Ijob 33

1 Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.

Or, donc, écoute, Job, mon discours, prête ton attention à toutes mes paroles.

2 Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.

Vois, je vais ouvrir la bouche et laisser parler ma langue dans mon palais.

3 Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.

La droiture de mon cœur respire dans mes paroles, et mes lèvres diront clairement ce que je sais.

4 La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.

L’Esprit de Dieu m’a créé, le souffle de Dieu soutient ma vie.

5 Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.

Si tu le peux, tu me réfuteras; oppose-moi tes raisons, tiens-moi tête.

6 Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.

Vois, je suis comme toi au regard de Dieu: je suis pétri d’argile, moi aussi.

7 Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.

Tu n’as donc pas à trembler devant moi, et mon autorité ne pèsera pas lourdement sur toi.

8 Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:

Mais tu as dit à mes oreilles j’entends encore le son de tes paroles:

9 Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;

"Je suis pur, sans péché; je suis à l’abri de tout blâme, n’ayant point commis de faute.

10 Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;

Mais quoi! Dieu trouve des griefs contre moi, il me considère comme son ennemi.

11 Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.

Il emprisonne mes pieds dans les ceps, surveille toutes mes voies!"

12 Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.

"Certes, en cela tu n’as pas raison, te répliquerai-je, car Dieu est plus grand que l’homme."

13 Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?

Pourquoi entres-tu en lutte avec lui, sous prétexte qu’il ne rend compte d’aucun de ses décrets?

14 Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.

A la vérité, Dieu parle une fois, même deux fois; on n’y fait pas attention!

15 En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,

En songe, dans des visions nocturnes, lorsqu’un profond sommeil s’empare des hommes, lorsqu’ils dorment sur leurs couches,

16 Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,

alors il ouvre l’oreille des mortels, et met son sceau sur la correction qu’il leur inflige,

17 Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,

pour détourner les gens de leurs agissements et protéger les puissants contre l’orgueil.

18 Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.

Ainsi il préserve leur âme de la perdition et empêche leur vie de succomber sous le glaive.

19 Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.

L’Homme est éprouvé par la souffrance sur sa couche, alors que la plupart de ses os demeurent intacts.

20 Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.

Tout son être a le dégoût de la nourriture, son âme repousse les mets les plus délicieux.

21 Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.

Sa chair se consume et disparaît à la vue; ses os, qui étaient invisibles, deviennent saillants.

22 Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.

Son âme est tout près de la tombe; sa vie semble livrée aux agents de la mort.

23 Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,

S’Il est alors un ange qui intercède pour lui, un seul entre mille, qui révèle à l’homme son devoir,

24 Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.

qui le prenne en pitié et dise: "Fais-lui grâce, pour qu’il ne descende pas dans la fosse, j’ai obtenu sa rançon",

25 Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.

alors sa chair retrouve la sève de la jeunesse, il est rendu aux jours de son adolescence.

26 Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.

Il implore Dieu, qui l’écoute avec bienveillance et lui permet de voir sa face avec des cris d’allégresse; il rémunère ainsi la droiture du mortel.

27 Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;

Celui-ci promène ses regards sur les hommes et dit: "J’Avais péché, violé le droit, et cela n’était pas bien de ma part.

28 Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.

Mais Dieu a exempté mon âme de descendre dans la fosse, ma vie jouira encore de la lumière."

29 Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,

Voyez, tout cela, Dieu le fait deux ou trois fois en faveur de l’homme,

30 Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.

pour ramener son âme des bords de l’abîme, et l’éclairer de la lumière des vivants.

31 Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.

Sois attentif, Job, écoute-moi; fais silence et laisse-moi parler.

32 Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.

Si tu as quelque chose à dire, réplique-moi; parle, car je souhaite te voir justifié.

33 Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.

Si non, c’est à toi à m’écouter; tais-toi, et je t’enseignerai la sagesse.