Ijob 29

1 Kaj plue Ijob parolis siajn sentencojn, kaj diris:

And Job continued his discourse:

2 Ho, se estus al mi tiel, kiel en la antaŭaj monatoj, Kiel en la tempo, kiam Dio min gardis;

“How I long for the months gone by, for the days when God watched over me,

3 Kiam Lia lumilo lumis super mia kapo; Kaj sub Lia lumo mi povis iri en mallumo;

when His lamp shone above my head, and by His light I walked through the darkness,

4 Kiel estis al mi en la tagoj de mia juneco, Kiam la ŝirmado de Dio estis super mia tendo;

when I was in my prime, when the friendship of God rested on my tent,

5 Kiam la Plejpotenculo estis ankoraŭ kun mi, Kaj ĉirkaŭ mi estis miaj infanoj;

when the Almighty was still with me and my children were around me,

6 Kiam miaj paŝoj laviĝadis en butero, Kaj la roko verŝadis al mi fluojn da oleo!

when my steps were bathed in cream and the rock poured out for me streams of oil!

7 Kiam mi eliris el la pordego al la urbo Kaj aranĝis al mi sidon sur la placo,

When I went out to the city gate and took my seat in the public square,

8 Vidis min junuloj kaj kaŝis sin, Kaj maljunuloj leviĝis kaj staris;

the young men saw me and withdrew, and the old men rose to their feet.

9 Eminentuloj ĉesis paroli Kaj metis la manon sur sian buŝon;

The princes refrained from speaking and covered their mouths with their hands.

10 La voĉo de altranguloj sin kaŝis, Kaj ilia lango algluiĝis al ilia palato.

The voices of the nobles were hushed, and their tongues stuck to the roofs of their mouths.

11 Kiam orelo aŭdis, ĝi nomis min feliĉa; Kiam okulo vidis, ĝi gloris min;

For those who heard me called me blessed, and those who saw me commended me,

12 Ĉar mi savadis kriantan malriĉulon, Kaj orfon, kiu ne havis helpanton.

because I rescued the poor who cried out and the fatherless who had no helper.

13 Beno de pereanto venadis sur min, Kaj la koro de vidvino estis ĝojigata de mi.

The dying man blessed me, and I made the widow’s heart sing for joy.

14 Virteco estis mia vesto, Kaj mia justeco vestis min kiel mantelo kaj kapornamo.

I put on righteousness, and it clothed me; justice was my robe and my turban.

15 Mi estis okuloj por la blindulo, Kaj piedoj por la lamulo;

I served as eyes to the blind and as feet to the lame.

16 Mi estis patro por la malriĉuloj, Kaj juĝan aferon de homoj nekonataj mi esploradis;

I was a father to the needy, and I took up the case of the stranger.

17 Mi rompadis la makzelojn al maljustulo, Kaj el liaj dentoj mi elŝiradis la kaptitaĵon.

I shattered the fangs of the unjust and snatched the prey from his teeth.

18 Kaj mi pensis: En mia nesto mi mortos, Kaj grandnombraj kiel sablo estos miaj tagoj;

So I thought: ‘I will die in my nest and multiply my days as the sand.

19 Mia radiko estas malkovrita por la akvo, Kaj roso noktas sur miaj branĉoj.

My roots will spread out to the waters, and the dew will rest nightly on my branches.

20 Mia gloro estas ĉiam nova, Kaj mia pafarko ĉiam refortiĝas en mia mano.

My glory is ever new within me, and my bow is renewed in my hand.’

21 Oni aŭskultadis min kaj atendadis, Kaj silentadis, kiam mi donadis konsilojn.

Men listened to me with expectation, waiting silently for my counsel.

22 Post miaj vortoj oni ne plu parolis; Kaj miaj vortoj gutadis sur ilin.

After my words, they spoke no more; my speech settled on them like dew.

23 Oni atendadis min kiel la pluvon, Kaj malfermadis sian buŝon, kiel por malfrua pluvo.

They waited for me as for rain and drank in my words like spring showers.

24 Se mi iam ridis al ili, ili ne kredis tion; Kaj la lumo de mia vizaĝo ne falis.

If I smiled at them, they did not believe it; the light of my countenance was precious.

25 Kiam mi iris al ili, mi sidis sur la ĉefa loko; Mi loĝis kiel reĝo inter taĉmentoj, Kiel konsolanto de funebruloj.

I chose their course and presided as chief. So I dwelt as a king among his troops, as a comforter of the mourners.