Ijob 28
1 La arĝento havas lokon, kie oni ĝin elakiras; Kaj la oro havas lokon, kie oni ĝin fandas.
Máť zajisté stříbro prameny své, a zlato místo k přehánění.
2 La fero estas ricevata el polvo, Kaj el ŝtono oni fandas la kupron.
Železo z země vzato bývá, a kámen rozpuštěný dává měď.
3 Oni faras finon al la mallumo, Kaj rezulte oni trovas la ŝtonojn el grandega mallumo.
Cíl ukládá temnostem, a všelikou dokonalost člověk vystihá, kámen mrákoty a stínu smrti.
4 Oni fosas kavon tie, kie oni loĝas; Kaj tie, kie paŝas neniu piedo, ili laboras pendante, forgesitaj de homoj.
Protrhuje se řeka na obyvatele, tak že ji nemůže žádný přebřesti, a svozována bývá uměním smrtelného člověka, i odchází.
5 La tero, el kiu devenas pano, Estas trafosata sube kvazaŭ per fajro.
Z země vychází chléb, ačkoli pod ní jest něco rozdílného, podobného k ohni.
6 Ĝiaj ŝtonoj estas loko de safiroj, Kaj terbuloj enhavas oron.
V některé zemi jest kamení zafirové a prach zlatý,
7 La vojon ne konas rabobirdo, Kaj la okulo de falko ĝin ne vidis.
K čemuž stezky nezná žádný pták, aniž ji spatřilo oko luňáka,
8 Ne paŝis sur ĝi sovaĝaj bestoj, Ne iris sur ĝi leono.
Kteréž nešlapala mladá zvěř, aniž šel po ní lev.
9 Sur rokon oni metas sian manon, Oni renversas montojn de ilia bazo.
K škřemeni vztahuje ruku svou, a z kořene převrací hory.
10 En rokoj oni elhakas riverojn, Kaj ĉion grandvaloran vidis la okulo de homo.
Z skálí vyvodí potůčky, a všecko, což jest drahého, spatřuje oko jeho.
11 Oni haltigas la fluon de riveroj, Kaj kaŝitaĵon oni eltiras al la lumo.
Vylévati se řekám zbraňuje, a tak cožkoli skrytého jest, na světlo vynáší.
12 Sed kie oni trovas la saĝon? Kaj kie estas la loko de prudento?
Ale moudrost kde nalezena bývá? A kde jest místo rozumnosti?
13 La homo ne scias ĝian prezon; Kaj ĝi ne estas trovata sur la tero de vivantoj.
Neví smrtelný člověk ceny její, aniž bývá nalezena v zemi živých.
14 La abismo diras: Ne en mi ĝi estas; La maro diras: Ĝi ne troviĝas ĉe mi.
Propast praví: Není ve mně, moře také dí: Není u mne.
15 Oni ne povas doni por ĝi plej bonan oron, Oni ne pesas arĝenton page por ĝi.
Nedává se zlata čistého za ni, aniž odváženo bývá stříbro za směnu její.
16 Oni ne taksas ĝin per oro Ofira, Nek per multekosta onikso kaj safiro.
Nemůže býti ceněna za zlato z Ofir, ani za onychin drahý a zafir.
17 Ne valoregalas al ĝi oro kaj vitro; Kaj oni ne povas ŝanĝi ĝin kontraŭ vazoj el pura oro.
Nevrovná se jí zlato ani drahý kámen, aniž směněna býti může za nádobu z ryzího zlata.
18 Koraloj kaj kristalo ne estas atentataj; Kaj posedo de saĝo estas pli valora ol perloj.
Korálů pak a perel se nepřipomíná; nebo nabytí moudrosti dražší jest nad klénoty.
19 Ne valoregalas al ĝi topazo el Etiopujo; Pura oro ne povas esti ĝia prezo.
Není jí rovný v ceně smaragd z Mouřenínské země, aniž za čisté zlato může ceněna býti.
20 De kie venas la saĝo? Kaj kie estas la loko de prudento?
Odkudž tedy moudrost přichází? A kde jest místo rozumnosti?
21 Kaŝita ĝi estas antaŭ la okuloj de ĉio vivanta, Nevidebla por la birdoj de la ĉielo.
Poněvadž skryta jest před očima všelikého živého, i před nebeským ptactvem ukryta jest.
22 La abismo kaj la morto diras: Per niaj oreloj ni aŭdis nur famon pri ĝi.
Zahynutí i smrt praví: Ušima svýma slyšely jsme pověst o ní.
23 Dio komprenas ĝian vojon, Kaj Li scias ĝian lokon;
Sám Bůh rozumí cestě její, a on ví místo její.
24 Ĉar Li rigardas ĝis la fino de la tero, Li vidas sub la tuta ĉielo.
Nebo on končiny země spatřuje, a všecko, což jest pod nebem, vidí,
25 Kiam Li donis pezon al la vento Kaj aranĝis la akvon laŭmezure,
Tak že větru váhu dává, a vody v míru odvažuje.
26 Kiam Li starigis leĝon por la pluvo Kaj vojon por la fulmo kaj tondro:
On též vyměřuje dešti právo, i cestu blýskání hromů.
27 Tiam Li vidis ĝin kaj anoncis ĝin, Pretigis ĝin kaj esploris ĝin;
Hned tehdáž viděl ji, a rozhlásil ji, připravil ji, a vystihl ji.
28 Kaj Li diris al la homoj: Vidu, timo antaŭ Dio estas saĝo, Kaj evitado de malbono estas prudento.
Èlověku pak řekl: Aj, bázeň Páně jest moudrost, a odstoupiti od zlého rozumnost.
