Ijob 32

1 Kaj tiuj tri viroj ĉesis respondi al Ijob, ĉar li opiniis sin prava.

Et les trois amis de Job s'abstinrent de lui répondre; car Job était juste devant eux.

2 Tiam ekflamis la kolero de Elihu, filo de Baraĥel, Buzano, el la familio de Ram. Kontraŭ Ijob ekflamis lia kolero pro tio, ke li opiniis sin pli prava ol Dio;

Et Elihou, fils de Barachiel le Buzite, de la famille de Ram en la terre de Hus, se courrouça; il entra contre Job dans une violente colère, parce qu'il s'était présenté comme juste devant le Seigneur.

3 kaj kontraŭ liaj tri amikoj ekflamis lia kolero pro tio, ke ili ne trovis respondon kaj akuzis Ijobon.

Et il ne fut pas moins irrité contre les trois amis, parce qu'ils ne pouvaient répondre rien qui confondit Job après l'avoir jugé coupable.

4 Elihu atendis, dum ili parolis kun Ijob, ĉar ili estis pli aĝaj ol li.

Et Elihou hésitait à répliquer à Job, car les trois hommes étaient plus avancés que lui en âge.

5 Sed kiam Elihu vidis, ke ne troviĝas respondo en la buŝo de la tri viroj, ekflamis lia kolero.

Mais lorsqu'il vit que nulle réponse ne sortait de leur bouche, il s'emporta;

6 Kaj ekparolis Elihu, filo de Baraĥel, la Buzano, kaj diris: Mi estas juna, kaj vi estas maljunuloj; Tial mi hezitis kaj timis eldiri al vi mian opinion.

Et prenant la parole, il dit: Je suis le plus jeune, vous êtes mes anciens; j'ai donc gardé le silence, craignant de vous déclarer ce que je sais,

7 Mi pensis: La aĝo parolu, Kaj la jarmulto montru saĝon.

Et je me suis dit: Il n'est point temps de parler; c'est le nombre des années qui donne la sagesse.

8 Sed la spirito en la homoj kaj la spiro de la Plejpotenculo Donas al ili prudenton.

Mais l'esprit réside parmi les mortels et le souffle du Tout-Puissant seul les instruit.

9 Ne la grandaj estas la plej prudentaj, Kaj ne la maljunuloj sole scias juĝi,

Les anciens ne sont point sages, les vieillards ne savent point juger.

10 Tial mi diras: Aŭskultu min; Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

Aussi je me décide; écoutez-moi et je vais vous déclarer ce que je sais.

11 Jen mi atendis viajn vortojn, Mi atentis vian kompetentecon, Ĝis vi trovos la ĝustan parolon.

Soyez attentifs, je ne cesserai pas que vous n'ayez apprécié mes raisons,

12 Sed atentante vin, mi vidis, Ke neniu el vi donas al Ijob moralinstruon, Respondante al liaj paroloj.

Et que je ne sois d'accord avec vous; je n'ai point fait de reproches à Job; celui qui le réfutait était l'un de vous.

13 Ne diru: Ni trovis la saĝon. Dio instruu lin, ne homo.

Je ne voulais pas vous donner occasion de dire: Nous sommes attachés au Seigneur et nous avons trouvé la sagesse.

14 Li ne direktis al mi siajn vortojn, Kaj per viaj diroj mi ne respondos al li.

Et vous avez permis à cet homme de tenir un pareil langage!

15 Ili perdis la kuraĝon, ili ne plu respondis; Mankas al ili vortoj.

Ils ont été frappés de stupeur; ils n'ont rien trouvé à répondre; ils ont annulé leurs propres arguments.

16 Mi atendis, ĝis ili ĉesos paroli; Sed ĉar ili haltis kaj ne plu respondis,

J'ai attendu; je n'ai dit mot; je les ai vus demeurer immobiles sans répliquer.

17 Tial ankaŭ mi de mia flanko respondos, Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

Et Elihou, continuant, s'écria: Eh bien! je parlerai.

18 Ĉar mi estas plena de vortoj; La spirito de mia interno min premas.

Car je suis plein de mon sujet; l'esprit en mon sein me consume.

19 Mia interno estas kiel vino ŝtopfermita, Kiu krevigas novan felsakon.

Ma poitrine est comme une outre où fermente du vin nouveau; elle ressemble à un soufflet de forge qui éclate.

20 Mi ekparolos, kaj tiam fariĝos al mi pli facile; Mi malfermos mian buŝon, kaj mi respondos.

Je parlerai tant que mes lèvres pourront s'ouvrir.

21 Mi ne atentos la vizaĝon de persono, Kaj mi ne flatos al homo;

Il n'est point d'homme devant qui j'aie la moindre timidité; il n'est point de mortel qui m'émeuve;

22 Ĉar mi ne povoscias flati; Aliokaze pereigu min mia Kreinto.

Il n'est point de front qui m'impose; s'il en est, que les vers me dévorent.