Ijob 29

1 Kaj plue Ijob parolis siajn sentencojn, kaj diris:

And Job again took up his discourse, and said,

2 Ho, se estus al mi tiel, kiel en la antaŭaj monatoj, Kiel en la tempo, kiam Dio min gardis;

O that I were as in the months of old, as in the days when God watched over me,

3 Kiam Lia lumilo lumis super mia kapo; Kaj sub Lia lumo mi povis iri en mallumo;

when his lamp shone upon my head, and by his light I walked through darkness,

4 Kiel estis al mi en la tagoj de mia juneco, Kiam la ŝirmado de Dio estis super mia tendo;

as I was in the ripeness of my days, when the friendship of God was upon my tent,

5 Kiam la Plejpotenculo estis ankoraŭ kun mi, Kaj ĉirkaŭ mi estis miaj infanoj;

when the Almighty was yet with me, and my sons were about me,

6 Kiam miaj paŝoj laviĝadis en butero, Kaj la roko verŝadis al mi fluojn da oleo!

when my steps were washed with butter, and the rock poured out streams of oil to me,

7 Kiam mi eliris el la pordego al la urbo Kaj aranĝis al mi sidon sur la placo,

when I went forth to the gate to the city, when I prepared my seat in the street.

8 Vidis min junuloj kaj kaŝis sin, Kaj maljunuloj leviĝis kaj staris;

The young men saw me and hid themselves, and the aged rose up and stood.

9 Eminentuloj ĉesis paroli Kaj metis la manon sur sian buŝon;

The rulers refrained from talking, and laid their hand on their mouth.

10 La voĉo de altranguloj sin kaŝis, Kaj ilia lango algluiĝis al ilia palato.

The voice of the ranking men was hushed, and their tongue stuck to the roof of their mouth.

11 Kiam orelo aŭdis, ĝi nomis min feliĉa; Kiam okulo vidis, ĝi gloris min;

For when the ear heard me, then it blessed me, and when the eye saw me, it gave witness to me.

12 Ĉar mi savadis kriantan malriĉulon, Kaj orfon, kiu ne havis helpanton.

Because I delivered the poor who cried, also the fatherless who had none to help him.

13 Beno de pereanto venadis sur min, Kaj la koro de vidvino estis ĝojigata de mi.

The blessing of him who was ready to perish came upon me, and I caused the widow's heart to sing for joy.

14 Virteco estis mia vesto, Kaj mia justeco vestis min kiel mantelo kaj kapornamo.

I put on righteousness, and it clothed me. My justice was as a robe and a diadem.

15 Mi estis okuloj por la blindulo, Kaj piedoj por la lamulo;

I was eyes to the blind, and I was feet to the lame.

16 Mi estis patro por la malriĉuloj, Kaj juĝan aferon de homoj nekonataj mi esploradis;

I was a father to the needy, and I searched out the case of him whom I did not know.

17 Mi rompadis la makzelojn al maljustulo, Kaj el liaj dentoj mi elŝiradis la kaptitaĵon.

And I broke the jaws of the unrighteous, and plucked the prey out of his teeth.

18 Kaj mi pensis: En mia nesto mi mortos, Kaj grandnombraj kiel sablo estos miaj tagoj;

Then I said, I shall die in my nest, and I shall multiply my days as the sand.

19 Mia radiko estas malkovrita por la akvo, Kaj roso noktas sur miaj branĉoj.

My root is spread out to the waters, and the dew lays all night upon my branch.

20 Mia gloro estas ĉiam nova, Kaj mia pafarko ĉiam refortiĝas en mia mano.

My glory is fresh in me, and my bow is renewed in my hand.

21 Oni aŭskultadis min kaj atendadis, Kaj silentadis, kiam mi donadis konsilojn.

To me men gave ear, and waited, and kept silence for my counsel.

22 Post miaj vortoj oni ne plu parolis; Kaj miaj vortoj gutadis sur ilin.

After my words they spoke not again, and my speech distilled upon them.

23 Oni atendadis min kiel la pluvon, Kaj malfermadis sian buŝon, kiel por malfrua pluvo.

And they waited for me as for the rain. And they opened their mouth wide as for the latter rain.

24 Se mi iam ridis al ili, ili ne kredis tion; Kaj la lumo de mia vizaĝo ne falis.

I smiled on them when they had no confidence, and they did not cast down the light of my countenance.

25 Kiam mi iris al ili, mi sidis sur la ĉefa loko; Mi loĝis kiel reĝo inter taĉmentoj, Kiel konsolanto de funebruloj.

I chose out their way, and sat as chief, and dwelt as a king in the army, as a man who comforts the mourners.