan fòs la e lavi li pou l pa lantre nan Sejou Lanmò a.

19 Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.

“Lòm, anplis, resevwa chatiman doulè sou kabann li; avèk plent san rete jis rive nan zo li;

20 Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.

jiskaske lavi li vin rayi pen, e nanm li, manje ke li te pi renmen an.

21 Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.

Chè li epwize vin disparèt pou moun pa wè l e zo li yo ki pa te konn vizib pouse vin parèt.

22 Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.

Nanm li vin rale toupre fòs lanmò a e lavi li pwoche sila kap detwi yo.

23 Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,

“Si gen yon zanj pou ta entèsede pou li, se tankou youn nan yon milye, ki pou ta fè yon moun sonje sa k ap bon pou li,

24 Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.

konsa, Bondye fè l gras. Li di l: ‘Delivre li pou l pa rive nan fòs lanmò a, Mwen te twouve yon racha.’

25 Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.

Kite chè li vin pi fre ke li te ye nan jenès li. Kite li retoune nan jou a fòs jenès li yo.

26 Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.

Konsa, li va priye a Bondye, e Li va aksepte li, pou l kab wè figi L plèn ak jwa. Se konsa, Li restore ladwati a lòm.

27 Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;

Li va chante devan lèzòm. Li va di: “Mwen te peche, mwen te konwonpi sa ki dwat, e li pa t bon pou mwen.

28 Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.

Li te rachte nanm mwen pou l pa rive nan fòs lanmò a, e lavi m va wè limyè a.’

29 Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,

“Gade byen, Bondye konn fè tout bagay sa yo de fwa, menm twa fwa ak yon nonm,

30 Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.

pou mennen nanm li fè l sòti kite fòs lanmò a, pou l kab eklèsi ak limyè lavi a.

31 Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.

Prete atansyon, O Job, koute m byen; rete an silans e kite mwen pale.

32 Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.

Si ou gen yon bagay pou di, alò, reponn mwen; pale, paske mwen vle ba ou rezon.

33 Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.

Men si non, koute mwen; rete an silans, e mwen va montre ou sajès.”