Ijob 30
1 Sed nun ridas pri mi homoj pli junaj ol mi, Kies patrojn mi ne volus starigi kun la hundoj de miaj ŝafaroj;
But now [they that are] younger than I, have me in derision, whose fathers I would have disdained to set with the dogs of my flock.
2 Kies forto de la manoj estis senbezona por mi, Kaj kiuj ne povis atingi maljunecon;
Yes, to what [might] the strength of their hands [profit] me, in whom old age had perished?
3 Kiuj pro malriĉeco kaj malsato solece kuris En la dezerton mizeran kaj senvivan;
For want and famine [they were] solitary; fleeing into the wilderness in former time desolate and waste.
4 Kiuj elŝiras atriplon apud la arbetaĵoj, Kaj kies pano estas la radiko de genisto.
Who cut up mallows by the bushes, and juniper roots [for] their food.
5 El meze de la homoj oni elpelas ilin; Oni krias sur ilin, kiel sur ŝteliston;
They were driven forth from among [men], (they cried after them, as [after] a thief; )
6 En terfendoj ĉe la valoj ili loĝas, En truoj de la tero kaj de rokoj;
To dwell in the clefts of the valleys, [in] caves of the earth, and [in] the rocks.
7 Inter la arbetaĵoj ili krias, Sub la kardoj ili kolektiĝas;
Among the bushes they brayed; under the nettles they were collected.
8 Kiel infanoj de sentaŭguloj kaj sennomuloj, Ili estas elpelitaj el la lando.
[They were] children of fools, yes, children of base men: they were viler than the earth.
9 Kaj nun mi fariĝis objekto de ilia mokokanto, Mi fariĝis por ili objekto de babilado.
And now I am their song, yes, I am their by-word.
10 Ili abomenas min, malproksimiĝas de mi, Ne timas kraĉi sur mian vizaĝon.
They abhor me, they flee far from me, and spare not to spit in my face.
11 Li malligis mian ŝnuron kaj turmentas min, Kaj ili forĵetis antaŭ mi la bridon.
Because he hath loosed my cord, and afflicted me, they have also let loose the bridle before me.
12 Dekstre buboj stariĝis, kaj puŝas miajn piedojn; Ili ebenigis kontraŭ mi siajn pereigajn vojojn;
Upon [my] right [hand] rise the youth; they push away my feet, and they raise up against me the ways of their destruction.
13 Ili disfosis mian vojon, facile pereigas min, Ne bezonante helpanton;
They mar my path, they set forward my calamity, they have no helper.
14 Ili venas kiel tra larĝa breĉo, Ĵetas sin tumulte.
They came [upon me] as a wide breaking in [of waters]: in the desolation they rolled themselves [upon me].
15 Teruroj turnis sin kontraŭ min, Forpelis mian majeston kiel vento; Kiel nubo foriris mia feliĉo.
Terrors are turned upon me: they pursue my soul as the wind: and my welfare passeth away as a cloud.
16 Kaj nun elverŝiĝas mia animo; Kaptis min tagoj de mizero.
And now my soul is poured out upon me; the days of affliction have taken hold upon me.
17 En la nokto miaj ostoj traboriĝas en mi, Kaj miaj mordetantoj ne dormas.
My bones are pierced in me in the night season: and my sinews take no rest.
18 Kun granda malfacileco demetiĝas mia vesto; Premas min la rando de mia ĉemizo.
By the great force [of my disease] is my garment changed: it bindeth me about as the collar of my coat.
19 Oni komparas min kun koto; Mi similiĝis al polvo kaj cindro.
He hath cast me into the mire, and I have become like dust and ashes.
20 Mi krias al Vi, sed Vi ne respondas al mi; Mi staras, ke Vi atentu min.
I cry to thee, and thou dost not hear me: I stand up, and thou regardest me [not].
21 Vi fariĝis kruelulo por mi; Per la forto de Via mano Vi montras al mi Vian malamon.
Thou hast become cruel to me: with thy strong hand thou opposest thyself against me.
22 Vi levis min en la venton, Lasis min kaj neniigis min en la ventego.
Thou liftest me up to the wind; thou causest me to ride [upon it], and dissolvest my substance.
23 Mi scias, ke Vi transdonos min al la morto, En la kunvenejon de ĉio vivanta.
For I know [that] thou wilt bring me [to] death, and [to] the house appointed for all living.
24 Sed ĉu oni povas ne deziri eltiri manon, Kaj krii en sia malfeliĉo?
Yet he will not stretch out [his] hand to the grave, though they cry in his destruction.
25 Ĉu mi ne ploris pri tiu, kiu havis malfeliĉan tempon? Ĉu mia animo ne afliktiĝis pri malriĉulo?
Did not I weep for him that was in trouble? was [not] my soul grieved for the poor?
26 Mi atendis bonon, sed venis malbono; Mi esperis lumon, sed venis mallumo.
When I looked for good, then evil came: and when I waited for light, there came darkness.
27 Miaj internaĵoj bolas kaj ne ĉesas; Atakis min tempo de mizero.
My bowels boiled, and rested not: the days of affliction came upon me.
28 Mi estas nigra, sed ne de la suno; Mi leviĝas en la komunumo kaj krias.
I went mourning without the sun: I stood up, [and] I cried in the congregation.
29 Mi fariĝis frato al la ŝakaloj Kaj kamarado al la strutoj.
I am a brother to dragons, and a companion to owls.
30 Mia haŭto nigriĝis sur mi, Kaj miaj ostoj sekiĝis de varmego.
My skin is black upon me, and my bones are burned with heat.
31 Mia harpo fariĝis plendilo, Kaj mia fluto fariĝis voĉo de plorantoj.
My harp also is [turned] to mourning, and my organ into the voice of them that weep.
