< Ijob 32 >
1 Kaj tiuj tri viroj ĉesis respondi al Ijob, ĉar li opiniis sin prava.
Então aqueles três homens cessaram de responder a Job; porque era justo aos seus próprios olhos.
2 Tiam ekflamis la kolero de Elihu, filo de Baraĥel, Buzano, el la familio de Ram. Kontraŭ Ijob ekflamis lia kolero pro tio, ke li opiniis sin pli prava ol Dio;
E acendeu-se a ira de Elihu, filho de Baracheel o buzita, da família de Ram: contra Job se acendeu a sua ira, porque se justificava a si mesmo, mais do que a Deus.
3 kaj kontraŭ liaj tri amikoj ekflamis lia kolero pro tio, ke ili ne trovis respondon kaj akuzis Ijobon.
Também a sua ira se acendeu contra os seus três amigos: porque, não achando que responder, todavia condenavam a Job.
4 Elihu atendis, dum ili parolis kun Ijob, ĉar ili estis pli aĝaj ol li.
Elihu porém esperou que Job falasse; porquanto tinham mais idade do que ele.
5 Sed kiam Elihu vidis, ke ne troviĝas respondo en la buŝo de la tri viroj, ekflamis lia kolero.
Vendo pois Elihu que já não havia resposta na boca daqueles três homens, a sua ira se acendeu.
6 Kaj ekparolis Elihu, filo de Baraĥel, la Buzano, kaj diris: Mi estas juna, kaj vi estas maljunuloj; Tial mi hezitis kaj timis eldiri al vi mian opinion.
E respondeu Elihu, filho de Baracheel o buzita, e disse: Eu sou de menos idade, e vós sois idosos; receei-me e temi de vos declarar a minha opinião.
7 Mi pensis: La aĝo parolu, Kaj la jarmulto montru saĝon.
Dizia eu: falem os dias, e a multidão doa anos ensine a sabedoria.
8 Sed la spirito en la homoj kaj la spiro de la Plejpotenculo Donas al ili prudenton.
Na verdade, há um espírito no homem, e a inspiração do Todo-poderoso os faz entendidos.
9 Ne la grandaj estas la plej prudentaj, Kaj ne la maljunuloj sole scias juĝi,
Os grandes não são os sábios, nem os velhos entendem juízo.
10 Tial mi diras: Aŭskultu min; Mi ankaŭ eldiros mian opinion.
Pelo que digo: dai-me ouvidos, e também eu declararei a minha opinião.
11 Jen mi atendis viajn vortojn, Mi atentis vian kompetentecon, Ĝis vi trovos la ĝustan parolon.
Eis que aguardei as vossas palavras, e dei ouvidos às vossas considerações, até que buscasseis razões.
12 Sed atentante vin, mi vidis, Ke neniu el vi donas al Ijob moralinstruon, Respondante al liaj paroloj.
Atentando pois para vós, eis que nenhum de vós há que possa convencer a Job, nem que responda às suas razões:
13 Ne diru: Ni trovis la saĝon. Dio instruu lin, ne homo.
Para que não digais: Achamos a sabedoria; Deus o derribou, e não homem algum.
14 Li ne direktis al mi siajn vortojn, Kaj per viaj diroj mi ne respondos al li.
Ora ele não dirigiu contra mim palavra alguma, nem lhe responderei com as vossas palavras.
15 Ili perdis la kuraĝon, ili ne plu respondis; Mankas al ili vortoj.
Estão pasmados, não respondem mais, faltam-lhes as palavras.
16 Mi atendis, ĝis ili ĉesos paroli; Sed ĉar ili haltis kaj ne plu respondis,
Esperei pois, porém não falam: porque já pararam, e não respondem mais.
17 Tial ankaŭ mi de mia flanko respondos, Mi ankaŭ eldiros mian opinion.
Também eu responderei pela minha parte: também eu declararei a minha opinião.
18 Ĉar mi estas plena de vortoj; La spirito de mia interno min premas.
Porque estou cheio de palavras, e aperta-me o espírito do meu ventre.
19 Mia interno estas kiel vino ŝtopfermita, Kiu krevigas novan felsakon.
Eis que o meu ventre é como o mosto, sem respiradouro, e virá a arrebentar, como odres novos.
20 Mi ekparolos, kaj tiam fariĝos al mi pli facile; Mi malfermos mian buŝon, kaj mi respondos.
Falarei, e respirarei: abrirei os meus lábios, e responderei.
21 Mi ne atentos la vizaĝon de persono, Kaj mi ne flatos al homo;
Oxalá eu não faça acepção de pessoas, nem use de sobrenomes com o homem!
22 Ĉar mi ne povoscias flati; Aliokaze pereigu min mia Kreinto.
Porque não sei usar de sobrenomes: em breve me levaria o meu criador.