Ijob 33

1 Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.

Mais toi, ô Job, écoute mes discours, et prête l'oreille à toutes mes paroles.

2 Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.

Voici, j'ouvre la bouche, ma langue parle en mon palais.

3 Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.

Mes paroles exprimeront la droiture de mon cœur; mes lèvres diront franchement ce que je sais.

4 La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.

C'est l'Esprit de Dieu qui m'a fait; c'est le souffle du Tout-Puissant qui m'a donné la vie.

5 Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.

Si tu le peux, réponds-moi; résiste-moi en face, et tiens-toi bien.

6 Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.

Voici, je suis ton égal devant Dieu; j'ai été tiré de la boue, moi aussi.

7 Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.

Voici, ma terreur ne te troublera point, et ma majesté ne pèsera pas sur toi.

8 Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:

Vraiment, tu as dit à mes oreilles, et j'ai entendu le son de tes paroles:

9 Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;

Je suis pur, sans péché; je suis net, et il n'y a point d'iniquité en moi.

10 Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;

Voici, Dieu me cherche querelle, il me tient pour son ennemi;

11 Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.

Il met mes pieds dans les ceps, il surveille tous mes mouvements.

12 Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.

Voici, en cela, tu n'as pas été juste, te répondrai-je; car Dieu est plus grand que l'homme.

13 Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?

Pourquoi as-tu plaidé contre lui? Il ne rend pas compte de ce qu'il fait.

14 Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.

Dieu parle cependant une fois, deux fois, mais on n'y prend pas garde;

15 En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,

En songe, par des visions nocturnes, quand le sommeil tombe sur les humains, pendant qu'ils dorment sur leur couche;

16 Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,

Alors il ouvre l'oreille de l'homme, et il met le sceau sur ses réprimandes,

17 Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,

Afin de détourner l'homme de son œuvre, et d'éloigner de lui l'orgueil,

18 Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.

Afin de préserver son âme de la fosse, et sa vie de l'épée.

19 Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.

L'homme est aussi châtié par des douleurs, sur son lit, par l'agitation continuelle de ses os.

20 Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.

Alors sa vie prend en horreur le pain, et son âme les mets les plus désirés.

21 Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.

Sa chair se consume et disparaît; ses os qu'on ne voyait pas, sont mis à nu.

22 Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.

Son âme approche de la fosse, et sa vie de ceux qui font mourir.

23 Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,

S'il y a pour cet homme quelque ange médiateur, un entre mille, pour lui faire connaître ce qu'il doit faire,

24 Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.

Alors Dieu prend pitié de lui, et dit: “Rachète-le; qu'il ne descende pas dans la fosse; j'ai trouvé une rançon! “

25 Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.

Sa chair prend plus de fraîcheur que dans son enfance; il revient aux jours de sa jeunesse.

26 Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.

Il supplie Dieu, et Dieu lui est favorable. Il lui fait contempler avec joie sa face, et il lui rend sa justice.

27 Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;

Il chante au milieu des hommes, et il dit: “J'avais péché, j'avais violé la justice, et ma peine n'a pas égalé ma faute.

28 Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.

Il a racheté mon âme, afin qu'elle ne passât point dans la fosse, et ma vie voit encore la lumière! “

29 Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,

Voilà ce que Dieu fait deux, trois fois, envers l'homme,

30 Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.

Pour ramener son âme de la fosse, pour qu'elle soit éclairée de la lumière des vivants.

31 Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.

Sois attentif, Job, écoute-moi! Tais-toi, et je parlerai.

32 Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.

Si tu as quelque chose à dire, réponds-moi; parle, car je désire te justifier.

33 Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.

Sinon, écoute-moi; tais-toi, et je t'enseignerai la sagesse.