Ijob 29
1 Kaj plue Ijob parolis siajn sentencojn, kaj diris:
Jobho akapfuurira mberi nokutaura kwake achiti:
2 Ho, se estus al mi tiel, kiel en la antaŭaj monatoj, Kiel en la tempo, kiam Dio min gardis;
“Haiwa ndinoshuva sei mwedzi yakapfuura, iwo mazuva andairindirwa naMwari,
3 Kiam Lia lumilo lumis super mia kapo; Kaj sub Lia lumo mi povis iri en mallumo;
mwenje wake pawaivhenekera pamusoro pangu uye ndaivhenekerwa nechiedza chake ndichifamba murima!
4 Kiel estis al mi en la tagoj de mia juneco, Kiam la ŝirmado de Dio estis super mia tendo;
Haiwa, iwo mazuva andakanga ndichine simba, ushamwari hwaMwari chaihwo huchiropafadza imba yangu,
5 Kiam la Plejpotenculo estis ankoraŭ kun mi, Kaj ĉirkaŭ mi estis miaj infanoj;
Wamasimba Ose paakanga achineni uye vana vangu pavakanga vakandipoteredza,
6 Kiam miaj paŝoj laviĝadis en butero, Kaj la roko verŝadis al mi fluojn da oleo!
painyorovedzwa nzira yangu noruomba, uye dombo richindidururira hova dzamafuta omuorivhi.
7 Kiam mi eliris el la pordego al la urbo Kaj aranĝis al mi sidon sur la placo,
“Pandakaenda kusuo reguta ndikandogara muchivara,
8 Vidis min junuloj kaj kaŝis sin, Kaj maljunuloj leviĝis kaj staris;
majaya akandiona akatsaukira parutivi uye vatana vakasimuka;
9 Eminentuloj ĉesis paroli Kaj metis la manon sur sian buŝon;
vakuru vakaramba kutaura vakafumbira miromo yavo namaoko avo;
10 La voĉo de altranguloj sin kaŝis, Kaj ilia lango algluiĝis al ilia palato.
manzwi avakuru akanyararidzwa, uye ndimi dzavo dzikanamira kumusoro kwemiromo yavo.
11 Kiam orelo aŭdis, ĝi nomis min feliĉa; Kiam okulo vidis, ĝi gloris min;
Vose vakandinzwa vakataura zvakanaka pamusoro pangu, uye vose vakandiona vakandirumbidza,
12 Ĉar mi savadis kriantan malriĉulon, Kaj orfon, kiu ne havis helpanton.
nokuti ndakanunura varombo vaichemera rubatsiro, uye nherera dzakanga dzisina anobatsira.
13 Beno de pereanto venadis sur min, Kaj la koro de vidvino estis ĝojigata de mi.
Munhu akanga ofa akandiropafadza; ndakaita kuti mwoyo wechirikadzi uimbe.
14 Virteco estis mia vesto, Kaj mia justeco vestis min kiel mantelo kaj kapornamo.
Ndakafuka kururama sechipfeko changu; kururamisira kwaiva nguo yangu nenguwani yangu.
15 Mi estis okuloj por la blindulo, Kaj piedoj por la lamulo;
Ndakanga ndiri meso kumapofu namakumbo kuzvirema.
16 Mi estis patro por la malriĉuloj, Kaj juĝan aferon de homoj nekonataj mi esploradis;
Ndakanga ndiri baba kuna vanoshayiwa; ndaimiririra mhaka yomutorwa.
17 Mi rompadis la makzelojn al maljustulo, Kaj el liaj dentoj mi elŝiradis la kaptitaĵon.
Ndakavhuna meno emunhu akanga akaipa, ndikabvuta chaakanga akaruma.
18 Kaj mi pensis: En mia nesto mi mortos, Kaj grandnombraj kiel sablo estos miaj tagoj;
“Ndakafunga kuti, ‘Ndichafira mumba mangu, mazuva angu awanda sejecha.
19 Mia radiko estas malkovrita por la akvo, Kaj roso noktas sur miaj branĉoj.
Midzi yangu ichasvika kumvura, uye dova richava pamatavi angu usiku hwose.
20 Mia gloro estas ĉiam nova, Kaj mia pafarko ĉiam refortiĝas en mia mano.
Kukudzwa kwangu kucharamba kuri kutsva pandiri, uta hucharamba huri hutsva muruoko rwangu.’
21 Oni aŭskultadis min kaj atendadis, Kaj silentadis, kiam mi donadis konsilojn.
“Vanhu vakanditeerera vachitarisira kwazvo, vanyerere vakamirira kurayira kwangu.
22 Post miaj vortoj oni ne plu parolis; Kaj miaj vortoj gutadis sur ilin.
Shure kwokutaura kwangu, ivo havana kuzotaurazve; mashoko angu akawira panzeve dzavo zvinyoronyoro.
23 Oni atendadis min kiel la pluvon, Kaj malfermadis sian buŝon, kiel por malfrua pluvo.
Vakandimirira kunge vakamirira mvura yomupfunhambuya, uye vakanwa mashoko angu kunge mvura yechirimo.
24 Se mi iam ridis al ili, ili ne kredis tion; Kaj la lumo de mia vizaĝo ne falis.
Pandakanyemwerera kwavari havana kuzvitenda; chiedza chechiso changu chaikosha kwavari.
25 Kiam mi iris al ili, mi sidis sur la ĉefa loko; Mi loĝis kiel reĝo inter taĉmentoj, Kiel konsolanto de funebruloj.
Ndakavasarudzira nzira ini ndokugara saishe wavo; ndakagara samambo pakati pamauto ake; ndakanga ndakaita somunhu anonyaradza vanochema.
