Ijob 30
1 Sed nun ridas pri mi homoj pli junaj ol mi, Kies patrojn mi ne volus starigi kun la hundoj de miaj ŝafaroj;
“But now those who are younger than I have me in derision, whose fathers I considered unworthy to put with my sheep dogs.
2 Kies forto de la manoj estis senbezona por mi, Kaj kiuj ne povis atingi maljunecon;
Of what use is the strength of their hands to me, men in whom ripe age has perished?
3 Kiuj pro malriĉeco kaj malsato solece kuris En la dezerton mizeran kaj senvivan;
They are gaunt from lack and famine. They gnaw the dry ground, in the gloom of waste and desolation.
4 Kiuj elŝiras atriplon apud la arbetaĵoj, Kaj kies pano estas la radiko de genisto.
They pluck salt herbs by the bushes. The roots of the broom tree are their food.
5 El meze de la homoj oni elpelas ilin; Oni krias sur ilin, kiel sur ŝteliston;
They are driven out from among men. They cry after them as after a thief,
6 En terfendoj ĉe la valoj ili loĝas, En truoj de la tero kaj de rokoj;
so that they live in frightful valleys, and in holes of the earth and of the rocks.
7 Inter la arbetaĵoj ili krias, Sub la kardoj ili kolektiĝas;
They bray among the bushes. They are gathered together under the nettles.
8 Kiel infanoj de sentaŭguloj kaj sennomuloj, Ili estas elpelitaj el la lando.
They are children of fools, yes, children of wicked men. They were flogged out of the land.
9 Kaj nun mi fariĝis objekto de ilia mokokanto, Mi fariĝis por ili objekto de babilado.
“Now I have become their song. Yes, I am a byword to them.
10 Ili abomenas min, malproksimiĝas de mi, Ne timas kraĉi sur mian vizaĝon.
They abhor me, they stand aloof from me, and don’t hesitate to spit in my face.
11 Li malligis mian ŝnuron kaj turmentas min, Kaj ili forĵetis antaŭ mi la bridon.
For he has untied his cord, and afflicted me; and they have thrown off restraint before me.
12 Dekstre buboj stariĝis, kaj puŝas miajn piedojn; Ili ebenigis kontraŭ mi siajn pereigajn vojojn;
On my right hand rise the rabble. They thrust aside my feet. They cast their ways of destruction up against me.
13 Ili disfosis mian vojon, facile pereigas min, Ne bezonante helpanton;
They mar my path. They promote my destruction without anyone’s help.
14 Ili venas kiel tra larĝa breĉo, Ĵetas sin tumulte.
As through a wide breach they come. They roll themselves in amid the ruin.
15 Teruroj turnis sin kontraŭ min, Forpelis mian majeston kiel vento; Kiel nubo foriris mia feliĉo.
Terrors have turned on me. They chase my honor as the wind. My welfare has passed away as a cloud.
16 Kaj nun elverŝiĝas mia animo; Kaptis min tagoj de mizero.
“Now my soul is poured out within me. Days of affliction have taken hold of me.
17 En la nokto miaj ostoj traboriĝas en mi, Kaj miaj mordetantoj ne dormas.
In the night season my bones are pierced in me, and the pains that gnaw me take no rest.
18 Kun granda malfacileco demetiĝas mia vesto; Premas min la rando de mia ĉemizo.
My garment is disfigured by great force. It binds me about as the collar of my tunic.
19 Oni komparas min kun koto; Mi similiĝis al polvo kaj cindro.
He has cast me into the mire. I have become like dust and ashes.
20 Mi krias al Vi, sed Vi ne respondas al mi; Mi staras, ke Vi atentu min.
I cry to you, and you do not answer me. I stand up, and you gaze at me.
21 Vi fariĝis kruelulo por mi; Per la forto de Via mano Vi montras al mi Vian malamon.
You have turned to be cruel to me. With the might of your hand you persecute me.
22 Vi levis min en la venton, Lasis min kaj neniigis min en la ventego.
You lift me up to the wind, and drive me with it. You dissolve me in the storm.
23 Mi scias, ke Vi transdonos min al la morto, En la kunvenejon de ĉio vivanta.
For I know that you will bring me to death, to the house appointed for all living.
24 Sed ĉu oni povas ne deziri eltiri manon, Kaj krii en sia malfeliĉo?
“However doesn’t one stretch out a hand in his fall? Or in his calamity therefore cry for help?
25 Ĉu mi ne ploris pri tiu, kiu havis malfeliĉan tempon? Ĉu mia animo ne afliktiĝis pri malriĉulo?
Didn’t I weep for him who was in trouble? Wasn’t my soul grieved for the needy?
26 Mi atendis bonon, sed venis malbono; Mi esperis lumon, sed venis mallumo.
When I looked for good, then evil came. When I waited for light, darkness came.
27 Miaj internaĵoj bolas kaj ne ĉesas; Atakis min tempo de mizero.
My heart is troubled, and doesn’t rest. Days of affliction have come on me.
28 Mi estas nigra, sed ne de la suno; Mi leviĝas en la komunumo kaj krias.
I go mourning without the sun. I stand up in the assembly, and cry for help.
29 Mi fariĝis frato al la ŝakaloj Kaj kamarado al la strutoj.
I am a brother to jackals, and a companion to ostriches.
30 Mia haŭto nigriĝis sur mi, Kaj miaj ostoj sekiĝis de varmego.
My skin grows black and peels from me. My bones are burned with heat.
31 Mia harpo fariĝis plendilo, Kaj mia fluto fariĝis voĉo de plorantoj.
Therefore my harp has turned to mourning, and my pipe into the voice of those who weep.
