Ijob 3

1 Poste Ijob malfermis sian buŝon, kaj malbenis sian tagon.

After this, Job opened his mouth and cursed the day of his birth.

2 Kaj Ijob ekparolis, kaj diris:

And this is what he said:

3 Pereu la tago, en kiu mi naskiĝis, Kaj la nokto, kiu diris: Embriiĝis homo.

“May the day of my birth perish, and the night it was said, ‘A boy is conceived.’

4 Tiu tago estu malluma; Dio de supre ne rigardu ĝin, Neniu lumo ekbrilu super ĝi.

If only that day had turned to darkness! May God above disregard it; may no light shine upon it.

5 Mallumo kaj tomba ombro ekposedu ĝin; Nubo ĝin kovru; Eklipsoj de tago faru ĝin terura.

May darkness and gloom reclaim it, and a cloud settle over it; may the blackness of the day overwhelm it.

6 Tiun nokton prenu mallumego; Ĝi ne alkalkuliĝu al la tagoj de la jaro, Ĝi ne eniru en la kalkulon de la monatoj.

If only darkness had taken that night away! May it not appear among the days of the year; may it never be entered in any of the months.

7 Ho, tiu nokto estu soleca; Neniu ĝojkrio aŭdiĝu en ĝi.

Behold, may that night be barren; may no joyful voice come into it.

8 Malbenu ĝin la malbenantoj de la tago, Tiuj, kiuj estas pretaj eksciti levjatanon.

May it be cursed by those who curse the day — those prepared to rouse Leviathan.

9 Mallumiĝu la steloj de ĝia krepusko; Ĝi atendu lumon, kaj ĉi tiu ne aperu; Kaj la palpebrojn de matenruĝo ĝi ne ekvidu;

May its morning stars grow dark; may it wait in vain for daylight; may it not see the breaking of dawn.

10 Pro tio, ke ĝi ne fermis la pordon de la utero de mia patrino Kaj ne kaŝis per tio la malfeliĉon antaŭ miaj okuloj.

For that night did not shut the doors of the womb to hide the sorrow from my eyes.

11 Kial mi ne mortis tuj el la utero, Ne senviviĝis post la eliro el la ventro?

Why did I not perish at birth; why did I not die as I came from the womb?

12 Kial akceptis min la genuoj? Por kio estis la mamoj, ke mi suĉu?

Why were there knees to receive me, and breasts that I should be nursed?

13 Mi nun kuŝus kaj estus trankvila; Mi dormus kaj havus ripozon,

For now I would be lying down in peace; I would be asleep and at rest

14 Kune kun la reĝoj kaj la konsilistoj sur la tero, Kiuj konstruas al si izolejojn,

with kings and counselors of the earth, who built for themselves cities now in ruins,

15 Aŭ kun la potenculoj, kiuj havas oron, Kiuj plenigas siajn domojn per arĝento;

or with princes who had gold, who filled their houses with silver.

16 Aŭ kiel abortitaĵo kaŝita mi ne ekzistus, Simile al la infanoj, kiuj ne vidis lumon.

Or why was I not hidden like a stillborn child, like an infant who never sees daylight?

17 Tie la malpiuloj ĉesas tumulti; Kaj tie ripozas tiuj, kies fortoj konsumiĝis.

There the wicked cease from raging, and there the weary find rest.

18 Tie la malliberuloj kune havas ripozon; Ili ne aŭdas la voĉon de premanto.

The captives enjoy their ease; they do not hear the voice of the oppressor.

19 Malgranduloj kaj granduloj, tie ili estas; Kaj sklavo estas libera de sia sinjoro.

Both small and great are there, and the slave is freed from his master.

20 Por kio al suferanto estas donita la lumo, Kaj la vivo al tiuj, kiuj havas maldolĉan animon,

Why is light given to the miserable, and life to the bitter of soul,

21 Kiuj atendas la morton, kaj ĝi ne aperas, Kiuj elfosus ĝin pli volonte ol trezorojn,

who long for death that does not come, and search for it like hidden treasure,

22 Kiuj ekĝojus kaj estus ravitaj, Se ili trovus tombon?

who rejoice and greatly exult when they can find the grave?

23 Al la homo, kies vojo estas kaŝita, Kaj antaŭ kiu Dio starigis barilon?

Why is life given to a man whose way is hidden, whom God has hedged in?

24 Antaŭ ol mi ekmanĝas panon, mi devas ĝemi, Kaj mia plorkriado verŝiĝas kiel akvo;

I sigh when food is put before me, and my groans pour out like water.

25 Ĉar teruraĵo, kiun mi timis, trafis min, Kaj tio, pri kio mi estis maltrankvila, venis al mi.

For the thing I feared has overtaken me, and what I dreaded has befallen me.

26 Mi ne havas trankvilon, mi ne havas kvieton, mi ne havas ripozon; Trafis min kolero.

I am not at ease or quiet; I have no rest, for trouble has come.”