Ijob 31

1 Mi faris interligon kun miaj okuloj, Ke mi ne atentu virgulinon.

Fiz concerto com os meus olhos: como pois attentaria n'uma virgem?

2 Kia estas la parto, kiun donas Dio de supre? Kaj kion destinas la Plejpotenculo el la altaj sferoj?

Porque qual seria a parte de Deus de cima? ou a herança do Todo-poderoso para mim desde as alturas?

3 Ĉu ne malfeliĉon al malpiulo, Kaj forpuŝon de malbonagantoj?

Porventura não é a perdição para o perverso, o desastre para os que obram iniquidade?

4 Ĉu Li ne vidas mian konduton, Ne kalkulas ĉiujn miajn paŝojn?

Ou não vê elle os meus caminhos, e não conta todos os meus passos?

5 Ĉu mi iradis en malvero, Kaj miaj piedoj rapidis al trompo?

Se andei com vaidade, e se o meu pé se apressou para o engano

6 Li pesu min per justa pesilo, Kaj tiam Dio konvinkiĝos pri mia senkulpeco.

(Pese-me em balanças fieis, e saberá Deus a minha sinceridade),

7 Se mia paŝo forkliniĝis de la vojo, Se mia koro sekvis miajn okulojn, Kaj se al mia mano algluiĝis makulo:

Se os meus passos se desviavam do caminho, e se o meu coração segue os meus olhos, e se ás minhas mãos se apegou coisa alguma,

8 Tiam mi semu kaj alia manĝu, Kaj mia idaro elradikiĝu.

Então semeie eu e outro coma, e seja a minha descendencia arrancada até á raiz.

9 Se mia koro forlogiĝis al virino, Kaj mi kaŝe atendis ĉe la pordo de mia amiko:

Se o meu coração se deixou seduzir por uma mulher, ou se eu armei traições á porta do meu proximo,

10 Tiam mia edzino estu adultigata de aliulo, Kaj aliuloj kliniĝu super ŝi.

Então môa minha mulher para outro, e outros se encurvem sobre ella.

11 Ĉar tio estus malvirto, Tio estus krimo, kiun devas puni juĝistoj.

Porque é uma infamia, e é delicto pertencente aos juizes.

12 Tio estas fajro, kiu ekstermas ĝis la abismo, Kaj mian tutan akiritaĵon ĝi elradikigus.

Porque fogo é que consomem até á perdição, e desarreigaria toda a minha renda.

13 Ĉu mi malŝatis la rajton de mia servisto aŭ de mia servistino, Kiam ili havis juĝan aferon kun mi?

Se desprezei o direito do meu servo ou da minha serva, quando elles contendiam comigo,

14 Tiam kion mi farus, kiam Dio leviĝus? Kaj kion mi respondus al Li, kiam Li esplordemandus?

Então que faria eu quando Deus se levantasse? e, inquirindo a causa, que lhe responderia?

15 Lin kreis ja Tiu sama, kiu kreis min en la ventro, Kaj Tiu sama pretigis en la ventro ankaŭ lin.

Aquelle que me fez no ventre não o fez tambem a elle? ou não nos formou do mesmo modo na madre?

16 Ĉu mi rifuzis la deziron de senhavuloj? Aŭ ĉu mi turmentis la okulojn de vidvino?

Se retive o que os pobres desejavam, ou fiz desfallecer os olhos da viuva,

17 Ĉu mian panpecon mi manĝis sola? Ĉu ne manĝis de ĝi ankaŭ orfo?

Ou só comi o meu bocado, e o orphão não comeu d'elle

18 Ĉar detempe de mia juneco mi estis kiel patro, Kaj de post la eliro el la ventro de mia patrino mi estis gvidisto.

(Porque desde a minha mocidade cresceu comigo como com seu pae, e o guiei desde o ventre de minha mãe),

19 Kiam mi vidis malfeliĉulon sen vesto Kaj malriĉulon sen kovro,

Se a alguem vi perecer por falta de vestido, e ao necessitado por não ter coberta,

20 Ĉu tiam ne benis min liaj lumboj, Ĉu li ne estis varmigata per la lano de miaj ŝafoj?

