< Ijob 31 >

1 Mi faris interligon kun miaj okuloj, Ke mi ne atentu virgulinon.
“Ne atimo singruok gi wangʼa mondo kik arang nyako moro gi wangʼa mi agombi.
2 Kia estas la parto, kiun donas Dio de supre? Kaj kion destinas la Plejpotenculo el la altaj sferoj?
En kony mane ma dhano yudo kuom Nyasaye man malo, girkeni mane ma Jehova Nyasaye Maratego man malo miye?
3 Ĉu ne malfeliĉon al malpiulo, Kaj forpuŝon de malbonagantoj?
Donge kethruok en mar joma timbegi mono, kendo masira mar joricho?
4 Ĉu Li ne vidas mian konduton, Ne kalkulas ĉiujn miajn paŝojn?
Donge oneno yorena kendo okwano okangena?
5 Ĉu mi iradis en malvero, Kaj miaj piedoj rapidis al trompo?
“Kapo ni asewuotho e yor miriambo kata ka tienda osereto kadhi wuondo ngʼato,
6 Li pesu min per justa pesilo, Kaj tiam Dio konvinkiĝos pri mia senkulpeco.
to Nyasaye mondo opima e ratil madier kendo obiro yudo ni aonge ketho,
7 Se mia paŝo forkliniĝis de la vojo, Se mia koro sekvis miajn okulojn, Kaj se al mia mano algluiĝis makulo:
kendo kapo ni tienda osebaro moweyo yo, kata wengena osewuondo chunya, kata ka gimoro osechido lwetena,
8 Tiam mi semu kaj alia manĝu, Kaj mia idaro elradikiĝu.
to kara joma moko ema ocham gik mochiek e puotha, kendo chamba mondo opudh oko.
9 Se mia koro forlogiĝis al virino, Kaj mi kaŝe atendis ĉe la pordo de mia amiko:
“Kapo ni chunya osegombo dhako moro, kata kapo ni asebuto karito chi ngʼato,
10 Tiam mia edzino estu adultigata de aliulo, Kaj aliuloj kliniĝu super ŝi.
to kara chiega otine dichwo machielo, kendo chwo mamoko oterre kode.
11 Ĉar tio estus malvirto, Tio estus krimo, kiun devas puni juĝistoj.
Nikech mano en tim wichkuot maduongʼ kendo en richo marach manyaka kum,
12 Tio estas fajro, kiu ekstermas ĝis la abismo, Kaj mian tutan akiritaĵon ĝi elradikigus.
nimar ochalo mach marach mawengʼo manyalo tieko giga duto ma an-go.
13 Ĉu mi malŝatis la rajton de mia servisto aŭ de mia servistino, Kiam ili havis juĝan aferon kun mi?
“Kapo ni asetamo jotichna machwo gi mamon e adieragi kane gin koda gi wach,
14 Tiam kion mi farus, kiam Dio leviĝus? Kaj kion mi respondus al Li, kiam Li esplordemandus?
to angʼo ma datim ka Nyasaye ochoma tir? En angʼo ma dadwoki ka Nyasaye obiro yala?
15 Lin kreis ja Tiu sama, kiu kreis min en la ventro, Kaj Tiu sama pretigis en la ventro ankaŭ lin.
Donge Jal mane ochweya e ich ema nochweyogi bende? Donge en onogo ema ne ochweyowa duto ei minewa?
16 Ĉu mi rifuzis la deziron de senhavuloj? Aŭ ĉu mi turmentis la okulojn de vidvino?
“Kapo ni asetuono jodhier gik magidwaro kata asemiyo wangʼ dhako ma chwore otho chandruok ojonyo,
17 Ĉu mian panpecon mi manĝis sola? Ĉu ne manĝis de ĝi ankaŭ orfo?
kata kapo ni asechamo kuona kenda, ma ok apoge ne nyithind kiye,
18 Ĉar detempe de mia juneco mi estis kiel patro, Kaj de post la eliro el la ventro de mia patrino mi estis gvidisto.
to nyaka aa e tin-na asekonyo nyithind kiye mana kaka akonyo nyithinda awuon, kendo chakre tin-na asebedo ka atayo mon ma chwogi otho.
19 Kiam mi vidis malfeliĉulon sen vesto Kaj malriĉulon sen kovro,
Kapo ni ne aneno ngʼato angʼata ka koyo nego, kata ka jachan moro onge gi law,
20 Ĉu tiam ne benis min liaj lumboj, Ĉu li ne estis varmigata per la lano de miaj ŝafoj?
to donge ne ogwedha gi chunye nikech ne atwangʼone lewni maliet gi yie rombena.
