Ijob 3

1 Poste Ijob malfermis sian buŝon, kaj malbenis sian tagon.

斯て後ヨブ口を啓きて自己の日を詛へり

2 Kaj Ijob ekparolis, kaj diris:

ヨブすなはち言詞を出して云く

3 Pereu la tago, en kiu mi naskiĝis, Kaj la nokto, kiu diris: Embriiĝis homo.

我が生れし日亡びうせよ 男子胎にやどれりと言し夜も亦然あれ

4 Tiu tago estu malluma; Dio de supre ne rigardu ĝin, Neniu lumo ekbrilu super ĝi.

その日は暗くなれ 神上よりこれを顧みたまはざれ 光これを照す勿れ

5 Mallumo kaj tomba ombro ekposedu ĝin; Nubo ĝin kovru; Eklipsoj de tago faru ĝin terura.

暗闇および死蔭これを取りもどせ 雲これが上をおほえ 日を暗くする者これを懼しめよ

6 Tiun nokton prenu mallumego; Ĝi ne alkalkuliĝu al la tagoj de la jaro, Ĝi ne eniru en la kalkulon de la monatoj.

その夜は黒暗の執ふる所となれ 年の日の中に加はらざれ 月の數に入ざれ

7 Ho, tiu nokto estu soleca; Neniu ĝojkrio aŭdiĝu en ĝi.

その夜は孕むこと有ざれ 歡喜の聲その中に興らざれ

8 Malbenu ĝin la malbenantoj de la tago, Tiuj, kiuj estas pretaj eksciti levjatanon.

日を詛ふ者レビヤタンを激發すに巧なる者これを詛へ

9 Mallumiĝu la steloj de ĝia krepusko; Ĝi atendu lumon, kaj ĉi tiu ne aperu; Kaj la palpebrojn de matenruĝo ĝi ne ekvidu;

その夜の晨星は暗かれ その夜には光明を望むも得ざらしめ 又東雲の眼蓋を見ざらしめよ

10 Pro tio, ke ĝi ne fermis la pordon de la utero de mia patrino Kaj ne kaŝis per tio la malfeliĉon antaŭ miaj okuloj.

是は我母の胎の戸を闔ずまた我目に憂を見ること無らしめざりしによる

11 Kial mi ne mortis tuj el la utero, Ne senviviĝis post la eliro el la ventro?

何とて我は胎より死て出ざりしや 何とて胎より出し時に氣息たえざりしや

12 Kial akceptis min la genuoj? Por kio estis la mamoj, ke mi suĉu?

如何なれば膝ありてわれを接しや 如何なれば乳房ありてわれを養ひしや

13 Mi nun kuŝus kaj estus trankvila; Mi dormus kaj havus ripozon,

否らずば今は我偃して安んじかつ眠らん 然ばこの身やすらひをり

14 Kune kun la reĝoj kaj la konsilistoj sur la tero, Kiuj konstruas al si izolejojn,

かの荒墟を自己のために築きたりし世の君等臣等と偕にあり

15 Aŭ kun la potenculoj, kiuj havas oron, Kiuj plenigas siajn domojn per arĝento;

かの黄金を有ち白銀を家に充したりし牧伯等と偕にあらん

16 Aŭ kiel abortitaĵo kaŝita mi ne ekzistus, Simile al la infanoj, kiuj ne vidis lumon.

又人しれず墮る胎兒のごとくにして世を出ず また光を見ざる赤子のごとくならん

17 Tie la malpiuloj ĉesas tumulti; Kaj tie ripozas tiuj, kies fortoj konsumiĝis.

彼處にては惡き者 虐遇を息め倦憊たる者安息を得

18 Tie la malliberuloj kune havas ripozon; Ili ne aŭdas la voĉon de premanto.

彼處にては俘囚人みな共に安然に居りて驅使者の聲を聞ず

19 Malgranduloj kaj granduloj, tie ili estas; Kaj sklavo estas libera de sia sinjoro.

小き者も大なる者も同じく彼處にあり僕も主の手を離る

20 Por kio al suferanto estas donita la lumo, Kaj la vivo al tiuj, kiuj havas maldolĉan animon,

如何なれば艱難にをる者に光を賜ひ 心苦しむ者に生命をたまひしや

21 Kiuj atendas la morton, kaj ĝi ne aperas, Kiuj elfosus ĝin pli volonte ol trezorojn,

斯る者は死を望むなれどもきたらず これをもとむるは藏れたる寳を掘るよりも甚だし

22 Kiuj ekĝojus kaj estus ravitaj, Se ili trovus tombon?

もし墳墓を尋ねて獲ば大に喜こび樂しむなり

23 Al la homo, kies vojo estas kaŝita, Kaj antaŭ kiu Dio starigis barilon?

その道かくれ神に取籠られをる人に如何なれば光明を賜ふや

24 Antaŭ ol mi ekmanĝas panon, mi devas ĝemi, Kaj mia plorkriado verŝiĝas kiel akvo;

わが歎息はわが食物に代り我呻吟は水の流れそそぐに似たり

25 Ĉar teruraĵo, kiun mi timis, trafis min, Kaj tio, pri kio mi estis maltrankvila, venis al mi.

我が戰慄き懼れし者我に臨み我が怖懼れたる者この身に及べり

26 Mi ne havas trankvilon, mi ne havas kvieton, mi ne havas ripozon; Trafis min kolero.

我は安然ならず穩ならず安息を得ず唯艱難のみきたる