Se os seus lombos me não abençoaram, se elle não se aquentava com as pelles dos meus cordeiros,

21 Se mi levis mian manon kontraŭ orfon, Ĉar mi vidis en la pordego helpon al mi,

Se eu levantei a minha mão contra o orphão, porquanto na porta via a minha ajuda,

22 En tia okazo mia ŝultro defalu de la dorso, Kaj mia brako rompiĝu de kano.

Então caia do hombro a minha espadoa, e quebre-se o meu braço do osso.

23 Ĉar mi timas la punon de Dio, Kaj ĝian pezon mi ne povus elteni.

Porque o castigo de Deus era para mim um assombro, e eu não podia supportar a sua alteza.

24 Ĉu mi faris la oron mia espero, Kaj la orbulon mi nomis mia fido?

Se no oiro puz a minha esperança, ou disse ao oiro fino: Tu és a minha confiança;

25 Ĉu mi ĝojis, ke mia riĉeco estas granda Kaj ke mia mano multe akiris?

Se me alegrei de que era muita a minha fazenda, e de que a minha mão tinha alcançado muito;

26 Kiam mi vidis la lumon brilantan Kaj la lunon majeste irantan,

Se olhei para o sol, quando resplandecia, ou para a lua, caminhando gloriosa,

27 Ĉu tiam sekrete forlogiĝis mia koro Kaj mi sendis kisojn per mia mano?

E o meu coração se deixou enganar em occulto, e a minha bocca beijou a minha mão,

28 Ankaŭ tio estus krimo juĝinda, Ĉar mi forneus per tio Dion en la alto.

Tambem isto seria delicto pertencente ao juiz: pois assim negaria a Deus que está em cima.

29 Ĉu mi ĝojis pri malfeliĉo de mia malamiko? Aŭ ĉu mi estis ravita, se lin trafis malbono?

Se me alegrei da desgraça do que me tem odio, e se eu exultei quando mal o achou

30 Mi ne permesis al mia gorĝo peki Per eldiro de malbeno kontraŭ lia animo.

(Tambem não deixei peccar o meu paladar, desejando a sua morte com maldição),

31 Ĉu la homoj de mia tendo ne diris: Ho, se oni ne satiĝus de lia karno!

Se a gente da minha tenda não disse: Ah, quem nos désse da sua carne! nunca nos fartariamos d'ella:

32 Ne noktis fremdulo sur la strato; Miajn pordojn mi malfermadis al migrantoj.

O estrangeiro não passava a noite na rua; as minhas portas abria ao viandante.

33 Ĉu mi hommaniere kovradis miajn kulpojn, Por kaŝi en mia brusto miajn pekojn?

Se, como Adão, encobri as minhas transgressões, occultando o meu delicto no meu seio;

34 En tia okazo mi timus grandan homamason, Kaj malestimo de familioj min timigus; Mi silentus, kaj ne elirus ekster la pordon.

Porque eu temia a grande multidão, e o desprezo das familias me apavoraria, e eu me calaria, e não sairia da porta.

35 Ho, se iu aŭskultus min! Jen estas mia signo; la Plejpotenculo respondu al mi. Se mia akuzanto skribus libron,

Ah quem me dera um que me ouvisse! eis que o meu intento é que o Todo-poderoso me responda, e que o meu adversario escreva um livro.

36 Mi portus ĝin sur mia ŝultro, Mi metus ĝin sur min kiel kronon,

Por certo que o levaria sobre o meu hombro, sobre mim o ataria por corôa.

37 Mi raportus al li pri la nombro de miaj paŝoj; Mi alproksimiĝus al li kiel al princo.

O numero dos meus passos lhe mostraria: como principe me chegaria a elle.

38 Se mia lando kriis kontraŭ mi, Kaj ĝiaj sulkoj ploris,

Se a minha terra clamar contra mim, e se os seus regos juntamente chorarem,

39 Se ĝiajn fruktojn mi manĝis senpage, Kaj mi afliktis la animon de ĝiaj mastroj:

Se comi a sua novidade sem dinheiro, e suffoquei a alma dos seus donos,

40 Tiam anstataŭ tritiko kresku por mi kardo, Kaj anstataŭ hordeo dornoj. Finiĝis la paroloj de Ijob.

Por trigo me produza cardos, e por cevada joio. Acabaram-se as palavras de Job.