Ijob 30

1 Sed nun ridas pri mi homoj pli junaj ol mi, Kies patrojn mi ne volus starigi kun la hundoj de miaj ŝafaroj;

« Kasi sik’oyo, nakomi eloko ya kotiola epai ya bilenge oyo batata na bango bazangaki tina, mpe oyo nakokaki kutu te kopesa nzela ya kolia esika moko na mbwa na ngai, oyo ezalaki kobatela bibwele na ngai.

2 Kies forto de la manoj estis senbezona por mi, Kaj kiuj ne povis atingi maljunecon;

Makasi ya maboko na bango ekokaki kutu kosunga ngai na nini? Pamba te basilaki makasi na nzoto,

3 Kiuj pro malriĉeco kaj malsato solece kuris En la dezerton mizeran kaj senvivan;

bazalaki bato bakawuka na nzala mpe na kozanga, bato oyo bazalaki kolia mabele ya esobe mpe ezanga matiti.

4 Kiuj elŝiras atriplon apud la arbetaĵoj, Kaj kies pano estas la radiko de genisto.

Bazalaki kobuka matiti ya mungwa kati na banzete mpe kolia misisa ya banzete mike.

5 El meze de la homoj oni elpelas ilin; Oni krias sur ilin, kiel sur ŝteliston;

Babenganaki bango kati na bato na bango, babelelaki bango lokola miyibi.

6 En terfendoj ĉe la valoj ili loĝas, En truoj de la tero kaj de rokoj;

Bazalaki kovanda na nzela ya mayi ekawuka, kati na mabulu ya mabele mpe ya mabanga;

7 Inter la arbetaĵoj ili krias, Sub la kardoj ili kolektiĝas;

bazalaki kolela lokola banyama kati na banzete mike ya nzube, bazalaki kosangana na se ya banzete mikuse.

8 Kiel infanoj de sentaŭguloj kaj sennomuloj, Ili estas elpelitaj el la lando.

Bana oyo batata na bango bazanga mayele mpe bazanga kombo babenganaki bango libanda ya mboka.

9 Kaj nun mi fariĝis objekto de ilia mokokanto, Mi fariĝis por ili objekto de babilado.

Sik’oyo, bana na bango ya mibali bakomi koseka ngai na banzembo, nakomi lisapo kati na minoko na bango.

10 Ili abomenas min, malproksimiĝas de mi, Ne timas kraĉi sur mian vizaĝon.

Bazali koyina ngai mpe bakimi mosika na ngai, bazali na somo te ya kobwakela ngai soyi na elongi.

11 Li malligis mian ŝnuron kaj turmentas min, Kaj ili forĵetis antaŭ mi la bridon.

Mpo ete Nzambe alembisi singa ya tolotolo na ngai mpe ayokisi ngai soni, bazali komipekisa na likambo moko te liboso na ngai.

12 Dekstre buboj stariĝis, kaj puŝas miajn piedojn; Ili ebenigis kontraŭ mi siajn pereigajn vojojn;

Na loboko na ngai ya mobali, lisanga ya bato mabe ezali kobundisa ngai, batie mitambo na makolo na ngai, batie mabaku na nzela na ngai mpo na kosala ngai mabe;

13 Ili disfosis mian vojon, facile pereigas min, Ne bezonante helpanton;

bakangi nzela na ngai, balongi kobebisa ngai atako moto moko te asungaki bango.

14 Ili venas kiel tra larĝa breĉo, Ĵetas sin tumulte.

Bazali koya lokola na nzela ya lidusu ya monene, bazali kobunda-bunda kati na ndako ebukana.

15 Teruroj turnis sin kontraŭ min, Forpelis mian majeston kiel vento; Kiel nubo foriris mia feliĉo.

Somo elati ngai, lokumu na ngai ekeyi lokola mopepe, bomengo na ngai elimwe lokola lipata.

16 Kaj nun elverŝiĝas mia animo; Kaptis min tagoj de mizero.

Sik’oyo, bomoi na ngai ekeyi, mpe mikolo ya pasi ekangi ngai.

17 En la nokto miaj ostoj traboriĝas en mi, Kaj miaj mordetantoj ne dormas.

Butu ezali kotobola mikuwa na ngai mpe pasi ezali kozangisa ngai pongi.

18 Kun granda malfacileco demetiĝas mia vesto; Premas min la rando de mia ĉemizo.

Na nguya na yango, pasi ekomi lokola kingo ya nzambala na ngai.

19 Oni komparas min kun koto; Mi similiĝis al polvo kaj cindro.

Nzambe abwaki ngai na potopoto, mpe nakomi lokola putulu ya mabele to ya moto.

20 Mi krias al Vi, sed Vi ne respondas al mi; Mi staras, ke Vi atentu min.

Oh Nzambe, nazali koganga epai na Yo, kasi ozali kopesa ngai eyano te; natelemi, kasi ozali kotala ngai kaka pamba.

21 Vi fariĝis kruelulo por mi; Per la forto de Via mano Vi montras al mi Vian malamon.

Obongwani monguna ya kanza mpo na ngai, ozali kobundisa ngai na nguya ya loboko na Yo.

22 Vi levis min en la venton, Lasis min kaj neniigis min en la ventego.

Omemi ngai liboso ya mopepe mpe otiki ete mopepe yango emema ngai, bongo epumbwisi ngai mosika.

23 Mi scias, ke Vi transdonos min al la morto, En la kunvenejon de ĉio vivanta.

Nayebi ete ozali komema ngai na kufa, na esika oyo obongisa mpo na bato ya bomoi.

24 Sed ĉu oni povas ne deziri eltiri manon, Kaj krii en sia malfeliĉo?

Kasi boni, moto oyo azali kokufa akoki kotombola ata loboko te? Moto oyo azali na pasi, akoki te kosenga lisungi?

25 Ĉu mi ne ploris pri tiu, kiu havis malfeliĉan tempon? Ĉu mia animo ne afliktiĝis pri malriĉulo?

Boni, nazalaki kolela te elongo na bato oyo bazalaki na pasi? Motema na ngai eyokelaki babola mawa te?

26 Mi atendis bonon, sed venis malbono; Mi esperis lumon, sed venis mallumo.

Nazelaki esengo, kasi pasi nde ekomeli ngai; nazelaki pole, kasi molili nde ekomeli ngai.

27 Miaj internaĵoj bolas kaj ne ĉesas; Atakis min tempo de mizero.

Motema na ngai ezali kobaluka kati na ngai, wuta mokolo pasi oyo ekomeli ngai.

28 Mi estas nigra, sed ne de la suno; Mi leviĝas en la komunumo kaj krias.

Nakomi mwindo, kasi moyi te nde eyindisi ngai; kati na lisanga, nakomi kaka kotelema mpe kobelela mpo na koluka lisungi.

29 Mi fariĝis frato al la ŝakaloj Kaj kamarado al la strutoj.

Nakoma ndeko ya mbwa ya zamba mpe moninga ya maligbanga.

30 Mia haŭto nigriĝis sur mi, Kaj miaj ostoj sekiĝis de varmego.

Poso na ngai ya nzoto eyindi mpe ekomi kokweya-kweya, mikuwa na ngai ekawuki na moyi.

31 Mia harpo fariĝis plendilo, Kaj mia fluto fariĝis voĉo de plorantoj.

Lindanda na ngai etikali kaka mpo na matanga, mpe flite na ngai, mpo na kosunga mingongo ya baleli. »