Ijob 3
1 Poste Ijob malfermis sian buŝon, kaj malbenis sian tagon.
| אחרי כן פתח איוב את פיהו ויקלל את יומו׃ |
2 Kaj Ijob ekparolis, kaj diris:
| ויען איוב ויאמר׃ |
3 Pereu la tago, en kiu mi naskiĝis, Kaj la nokto, kiu diris: Embriiĝis homo.
| יאבד יום אולד בו והלילה אמר הרה גבר׃ |
4 Tiu tago estu malluma; Dio de supre ne rigardu ĝin, Neniu lumo ekbrilu super ĝi.
| היום ההוא יהי חשך אל ידרשהו אלוה ממעל ואל תופע עליו נהרה׃ |
5 Mallumo kaj tomba ombro ekposedu ĝin; Nubo ĝin kovru; Eklipsoj de tago faru ĝin terura.
| יגאלהו חשך וצלמות תשכן עליו עננה יבעתהו כמרירי יום׃ |
6 Tiun nokton prenu mallumego; Ĝi ne alkalkuliĝu al la tagoj de la jaro, Ĝi ne eniru en la kalkulon de la monatoj.
| הלילה ההוא יקחהו אפל אל יחד בימי שנה במספר ירחים אל יבא׃ |
7 Ho, tiu nokto estu soleca; Neniu ĝojkrio aŭdiĝu en ĝi.
| הנה הלילה ההוא יהי גלמוד אל תבא רננה בו׃ |
8 Malbenu ĝin la malbenantoj de la tago, Tiuj, kiuj estas pretaj eksciti levjatanon.
| יקבהו אררי יום העתידים ערר לויתן׃ |
9 Mallumiĝu la steloj de ĝia krepusko; Ĝi atendu lumon, kaj ĉi tiu ne aperu; Kaj la palpebrojn de matenruĝo ĝi ne ekvidu;
| יחשכו כוכבי נשפו יקו לאור ואין ואל יראה בעפעפי שחר׃ |
10 Pro tio, ke ĝi ne fermis la pordon de la utero de mia patrino Kaj ne kaŝis per tio la malfeliĉon antaŭ miaj okuloj.
| כי לא סגר דלתי בטני ויסתר עמל מעיני׃ |
11 Kial mi ne mortis tuj el la utero, Ne senviviĝis post la eliro el la ventro?
| למה לא מרחם אמות מבטן יצאתי ואגוע׃ |
12 Kial akceptis min la genuoj? Por kio estis la mamoj, ke mi suĉu?
| מדוע קדמוני ברכים ומה שדים כי אינק׃ |
13 Mi nun kuŝus kaj estus trankvila; Mi dormus kaj havus ripozon,
| כי עתה שכבתי ואשקוט ישנתי אז ינוח לי׃ |
14 Kune kun la reĝoj kaj la konsilistoj sur la tero, Kiuj konstruas al si izolejojn,
| עם מלכים ויעצי ארץ הבנים חרבות למו׃ |
15 Aŭ kun la potenculoj, kiuj havas oron, Kiuj plenigas siajn domojn per arĝento;
| או עם שרים זהב להם הממלאים בתיהם כסף׃ |
16 Aŭ kiel abortitaĵo kaŝita mi ne ekzistus, Simile al la infanoj, kiuj ne vidis lumon.
| או כנפל טמון לא אהיה כעללים לא ראו אור׃ |
17 Tie la malpiuloj ĉesas tumulti; Kaj tie ripozas tiuj, kies fortoj konsumiĝis.
| שם רשעים חדלו רגז ושם ינוחו יגיעי כח׃ |
18 Tie la malliberuloj kune havas ripozon; Ili ne aŭdas la voĉon de premanto.
| יחד אסירים שאננו לא שמעו קול נגש׃ |
19 Malgranduloj kaj granduloj, tie ili estas; Kaj sklavo estas libera de sia sinjoro.
| קטן וגדול שם הוא ועבד חפשי מאדניו׃ |
20 Por kio al suferanto estas donita la lumo, Kaj la vivo al tiuj, kiuj havas maldolĉan animon,
| למה יתן לעמל אור וחיים למרי נפש׃ |
21 Kiuj atendas la morton, kaj ĝi ne aperas, Kiuj elfosus ĝin pli volonte ol trezorojn,
| המחכים למות ואיננו ויחפרהו ממטמונים׃ |
22 Kiuj ekĝojus kaj estus ravitaj, Se ili trovus tombon?
| השמחים אלי גיל ישישו כי ימצאו קבר׃ |
23 Al la homo, kies vojo estas kaŝita, Kaj antaŭ kiu Dio starigis barilon?
| לגבר אשר דרכו נסתרה ויסך אלוה בעדו׃ |
24 Antaŭ ol mi ekmanĝas panon, mi devas ĝemi, Kaj mia plorkriado verŝiĝas kiel akvo;
| כי לפני לחמי אנחתי תבא ויתכו כמים שאגתי׃ |
25 Ĉar teruraĵo, kiun mi timis, trafis min, Kaj tio, pri kio mi estis maltrankvila, venis al mi.
| כי פחד פחדתי ויאתיני ואשר יגרתי יבא לי׃ |
26 Mi ne havas trankvilon, mi ne havas kvieton, mi ne havas ripozon; Trafis min kolero.
| לא שלותי ולא שקטתי ולא נחתי ויבא רגז׃ |
