Ijob 31

1 Mi faris interligon kun miaj okuloj, Ke mi ne atentu virgulinon.

J’ai fait alliance avec mes yeux: et comment aurais-je arrêté mes regards sur une vierge?

2 Kia estas la parto, kiun donas Dio de supre? Kaj kion destinas la Plejpotenculo el la altaj sferoj?

Et quelle aurait été d’en haut [ma] portion de la part de Dieu, et, des hauts lieux, [mon] héritage de la part du Tout-puissant?

3 Ĉu ne malfeliĉon al malpiulo, Kaj forpuŝon de malbonagantoj?

La calamité n’est-elle pas pour l’inique, et le malheur pour ceux qui pratiquent le mal?

4 Ĉu Li ne vidas mian konduton, Ne kalkulas ĉiujn miajn paŝojn?

Lui, ne voit-il pas mon chemin, et ne compte-t-il point tous mes pas?

5 Ĉu mi iradis en malvero, Kaj miaj piedoj rapidis al trompo?

Si j’ai marché avec fausseté, si mes pieds se sont hâtés vers la fraude,

6 Li pesu min per justa pesilo, Kaj tiam Dio konvinkiĝos pri mia senkulpeco.

Qu’il me pèse dans la balance de justice, et Dieu reconnaîtra ma perfection.

7 Se mia paŝo forkliniĝis de la vojo, Se mia koro sekvis miajn okulojn, Kaj se al mia mano algluiĝis makulo:

Si mon pas s’est détourné du chemin, et si mon cœur a suivi mes yeux, et si quelque souillure s’est attachée à ma main,

8 Tiam mi semu kaj alia manĝu, Kaj mia idaro elradikiĝu.

Que je sème et qu’un autre mange, et que mes rejetons soient déracinés!…

9 Se mia koro forlogiĝis al virino, Kaj mi kaŝe atendis ĉe la pordo de mia amiko:

Si mon cœur s’est laissé attirer vers une femme et que j’aie fait le guet à la porte de mon prochain,

10 Tiam mia edzino estu adultigata de aliulo, Kaj aliuloj kliniĝu super ŝi.

Que ma femme tourne la meule pour un autre, et que d’autres se penchent sur elle;

11 Ĉar tio estus malvirto, Tio estus krimo, kiun devas puni juĝistoj.

Car c’est là une infamie, et une iniquité punissable par les juges:

12 Tio estas fajro, kiu ekstermas ĝis la abismo, Kaj mian tutan akiritaĵon ĝi elradikigus.

Car c’est un feu qui dévore jusque dans l’abîme et qui détruirait par la racine tout mon revenu…

13 Ĉu mi malŝatis la rajton de mia servisto aŭ de mia servistino, Kiam ili havis juĝan aferon kun mi?

Si j’ai méprisé le droit de mon serviteur ou de ma servante quand ils contestaient avec moi,

14 Tiam kion mi farus, kiam Dio leviĝus? Kaj kion mi respondus al Li, kiam Li esplordemandus?

Que ferais-je quand Dieu se lèverait? et s’il me visitait, que lui répondrais-je?

15 Lin kreis ja Tiu sama, kiu kreis min en la ventro, Kaj Tiu sama pretigis en la ventro ankaŭ lin.

Celui qui m’a fait dans le sein de ma mère, ne les a-t-il pas faits [eux aussi], et un seul et même [Dieu] ne nous a-t-il pas formés dans la matrice?…

16 Ĉu mi rifuzis la deziron de senhavuloj? Aŭ ĉu mi turmentis la okulojn de vidvino?

Si j’ai refusé aux misérables leur désir, si j’ai fait défaillir les yeux de la veuve;

17 Ĉu mian panpecon mi manĝis sola? Ĉu ne manĝis de ĝi ankaŭ orfo?

Si j’ai mangé seul mon morceau, et que l’orphelin n’en ait pas mangé; –

18 Ĉar detempe de mia juneco mi estis kiel patro, Kaj de post la eliro el la ventro de mia patrino mi estis gvidisto.

Car dès ma jeunesse il m’a honoré comme un père, et dès le ventre de ma mère j’ai soutenu la [veuve]; …

19 Kiam mi vidis malfeliĉulon sen vesto Kaj malriĉulon sen kovro,

Si j’ai vu quelqu’un périr faute de vêtement, et le pauvre manquer de couverture;

20 Ĉu tiam ne benis min liaj lumboj, Ĉu li ne estis varmigata per la lano de miaj ŝafoj?

