Ijob 33

1 Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.

Amola wali, Yoube! Na sia: huluane noga: le nabima!

2 Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.

Na da na asigi dawa: suga liligi huluane sia: musa: momagele esala.

3 Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.

Na sia: huluane da moloidafa amola na da dafawane sia: fawane sia: mu.

4 La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.

Gode Ea A: silibu da na da: i hahamoi amola nama esalusu i.

5 Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.

Di da nama bu adole imunu defele galea, nama adole ima. Dia fofada: mu sia: amo hahamoma.

6 Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.

Ani galu da Gode Ea siga ba: ma: ne defele esala. Gode da ani laga osoboga hahamoi.

7 Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.

Amaiba: le, di da nama beda: mu bai da hame gala. Na da di hame banenesimu!

8 Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:

Na da nabi, di da amane sia: i,

9 Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;

‘Na da hame giadofai. Na da wadela: le hame hamosu. Na da moloidafa amola wadela: i hou hame dawa:

10 Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;

Be Gode da udigili nama doagala: musa: , logo hogosa. E da na Ea ha lai dunu defele ba: sa.

11 Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.

E da na emo sia: inega la: gisa. E da na osa: le gagabe huluane ha: giwane sosodo aligisa.’

12 Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.

Be Yoube! Na da dima sia: sa! Di da giadofai dagoi. Gode Ea hou da osobo bagade dunu huluane ilia hou baligisa.

13 Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?

Dia abuliba: le Gode da ninia egane sia: be amoma hame adole iaha, Ema amane diwaneya udidisala: ?

14 Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.

Gode da gebewane sia: nana, sia: nana, be dunu afae da Ea sia: hame naba.

15 En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,

Gasia, dunu ilia da golasea, Gode da simasia amola esala ba: su amodili ilima olelesa.

16 Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,

Ilia da Ea sia: nabimusa: , E da ilima logesa. Amasea, ilia da Ea sisane sia: nabasea, beda: gia: sa.

17 Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,

Gode da ilia wadela: le hamosu logo hedofamusa: sia: sa. E da ili hidale agoane gasa fi hou hamosa: besa: le, ilima sia: sa.

18 Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.

E da ili gugunufinisima: ne logo hame doasimu. E da ili bogosa: besa: le gaga: sa.

19 Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.

Gode da dunu moloma: ne, olo amola da: iba: le se iasu ema iasisa.

20 Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.

Olo madelai dunu, ea da magedasu hou fisisa. Ha: i manu noga: idafa ea higa: i ba: sa.

21 Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.

Ea da: i da udigili geloga: le, gasa dabuawane ba: sa.

22 Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.

Ea da bogoi sogega masunu gadenei ba: sa.

23 Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,

Gode Ea a: igele dunu osea: idafa da e moloiwane hamoma: ne olelesa. Amabela: ? A: igele dunu afae da amo oloi dunu fidimusa: misa: bela: ?

24 Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.

A: igele dunu da ema asigiba: le, amane sia: mu. ‘E masa: ne yolesima! Ea da bogoi sogega gudu hame sa: imu. Ea halegale masa: ne, dabe da wea!”

25 Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.

Ea da: i hodo da bu gaheabolowane gasa fimu.

26 Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.

Ea da Godema sia: ne gadosea, E da ea sia: nabimu. Ea da hahawane Godema nodone sia: ne gadomu. Gode da ea hou huluane bu hahamomu.

27 Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;

Dunu afae afae, ea da odagiaba amane sisane fofada: mu, ‘Na da wadela: le hamoi dagoi. Na da molole hame hamoi, be Gode da na gaga: i.

28 Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.

E da na bogoi sogega sa: imu logo amo hedofaiba: le, na da esalebe wea.’

29 Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,

Gode da amo hou huluane gebewane hamonana.

30 Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.

E dunu ea esalusu amo gaga: le, amola amo dunu hahawane esaloma: ne hamosa.

31 Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.

Wali, Yoube! Na sia: be goe nabima! Ouiya: ma! Na sia: na: !

32 Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.

Be di da sia: galea, na naba: ! Di da moloidafa galea, na da dia: sia: hame gua: mu!

33 Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.

Be amai hame galea, ouiya: ma! Amola na sia: nabima! Amola di da bagade dawa: su hou lama: ne, na da dima olelemu.