21 Se mi levis mian manon kontraŭ orfon, Ĉar mi vidis en la pordego helpon al mi,
Kapo ni asesando nyithind kiye moko, nikech an gi teko kama ingʼadoe bura,
22 En tia okazo mia ŝultro defalu de la dorso, Kaj mia brako rompiĝu de kano.
to kara bada ochodi olwar piny oa e goka, kendo mad ochodi olwar piny koa kama ochomoree.
23 Ĉar mi timas la punon de Dio, Kaj ĝian pezon mi ne povus elteni.
Nikech ne aluoro kethruok ma Nyasaye nyalo kelona nikech luoro mane aluorogo duongʼne, omiyo ne ok anyal timo gik ma kamago.
24 Ĉu mi faris la oron mia espero, Kaj la orbulon mi nomis mia fido?
“Kapo ni aseketo genona e dhahabu kata asewachone dhahabu maler ni in e kar pondona,
25 Ĉu mi ĝojis, ke mia riĉeco estas granda Kaj ke mia mano multe akiris?
kata kapo ni chunya osetingʼore nikech mwandu mangʼeny ma an-go, kata ka asemor kuom mwandu mathoth ma lweta osechoko,
26 Kiam mi vidis la lumon brilantan Kaj la lunon majeste irantan,
kapo ni ne achomo wangʼa e ler mar wangʼ chiengʼ kata ka dwe ringo e tekone mos,
27 Ĉu tiam sekrete forlogiĝis mia koro Kaj mi sendis kisojn per mia mano?
mi dipo chunya nogombo lingʼ-lingʼ kendo ne atingʼonegi bada ka agombo lamogi,
28 Ankaŭ tio estus krimo juĝinda, Ĉar mi forneus per tio Dion en la alto.
to mago bende gin richo manyaka bi kum, nikech ginyiso ni ok asebedo ja-ratiro ne Nyasaye man malo.
29 Ĉu mi ĝojis pri malfeliĉo de mia malamiko? Aŭ ĉu mi estis ravita, se lin trafis malbono?
“Kapo ni asebedo mamor ka jasika ni e chandruok kata ka asenyiere ka masira obirone,
30 Mi ne permesis al mia gorĝo peki Per eldiro de malbeno kontraŭ lia animo.
to chutho pod ok ayiene dhoga mondo otim richo ka aluongo kwongʼ e ngimane.
31 Ĉu la homoj de mia tendo ne diris: Ho, se oni ne satiĝus de lia karno!
Kapo ni jooda ne pok owacho nyaka nene ni, ‘Ere ngʼama pok Ayub omiyo chiemo moyiengʼ?’
32 Ne noktis fremdulo sur la strato; Miajn pordojn mi malfermadis al migrantoj.
to adier, onge ngʼama wendo mosenindo oko e laru, nikech dho oda nosiko koyaw ne jawuoth.
33 Ĉu mi hommaniere kovradis miajn kulpojn, Por kaŝi en mia brusto miajn pekojn?
Kapo ni asepando richona kaka dhano ohero timoga, kata ka akuot gi kethona e chunya,
34 En tia okazo mi timus grandan homamason, Kaj malestimo de familioj min timigus; Mi silentus, kaj ne elirus ekster la pordon.
nikech ne aluoro ogandana ahinya kendo ne aluor ni anywolana ne nyalo sin koda mine alingʼ, kendo ne ok anyal wuok oko.
35 Ho, se iu aŭskultus min! Jen estas mia signo; la Plejpotenculo respondu al mi. Se mia akuzanto skribus libron,
“Yaye, mad dine ngʼato bedie manyalo winja, nikech koro e akwongʼora ni weche ma awachogi gin adier mondo Jehova Nyasaye Maratego obed janeno mara; to ka ok kamano, to ngʼat modonjona oket wechegego e ndiko.
36 Mi portus ĝin sur mia ŝultro, Mi metus ĝin sur min kiel kronon,
Adier, dine arwake e goka, dine asidhe ka osimbo.
37 Mi raportus al li pri la nombro de miaj paŝoj; Mi alproksimiĝus al li kiel al princo.
Dine anyise sigand ngimana kaka chalo; kendo dine adhi e nyime kaka ruoth.
38 Se mia lando kriis kontraŭ mi, Kaj ĝiaj sulkoj ploris,
“Kapo ni asemayo ngʼato puothe mi apuro,
39 Se ĝiajn fruktojn mi manĝis senpage, Kaj mi afliktis la animon de ĝiaj mastroj:
kata kapo ni asechamo cham monyakie puothe ka ok achulo, to eka jopur mane opure to kech nego,
40 Tiam anstataŭ tritiko kresku por mi kardo, Kaj anstataŭ hordeo dornoj. Finiĝis la paroloj de Ijob.
to ber mondo kuthe odongi kar ngano kendo buya odongi e puothano kar shairi.” Weche Ayub orumo gi ka.

< Ijob 31 >