Ijob 32
1 Kaj tiuj tri viroj ĉesis respondi al Ijob, ĉar li opiniis sin prava.
И така, тия трима човека престанаха да отговарят на Иова, защото беше праведен пред своите си очи.
2 Tiam ekflamis la kolero de Elihu, filo de Baraĥel, Buzano, el la familio de Ram. Kontraŭ Ijob ekflamis lia kolero pro tio, ke li opiniis sin pli prava ol Dio;
Тогава пламна гневът на вузеца Елиу, син на Варахиила, от Арамовото семейство. Гневът му пламна против Иова, защото оправдаваше себе си наместо Бога
3 kaj kontraŭ liaj tri amikoj ekflamis lia kolero pro tio, ke ili ne trovis respondon kaj akuzis Ijobon.
тоже против тримата му приятели пламна гневът му, защото бяха осъдили Иова без да му намерят отговор.
4 Elihu atendis, dum ili parolis kun Ijob, ĉar ili estis pli aĝaj ol li.
А Елиу беше чакал да говори на Иова, защото другите бяха по-стари от него.
5 Sed kiam Elihu vidis, ke ne troviĝas respondo en la buŝo de la tri viroj, ekflamis lia kolero.
Но когато Елиу видя, че нямаше отговор в устата на тия трима мъже, гневът му пламна.
6 Kaj ekparolis Elihu, filo de Baraĥel, la Buzano, kaj diris: Mi estas juna, kaj vi estas maljunuloj; Tial mi hezitis kaj timis eldiri al vi mian opinion.
Тогава вузецът Елиу, син на Варахиила, в отговор рече: - Аз съм млад, а вие много стари; Затова се посвених, и не смеех да ви явя моето мнение.
7 Mi pensis: La aĝo parolu, Kaj la jarmulto montru saĝon.
Аз рекох: Дните нека говорят, И многото години нека учат мъдрост.
8 Sed la spirito en la homoj kaj la spiro de la Plejpotenculo Donas al ili prudenton.
Но има дух в човека; Вдъхновението на Всемогъщия го вразумява.
9 Ne la grandaj estas la plej prudentaj, Kaj ne la maljunuloj sole scias juĝi,
Не че човеците са велики, за това ще са и мъдри, Нито че са стари, за това ще разбират правосъдието.
10 Tial mi diras: Aŭskultu min; Mi ankaŭ eldiros mian opinion.
Прочее, казвам: Слушайте мене; Нека явя и аз мнението си.
11 Jen mi atendis viajn vortojn, Mi atentis vian kompetentecon, Ĝis vi trovos la ĝustan parolon.
Ето, чаках докато вие говорехте, Слушах разсъжденията ви, Когато търсехте какво да кажете;
12 Sed atentante vin, mi vidis, Ke neniu el vi donas al Ijob moralinstruon, Respondante al liaj paroloj.
Внимателно ви слушах, И ето, ни един от вас не убеди Иова, Нито отговори на думите му;
13 Ne diru: Ni trovis la saĝon. Dio instruu lin, ne homo.
За да не речете: Ние намерихме мъдрост. Бог ще го свали, а не човек.
14 Li ne direktis al mi siajn vortojn, Kaj per viaj diroj mi ne respondos al li.
Понеже той не е отправил думите си против мене, То и аз няма да му отговоря според вашите речи.
15 Ili perdis la kuraĝon, ili ne plu respondis; Mankas al ili vortoj.
Те се смайват, не отговарят вече, Не намират ни дума да кажат.
16 Mi atendis, ĝis ili ĉesos paroli; Sed ĉar ili haltis kaj ne plu respondis,
А да чакам ли аз понеже те не говорят, - Понеже стоят и не отговарят вече?
17 Tial ankaŭ mi de mia flanko respondos, Mi ankaŭ eldiros mian opinion.
Нека отговоря и аз от моя страна, Нека явя и аз мнението си.
18 Ĉar mi estas plena de vortoj; La spirito de mia interno min premas.
Защото съм пълен с думи; Духът в мене дълбоко ме притиска.
19 Mia interno estas kiel vino ŝtopfermita, Kiu krevigas novan felsakon.
Ето коремът ми е като вино неотворено, Близо е да се разпукне като нови мехове.
20 Mi ekparolos, kaj tiam fariĝos al mi pli facile; Mi malfermos mian buŝon, kaj mi respondos.
Ще проговоря, за да ми стане по-леко; Ще отворя устните си и ще отговоря.
21 Mi ne atentos la vizaĝon de persono, Kaj mi ne flatos al homo;
Далеч от мене да гледам на лице, Или да полаская човека.
22 Ĉar mi ne povoscias flati; Aliokaze pereigu min mia Kreinto.
Защото не зная да лаская; Иначе Създателят ми би ме отмахнал веднага.