Si ses reins ne m’ont pas béni, et qu’il ne se soit pas réchauffé avec la toison de mes agneaux;

21 Se mi levis mian manon kontraŭ orfon, Ĉar mi vidis en la pordego helpon al mi,

Si j’ai secoué ma main contre un orphelin, parce que je voyais mon appui dans la porte:

22 En tia okazo mia ŝultro defalu de la dorso, Kaj mia brako rompiĝu de kano.

Que mon épaule se démette de sa jointure, et que mon bras cassé se détache de l’os!

23 Ĉar mi timas la punon de Dio, Kaj ĝian pezon mi ne povus elteni.

Car la calamité de la part de Dieu m’était une frayeur, et devant sa grandeur je ne pouvais rien…

24 Ĉu mi faris la oron mia espero, Kaj la orbulon mi nomis mia fido?

Si j’ai mis ma confiance dans l’or, si j’ai dit à l’or fin: C’est à toi que je me fie;

25 Ĉu mi ĝojis, ke mia riĉeco estas granda Kaj ke mia mano multe akiris?

Si je me suis réjoui de ce que mes biens étaient grands, et de ce que ma main avait beaucoup acquis;

26 Kiam mi vidis la lumon brilantan Kaj la lunon majeste irantan,

Si j’ai vu le soleil quand il brillait, et la lune quand elle marchait dans sa splendeur,

27 Ĉu tiam sekrete forlogiĝis mia koro Kaj mi sendis kisojn per mia mano?

Et que mon cœur ait été séduit en secret, et que ma bouche ait embrassé ma main, –

28 Ankaŭ tio estus krimo juĝinda, Ĉar mi forneus per tio Dion en la alto.

Cela aussi serait une iniquité punissable par le juge, car j’aurais renié le Dieu qui est en haut; …

29 Ĉu mi ĝojis pri malfeliĉo de mia malamiko? Aŭ ĉu mi estis ravita, se lin trafis malbono?

Si je me suis réjoui dans la calamité de celui qui me haïssait, si j’ai été ému de joie lorsque le malheur l’a trouvé; –

30 Mi ne permesis al mia gorĝo peki Per eldiro de malbeno kontraŭ lia animo.

Même je n’ai pas permis à ma bouche de pécher, de demander sa vie par une exécration; …

31 Ĉu la homoj de mia tendo ne diris: Ho, se oni ne satiĝus de lia karno!

Si les gens de ma tente n’ont pas dit: Qui trouvera quelqu’un qui n’ait pas été rassasié de la chair de ses bêtes? –

32 Ne noktis fremdulo sur la strato; Miajn pordojn mi malfermadis al migrantoj.

L’étranger ne passait pas la nuit dehors, j’ouvrais ma porte sur le chemin; …

33 Ĉu mi hommaniere kovradis miajn kulpojn, Por kaŝi en mia brusto miajn pekojn?

Si j’ai couvert ma transgression comme Adam, en cachant mon iniquité dans mon sein,

34 En tia okazo mi timus grandan homamason, Kaj malestimo de familioj min timigus; Mi silentus, kaj ne elirus ekster la pordon.

Parce que je craignais la grande multitude, et que le mépris des familles me faisait peur, et que je sois resté dans le silence et ne sois pas sorti de ma porte…

35 Ho, se iu aŭskultus min! Jen estas mia signo; la Plejpotenculo respondu al mi. Se mia akuzanto skribus libron,

Oh! si j’avais quelqu’un pour m’écouter! Voici ma signature. Que le Tout-puissant me réponde, et que ma partie adverse fasse un écrit!

36 Mi portus ĝin sur mia ŝultro, Mi metus ĝin sur min kiel kronon,

Ne le porterais-je pas sur mon épaule? Ne le lierais-je pas sur moi comme une couronne?

37 Mi raportus al li pri la nombro de miaj paŝoj; Mi alproksimiĝus al li kiel al princo.

Je lui déclarerais le nombre de mes pas; comme un prince je m’approcherais de lui…

38 Se mia lando kriis kontraŭ mi, Kaj ĝiaj sulkoj ploris,

Si ma terre crie contre moi, et que ses sillons pleurent ensemble,

39 Se ĝiajn fruktojn mi manĝis senpage, Kaj mi afliktis la animon de ĝiaj mastroj:

Si j’en ai mangé le revenu sans argent, et que j’aie tourmenté à mort l’âme de ses possesseurs,

40 Tiam anstataŭ tritiko kresku por mi kardo, Kaj anstataŭ hordeo dornoj. Finiĝis la paroloj de Ijob.

Que les épines croissent au lieu de froment, et l’ivraie au lieu d’orge! Les paroles de Job sont finies.