Ijob 32

1 Kaj tiuj tri viroj ĉesis respondi al Ijob, ĉar li opiniis sin prava.

Job in nolna bei kahi tia apanchah kheh phat in aloi agolte thumho chun donbut be ding anom tapouve.

2 Tiam ekflamis la kolero de Elihu, filo de Baraĥel, Buzano, el la familio de Ram. Kontraŭ Ijob ekflamis lia kolero pro tio, ke li opiniis sin pli prava ol Dio;

Hichun Ram phunga Buz mi Barakel chapa Elihu chu ahung lunghang tai. Job in chonset kana bol nai chuleh Pathen in eigim bolna hi adih e ti ding anop lou jeh a lunghangah ahi.

3 kaj kontraŭ liaj tri amikoj ekflamis lia kolero pro tio, ke ili ne trovis respondon kaj akuzis Ijobon.

Job in anel nau adonbut thei uva Pathen joh chu dihmo dinga akilah jeh uva Job loile golte thum chunga jong kinga ahi.

4 Elihu atendis, dum ili parolis kun Ijob, ĉar ili estis pli aĝaj ol li.

Elihun adangho Job koma thu asei diu chu anga nga jeng ahi. Ijeh inem itile amaho chu ama sanga upajo ahiuve.

5 Sed kiam Elihu vidis, ke ne troviĝas respondo en la buŝo de la tri viroj, ekflamis lia kolero.

Ahinlah amahon adonbut be tahlou u amu phat in lunghang tah in ahung paodoh e.

6 Kaj ekparolis Elihu, filo de Baraĥel, la Buzano, kaj diris: Mi estas juna, kaj vi estas maljunuloj; Tial mi hezitis kaj timis eldiri al vi mian opinion.

Buz mi Barakel chapa Elihun aseitai. Keima khangdong kahin nangho upa nahiuve. Hijeh a chu nangho komma kalunggel kasei ding chu kakhongai ahi.

7 Mi pensis: La aĝo parolu, Kaj la jarmulto montru saĝon.

Keigel in ateh jep hon thu seiju hen, ijeh inem itile upa ho a hi chihna hung ahi.

8 Sed la spirito en la homoj kaj la spiro de la Plejpotenculo Donas al ili prudenton.

Ahin mihem te sunga chu lhagao um ahi. Hatchungnungpa hu haikhuma amaho sunga um hiche chun achihsah u ahi.

9 Ne la grandaj estas la plej prudentaj, Kaj ne la maljunuloj sole scias juĝi,

Phatkhat tengle upa ho jong aching ji pouve. Khatvei vei teng thutan dihje ahe pouve.

10 Tial mi diras: Aŭskultu min; Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

Hijeh chun kasei ngaijun chuleh kalunggel seipeh uvinge.

11 Jen mi atendis viajn vortojn, Mi atentis vian kompetentecon, Ĝis vi trovos la ĝustan parolon.

Keiman nang thusei phat hitih chan sung hin kahin ngah in nakinel nahou lunglut tah in kahin ngaijin, khomulouva nathusei doh hou kangaije.

12 Sed atentante vin, mi vidis, Ke neniu el vi donas al Ijob moralinstruon, Respondante al liaj paroloj.

Nathusei hou kangaije, ahin khat chan jong nanel thei pouve. Ahiloule aminelna nadonbut thei pouve.

13 Ne diru: Ni trovis la saĝon. Dio instruu lin, ne homo.

Amapa hi eiho dingin aching beh seh e, Pathen bouvin ama ajo ding ahi tin kakoma sei hih un.

14 Li ne direktis al mi siajn vortojn, Kaj per viaj diroj mi ne respondos al li.

Job chun keima einel hihen hileh nanghon namanchah u hettheina bangin donbut ponge.

15 Ili perdis la kuraĝon, ili ne plu respondis; Mankas al ili vortoj.

Seibe ding helouva lunggimma tou nahiuve.

16 Mi atendis, ĝis ili ĉesos paroli; Sed ĉar ili haltis kaj ne plu respondis,

Tua nangho thipbeh a naum bang uva hi ken kanga nga nahlai dingu ham? Keijong thipbeh a kaum jing ding ham?

17 Tial ankaŭ mi de mia flanko respondos, Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

Ahipoi halkhat beh kaseija kalunggel kasei ding ahi.

18 Ĉar mi estas plena de vortoj; La spirito de mia interno min premas.

Ijeh inem itile, kalung in adol joulou thu cheng tampi ho seidoh hi kasunga ka lhagaovin seidoh dingin eino tuntun e.

19 Mia interno estas kiel vino ŝtopfermita, Kiu krevigas novan felsakon.

Keima ahom umlou jubom tobang kahin, jupohna thah pohkeh ding sa tobang kahi.

20 Mi ekparolos, kaj tiam fariĝos al mi pli facile; Mi malfermos mian buŝon, kaj mi respondos.

Kalung ol theina dinga kasei ding ahi. Hijeh chun ka donbutna penge.

21 Mi ne atentos la vizaĝon de persono, Kaj mi ne flatos al homo;

Kadei tah in jong kichem ponge, ahiloule koimacha pachat lhem bol ponge.

22 Ĉar mi ne povoscias flati; Aliokaze pereigu min mia Kreinto.

Keiman joulhep ding kagot a ahile eisempan gangtah in eisumang jeng hen.