< Ijob 33 >
1 Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.
Luister nu, Job, naar mijn rede, En leen het oor aan heel mijn betoog.
2 Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.
Zie, ik heb mijn mond geopend, Mijn tong in mijn gehemelte spreekt;
3 Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.
Mijn hart stort woorden van wijsheid uit, Mijn lippen verkonden duidelijke taal!
4 La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.
De geest van God heeft mij gemaakt, De adem van den Almachtige mij het leven geschonken;
5 Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.
Antwoord mij dus, zo ge kunt; Houd u gereed, stel u tegen mij op!
6 Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.
Ik ben dus voor God aan u gelijk, Ook ik ben gekneed uit leem:
7 Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.
Dus behoeft u geen vrees voor mij te verschrikken Mijn hand niet zwaar u te drukken.
8 Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:
Ge hebt voor mijn eigen oren verklaard, En ik heb uw woorden verstaan:
9 Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;
"Ik ben rein, zonder zonde, Ik ben zuiver, op mij rust geen schuld!"
10 Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;
"Toch vindt Hij klachten tegen mij, En behandelt mij als zijn vijand;
11 Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.
Hij steekt mijn voeten in het blok, Bespiedt al mijn gangen.
12 Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.
Zie, als ik roep, antwoordt Hij niet Want God is groter dan een mens!"
13 Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?
Hoe hebt ge Hem durven verwijten, Dat Hij op geen van uw woorden antwoord geeft?
14 Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.
Het is, omdat God slechts eenmaal spreekt, En het geen tweede keer herhaalt:
15 En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,
In een droom, in een nachtelijk visioen In de sluimering op de sponde.
16 Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,
Dan opent Hij het oor van de mensen, En verschrikt hen door zijn visioenen,
17 Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,
Om den mens van trots te weerhouden, Den man voor hoogmoed te behoeden;
18 Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.
Om zo zijn ziel voor de groeve te bewaren, Zijn leven voor de gang naar het graf.
19 Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.
Dan kastijdt Hij hem door smart op zijn sponde, Door een koorts in zijn beenderen zonder eind,
20 Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.
Zodat zijn leven van het brood gaat walgen, Zijn ziel van de begeerlijkste spijs;
21 Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.
Zijn vlees slinkt zienderogen weg, Zijn gebeente, eens onzichtbaar, ligt bloot.
22 Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.
Maar zelfs als zijn ziel het graf al nabij is, Zijn leven het oord van de doden: Zo hij besluit in zijn hart, zich tot God te keren En hij zijn dwaasheid erkent:
23 Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,
Dan treedt er voor hem een engel op, Een tolk, een uit de duizend. Dan wijst hij den mens op zijn plicht,
24 Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.
Ontfermt zich zijner, en spreekt: Laat hem toch niet in de groeve dalen, Ik heb zijn losprijs gevonden
25 Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.
Zijn vlees worde frisser dan in zijn jeugd, Hij kere tot zijn jonkheid terug!
26 Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.
Dan laat God Zich verbidden; genadig neemt Hij hem aan, Doet hem zijn aanschijn met jubel aanschouwen, En schenkt den mens zijn gerechtigheid terug.
27 Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;
Dan juicht hij het uit voor de mensen, en zegt: Ik heb gezondigd, het recht verdraaid, Maar Hij heeft het niet op mij gewroken!
28 Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.
Zo behoedt Hij zijn ziel voor de gang naar het graf, En verlustigt zijn leven zich in het licht!
29 Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,
Zie, dit alles doet God Tweemaal, driemaal met een mens:
30 Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.
Hij brengt zijn leven terug van het graf, En bestraalt hem met het levenslicht!
31 Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.
Luister dus, Job, en hoor naar mij; Zwijg stil, en laat het spreken aan mij.
32 Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.
Hebt ge dan iets te zeggen, antwoord mij; Spreek dan, want ik geef u gaarne gelijk.
33 Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.
Zo niet, luister naar mij, En zwijg, ik zal u wijsheid leren!