Ijob 33
1 Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.
Slyšiž tedy, prosím, Jobe, řeči mé, a všech slov mých ušima svýma pozoruj.
2 Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.
Aj, jižť otvírám ústa svá, mluví jazyk můj v ústech mých.
3 Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.
Upřímost srdce mého a umění vynesou rtové moji.
4 La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.
Duch Boha silného učinil mne, a dchnutí Všemohoucího dalo mi život.
5 Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.
Můžeš-li, odpovídej mi, připrav se proti mně, a postav se.
6 Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.
Aj, já podlé žádosti tvé buduť místo Boha silného; z bláta sformován jsem i já.
7 Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.
Pročež strach ze mne nepředěsí tě, a ruka má nebudeť k obtížení.
8 Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:
Řekl jsi pak přede mnou, a hlas ten řečí tvých slyšel jsem:
9 Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;
Èist jsem, bez přestoupení, nevinný jsem, a nepravosti při mně není.
10 Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;
Aj, příčiny ku potření mne shledal Bůh, klade mne sobě za nepřítele,
11 Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.
Svírá poutami nohy mé, střeže všech stezek mých.
12 Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.
Aj, tím nejsi spravedliv, odpovídám tobě, nebo větší jest Bůh nežli člověk.
13 Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?
Oč se s ním nesnadníš? Žeť všech svých věcí nezjevuje?
14 Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.
Ano jednou mluví Bůh silný, i dvakrát, a nešetří toho člověk.
15 En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,
Skrze sny u vidění nočním, když připadá hluboký sen na lidi ve spaní na ložci,
16 Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,
Tehdáž odkrývá ucho lidem, a čemu je učí, to zpečeťuje,
17 Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,
Aby odtrhl člověka od skutku zlého, a pýchu od muže vzdálil,
18 Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.
A zachoval duši jeho od jámy, a život jeho aby netrefil na meč.
19 Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.
Tresce i bolestí na lůži jeho, a všecky kosti jeho násilnou nemocí,
20 Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.
Tak že sobě život jeho oškliví pokrm, a duše jeho krmi nejlahodnější.
21 Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.
Hyne tělo jeho patrně, a vyhlédají kosti jeho, jichž prvé nebylo vídati.
22 Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.
A tak bývá blízká hrobu duše jeho, a život jeho smrtelných ran.
23 Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,
Však bude-li míti anděla vykladače jednoho z tisíce, kterýž by za člověka oznámil pokání jeho:
24 Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.
Tedy smiluje se nad ním, a dí: Vyprosť jej, ať nesstoupí do porušení, oblíbilť jsem mzdu vyplacení.
25 Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.
I odmladne tělo jeho nad dítěcí, a navrátí se ke dnům mladosti své.
26 Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.
Kořiti se bude Bohu, a zamiluje jej, a patřiti bude na něj tváří ochotnou; nadto navrátí člověku spravedlnost jeho.
27 Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;
Kterýž hledě na lidi, řekne: Zhřešilť jsem byl, a to, což pravého bylo, převrátil jsem, ale nebylo mi to prospěšné.
28 Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.
Bůh však vykoupil duši mou, aby nešla do jámy, a život můj, aby světlo spatřoval.
29 Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,
Aj, všeckoť to dělá Bůh silný dvakrát i třikrát při člověku,
30 Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.
Aby odvrátil duši jeho od jámy, a aby osvícen byl světlem živých.
31 Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.
Pozoruj, Jobe, poslouchej mne, mlč, ať já mluvím.
32 Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.
Jestliže máš slova, odpovídej mi, nebo bych chtěl ospravedlniti tebe.
33 Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.
Pakli nic, ty mne poslouchej; mlč, a poučím tě moudrosti.
