Ijob 30
1 Sed nun ridas pri mi homoj pli junaj ol mi, Kies patrojn mi ne volus starigi kun la hundoj de miaj ŝafaroj;
Bvt now they that are yonger then I, mocke me: yea, they whose fathers I haue refused to set with the dogges of my flockes.
2 Kies forto de la manoj estis senbezona por mi, Kaj kiuj ne povis atingi maljunecon;
For whereto shoulde the strength of their handes haue serued mee, seeing age perished in them?
3 Kiuj pro malriĉeco kaj malsato solece kuris En la dezerton mizeran kaj senvivan;
For pouertie and famine they were solitary, fleeing into the wildernes, which is darke, desolate and waste.
4 Kiuj elŝiras atriplon apud la arbetaĵoj, Kaj kies pano estas la radiko de genisto.
They cut vp nettels by the bushes, and the iuniper rootes was their meate.
5 El meze de la homoj oni elpelas ilin; Oni krias sur ilin, kiel sur ŝteliston;
They were chased forth from among men: they shouted at them, as at a theefe.
6 En terfendoj ĉe la valoj ili loĝas, En truoj de la tero kaj de rokoj;
Therfore they dwelt in the clefts of riuers, in the holes of the earth and rockes.
7 Inter la arbetaĵoj ili krias, Sub la kardoj ili kolektiĝas;
They roared among the bushes, and vnder the thistles they gathered themselues.
8 Kiel infanoj de sentaŭguloj kaj sennomuloj, Ili estas elpelitaj el la lando.
They were the children of fooles and the children of villaines, which were more vile then the earth.
9 Kaj nun mi fariĝis objekto de ilia mokokanto, Mi fariĝis por ili objekto de babilado.
And now am I their song, and I am their talke.
10 Ili abomenas min, malproksimiĝas de mi, Ne timas kraĉi sur mian vizaĝon.
They abhorre me, and flee farre from mee, and spare not to spit in my face.
11 Li malligis mian ŝnuron kaj turmentas min, Kaj ili forĵetis antaŭ mi la bridon.
Because that God hath loosed my corde and humbled mee, they haue loosed the bridle before me.
12 Dekstre buboj stariĝis, kaj puŝas miajn piedojn; Ili ebenigis kontraŭ mi siajn pereigajn vojojn;
The youth rise vp at my right hand: they haue pusht my feete, and haue trode on me as on the paths of their destruction.
13 Ili disfosis mian vojon, facile pereigas min, Ne bezonante helpanton;
They haue destroyed my paths: they tooke pleasure at my calamitie, they had none helpe.
14 Ili venas kiel tra larĝa breĉo, Ĵetas sin tumulte.
They came as a great breach of waters, and vnder this calamitie they come on heapes.
15 Teruroj turnis sin kontraŭ min, Forpelis mian majeston kiel vento; Kiel nubo foriris mia feliĉo.
Feare is turned vpon mee: and they pursue my soule as the winde, and mine health passeth away as a cloude.
16 Kaj nun elverŝiĝas mia animo; Kaptis min tagoj de mizero.
Therefore my soule is nowe powred out vpon me, and the dayes of affliction haue taken holde on me.
17 En la nokto miaj ostoj traboriĝas en mi, Kaj miaj mordetantoj ne dormas.
It pearceth my bones in the night, and my sinewes take no rest.
18 Kun granda malfacileco demetiĝas mia vesto; Premas min la rando de mia ĉemizo.
For the great vehemencie is my garment changed, which compasseth me about as the colar of my coate.
19 Oni komparas min kun koto; Mi similiĝis al polvo kaj cindro.
He hath cast me into the myre, and I am become like ashes and dust.
20 Mi krias al Vi, sed Vi ne respondas al mi; Mi staras, ke Vi atentu min.
Whe I cry vnto thee, thou doest not heare me, neither regardest me, when I stand vp.
21 Vi fariĝis kruelulo por mi; Per la forto de Via mano Vi montras al mi Vian malamon.
Thou turnest thy selfe cruelly against me, and art enemie vnto mee with the strength of thine hand.
22 Vi levis min en la venton, Lasis min kaj neniigis min en la ventego.
Thou takest me vp and causest mee to ride vpon the winde, and makest my strength to faile.
23 Mi scias, ke Vi transdonos min al la morto, En la kunvenejon de ĉio vivanta.
Surely I knowe that thou wilt bring mee to death, and to the house appoynted for all the liuing.
24 Sed ĉu oni povas ne deziri eltiri manon, Kaj krii en sia malfeliĉo?
Doubtles none can stretch his hand vnto the graue, though they cry in his destruction.
25 Ĉu mi ne ploris pri tiu, kiu havis malfeliĉan tempon? Ĉu mia animo ne afliktiĝis pri malriĉulo?
Did not I weepe with him that was in trouble? was not my soule in heauinesse for the poore?
26 Mi atendis bonon, sed venis malbono; Mi esperis lumon, sed venis mallumo.
Yet when I looked for good, euill came vnto me: and when I waited for light, there came darkenesse.
27 Miaj internaĵoj bolas kaj ne ĉesas; Atakis min tempo de mizero.
My bowels did boyle without rest: for the dayes of affliction are come vpon me.
28 Mi estas nigra, sed ne de la suno; Mi leviĝas en la komunumo kaj krias.
I went mourning without sunne: I stood vp in the congregation and cryed.
29 Mi fariĝis frato al la ŝakaloj Kaj kamarado al la strutoj.
I am a brother to the dragons, and a companion to the ostriches.
30 Mia haŭto nigriĝis sur mi, Kaj miaj ostoj sekiĝis de varmego.
My skinne is blacke vpon me, and my bones are burnt with heate.
31 Mia harpo fariĝis plendilo, Kaj mia fluto fariĝis voĉo de plorantoj.
Therefore mine harpe is turned to mourning, and mine organs into the voyce of them that weepe.
