Ijob 32

1 Kaj tiuj tri viroj ĉesis respondi al Ijob, ĉar li opiniis sin prava.

Und jene drei Männer hörten auf, dem Hiob zu antworten, weil er in seinen Augen gerecht war.

2 Tiam ekflamis la kolero de Elihu, filo de Baraĥel, Buzano, el la familio de Ram. Kontraŭ Ijob ekflamis lia kolero pro tio, ke li opiniis sin pli prava ol Dio;

Da entbrannte der Zorn Elihus, des Sohnes Barakeels, des Busiters, vom Geschlechte Ram; sein Zorn entbrannte wider Hiob, weil er sich selbst mehr rechtfertigte als Gott.

3 kaj kontraŭ liaj tri amikoj ekflamis lia kolero pro tio, ke ili ne trovis respondon kaj akuzis Ijobon.

Und sein Zorn entbrannte wider seine drei Freunde, darum, daß sie keine Antwort fanden und Hiob verdammten.

4 Elihu atendis, dum ili parolis kun Ijob, ĉar ili estis pli aĝaj ol li.

Aber Elihu hatte auf Hiob gewartet mit Reden, weil jene älter an Jahren waren als er.

5 Sed kiam Elihu vidis, ke ne troviĝas respondo en la buŝo de la tri viroj, ekflamis lia kolero.

Und als Elihu sah, daß keine Antwort in dem Munde der drei Männer war, da entbrannte sein Zorn.

6 Kaj ekparolis Elihu, filo de Baraĥel, la Buzano, kaj diris: Mi estas juna, kaj vi estas maljunuloj; Tial mi hezitis kaj timis eldiri al vi mian opinion.

Und Elihu, der Sohn Barakeels, der Busiter, hob an und sprach: Ich bin jung an Jahren, und ihr seid Greise; darum habe ich mich gescheut und gefürchtet, euch mein Wissen kundzutun.

7 Mi pensis: La aĝo parolu, Kaj la jarmulto montru saĝon.

Ich sagte: Mögen die Tage reden, und die Menge der Jahre Weisheit verkünden.

8 Sed la spirito en la homoj kaj la spiro de la Plejpotenculo Donas al ili prudenton.

Jedoch der Geist ist es in den Menschen, und der Odem des Allmächtigen, der sie verständig macht.

9 Ne la grandaj estas la plej prudentaj, Kaj ne la maljunuloj sole scias juĝi,

Nicht die Bejahrten sind weise, noch verstehen die Alten, was recht ist.

10 Tial mi diras: Aŭskultu min; Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

Darum sage ich: Höre mir zu, auch ich will mein Wissen kundtun.

11 Jen mi atendis viajn vortojn, Mi atentis vian kompetentecon, Ĝis vi trovos la ĝustan parolon.

Siehe, ich harrte auf eure Reden, horchte auf eure Einsichten, bis ihr Worte ausfindig gemacht hättet,

12 Sed atentante vin, mi vidis, Ke neniu el vi donas al Ijob moralinstruon, Respondante al liaj paroloj.

und ich richtete meine Aufmerksamkeit auf euch; und siehe, keiner ist unter euch, der Hiob widerlegt, der seine Reden beantwortet hätte.

13 Ne diru: Ni trovis la saĝon. Dio instruu lin, ne homo.

Daß ihr nur nicht saget: Wir haben Weisheit gefunden. Gott wird ihn aus dem Felde schlagen, nicht ein Mensch!

14 Li ne direktis al mi siajn vortojn, Kaj per viaj diroj mi ne respondos al li.

Er hat ja an mich keine Worte gerichtet, und mit euren Reden werde ich ihm nicht erwidern. -

15 Ili perdis la kuraĝon, ili ne plu respondis; Mankas al ili vortoj.

Sie sind bestürzt, sie antworten nicht mehr, die Worte sind ihnen ausgegangen.

16 Mi atendis, ĝis ili ĉesos paroli; Sed ĉar ili haltis kaj ne plu respondis,

Und ich sollte warten, weil sie nicht reden, weil sie dastehen, nicht mehr antworten?

17 Tial ankaŭ mi de mia flanko respondos, Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

Auch ich will mein Teil erwidern, auch ich will mein Wissen kundtun.

18 Ĉar mi estas plena de vortoj; La spirito de mia interno min premas.

Denn voll bin ich von Worten; der Geist meines Innern drängt mich.

19 Mia interno estas kiel vino ŝtopfermita, Kiu krevigas novan felsakon.

Siehe, mein Inneres ist wie Wein, der nicht geöffnet ist; gleich neuen Schläuchen will es bersten.

20 Mi ekparolos, kaj tiam fariĝos al mi pli facile; Mi malfermos mian buŝon, kaj mi respondos.

Ich will reden, daß mir Luft werde, will meine Lippen auftun und antworten.

21 Mi ne atentos la vizaĝon de persono, Kaj mi ne flatos al homo;

Daß ich nur ja für niemand Partei nehme! Und keinem Menschen werde ich schmeicheln.

22 Ĉar mi ne povoscias flati; Aliokaze pereigu min mia Kreinto.

Denn ich weiß nicht zu schmeicheln: gar bald würde mein Schöpfer mich hinwegnehmen.