Ijob 29

1 Kaj plue Ijob parolis siajn sentencojn, kaj diris:

욥이 또 비사를 들어 가로되

2 Ho, se estus al mi tiel, kiel en la antaŭaj monatoj, Kiel en la tempo, kiam Dio min gardis;

내가 이전 달과 하나님이 나를 보호하시던 날에 지내던 것 같이 되었으면

3 Kiam Lia lumilo lumis super mia kapo; Kaj sub Lia lumo mi povis iri en mallumo;

그 때는 그의 등불이 내 머리에 비취었고 내가 그 광명을 힘입어 흑암에 행하였었느니라

4 Kiel estis al mi en la tagoj de mia juneco, Kiam la ŝirmado de Dio estis super mia tendo;

나의 강장하던 날과 같이 지내었으면 그 때는 하나님의 우정이 내 장막 위에 있었으며

5 Kiam la Plejpotenculo estis ankoraŭ kun mi, Kaj ĉirkaŭ mi estis miaj infanoj;

그 때는 전능자가 오히려 나와 함께 계셨으며 나의 자녀들이 나를 둘러 있었으며

6 Kiam miaj paŝoj laviĝadis en butero, Kaj la roko verŝadis al mi fluojn da oleo!

뻐터가 내 발자취를 씻기며 반석이 나를 위하여 기름 시내를 흘러 내었으며

7 Kiam mi eliris el la pordego al la urbo Kaj aranĝis al mi sidon sur la placo,

그 때는 내가 나가서 성문에 이르기도 하며 내 자리를 거리에 베풀기도 하였었느니라

8 Vidis min junuloj kaj kaŝis sin, Kaj maljunuloj leviĝis kaj staris;

나를 보고 소년들은 숨으며 노인들은 일어나서 서며

9 Eminentuloj ĉesis paroli Kaj metis la manon sur sian buŝon;

방백들은 말을 참고 손으로 입을 가리우며

10 La voĉo de altranguloj sin kaŝis, Kaj ilia lango algluiĝis al ilia palato.

귀인들은 소리를 금하니 그 혀가 입 천장에 붙었었느니라

11 Kiam orelo aŭdis, ĝi nomis min feliĉa; Kiam okulo vidis, ĝi gloris min;

귀가 들은즉 나를 위하여 축복하고 눈이 본즉 나를 위하여 증거하였었나니

12 Ĉar mi savadis kriantan malriĉulon, Kaj orfon, kiu ne havis helpanton.

이는 내가 부르짖는 빈민과 도와줄 자 없는 고아를 건졌음이라

13 Beno de pereanto venadis sur min, Kaj la koro de vidvino estis ĝojigata de mi.

망하게 된 자도 나를 위하여 복을 빌었으며 과부의 마음이 나로 인하여 기뻐 노래하였었느니라

14 Virteco estis mia vesto, Kaj mia justeco vestis min kiel mantelo kaj kapornamo.

내가 의로 옷을 삼아 입었으며 나의 공의는 도포와 면류관 같았었느니라

15 Mi estis okuloj por la blindulo, Kaj piedoj por la lamulo;

나는 소경의 눈도 되고 절뚝발이의 발도 되고

16 Mi estis patro por la malriĉuloj, Kaj juĝan aferon de homoj nekonataj mi esploradis;

빈궁한 자의 아비도 되며 생소한 자의 일을 사실하여 주었으며

17 Mi rompadis la makzelojn al maljustulo, Kaj el liaj dentoj mi elŝiradis la kaptitaĵon.

불의한 자의 어금니를 꺽고 그 잇사이에서 겁탈한 물건을 빼어 내었었느니라

18 Kaj mi pensis: En mia nesto mi mortos, Kaj grandnombraj kiel sablo estos miaj tagoj;

내가 스스로 말하기를 나는 내 보금자리에서 선종하리라 나의 날은 모래 같이 많을 것이라

19 Mia radiko estas malkovrita por la akvo, Kaj roso noktas sur miaj branĉoj.

내 뿌리는 물로 뻗어나가고 내 가지는 밤이 맞도록 이슬에 젖으며

20 Mia gloro estas ĉiam nova, Kaj mia pafarko ĉiam refortiĝas en mia mano.

내 영광은 내게 새로와지고 내 활은 내 손에서 날로 강하여지느니라 하였었노라

21 Oni aŭskultadis min kaj atendadis, Kaj silentadis, kiam mi donadis konsilojn.

무리는 내 말을 들으며 나의 가르치기를 잠잠히 기다리다가

22 Post miaj vortoj oni ne plu parolis; Kaj miaj vortoj gutadis sur ilin.

내가 말한 후에 그들이 말을 내지 못하였었나니 나의 말이 그들에게 이슬 같이 됨이니라

23 Oni atendadis min kiel la pluvon, Kaj malfermadis sian buŝon, kiel por malfrua pluvo.

그들이 나 바라기를 비 같이 하였으며 입을 벌리기를 늦은 비 기다리듯 하였으므로

24 Se mi iam ridis al ili, ili ne kredis tion; Kaj la lumo de mia vizaĝo ne falis.

그들이 의지 없을 때에 내가 함소하여 동정하면 그들이 나의 얼굴 빛을 무색하게 아니하였었느니라

25 Kiam mi iris al ili, mi sidis sur la ĉefa loko; Mi loĝis kiel reĝo inter taĉmentoj, Kiel konsolanto de funebruloj.

내가 그들의 길을 택하고 으뜸으로 앉았었나니 왕이 군중에 거함도 같았고 애곡하는 자를 위로하는 사람도 같았었느니라