Ijob 27

1 Kaj Ijob daŭrigis siajn sentencojn, kaj diris:

Job prosiguió su exposición, diciendo:

2 Kiel vivas Dio, kiu rifuzis al mi miajn rajtojn, Kaj la Plejpotenculo, kiu afliktas mian animon:

“Por la vida de Dios, quien no me hace justicia, y por la vida del Todopoderoso, que ha colmado de amargura mi alma.

3 Tiel longe, kiel mia animo estas en mi Kaj la spiro de Dio en mia nazo,

Mientras en mí quede mi espíritu, y el soplo de Dios en mis narices,

4 Miaj lipoj ne eldiros malĝustaĵon, Kaj mia lango ne diros malveraĵon.

mis labios no hablarán falsedad, ni mi lengua proferirá mentira.

5 Malproksime estas de mi, Rigardi vin kiel pravajn; Ĝis mia morto mi ne ĉesos rigardi min kiel senkulpan.

Lejos de mí daros la razón, hasta que fallezca defenderé mi inocencia.

6 Mian pravecon mi tenas forte, kaj mi ne ellasos ĝin; Dum mia tuta vivo mia koro ne faros al mi riproĉon pri tio.

Sostengo mi justicia, y no cederé; mi conciencia no condena a ninguno de mis días.

7 Mia malamiko estu rigardata kiel malvirtulo, Kaj mia kontraŭulo kiel malpiulo.

Sea tratado como malvado mi enemigo, y mi adversario, como perverso.

8 Ĉar kio estas la espero de hipokritulo, Kiam Dio faras al li finon, elŝiras lian animon?

Pues ¿cuál es la esperanza del hipócrita, cuando Dios le corta la vida, y le arranca el alma?

9 Ĉu lian kriadon Dio aŭskultos, Kiam trafos lin malfeliĉo?

¿Acaso Dios oirá sus gritos cuando le sobrevenga la angustia?

10 Ĉu li povas havi ĝuon de la Plejpotenculo, Voki al Dio en ĉiu tempo?

¿Podrá deleitarse en el Omnipotente, invocar a Dios en todo tiempo?

11 Mi instruos vin pri la mano de Dio; Mi ne kaŝos antaŭ vi tion, kio estas ĉe la Plejpotenculo.

Os mostraré la conducta de Dios; no ocultaré los planes del Todopoderoso.

12 Jen vi ĉiuj mem vidis; Kial do vi parolas senenhavaĵon?

Si todos vosotros lo habéis visto, ¿por qué os agotáis en vanos discursos?

13 Tia estas la sorto de malbona homo ĉe Dio, Kaj la parto, kiun tiranoj ricevas de la Plejpotenculo:

Esta es la suerte que Dios reserva al malvado, y la herencia de los violentos de parte del Todopoderoso:

14 Se li havos multe da filoj, ili iros sub la glavon; Kaj lia devenantaro ne havos sate panon.

Si tiene muchos hijos, es para la espada, y sus nietos nunca se hartan de pan.

15 Tiujn, kiuj restos ĉe li, enterigos la morto; Kaj liaj vidvinoj ne ploros.

Sus sobrevivientes serán sepultados por la muerte, y sus viudas no los llorarán.

16 Se li kolektos arĝenton kiel polvon Kaj pretigos al si vestojn kiel argilon,

Aunque amontone plata como tierra, y como lodo acumule vestidos,

17 Tiam li pretigos, sed justulo metos sur sin la vestojn, Kaj senkulpulo dividos la arĝenton.

el los prepara, pero se vestirá de ellos el justo, y el inocente poseerá su plata.

18 Li konstruas sian domon kiel tineo, Kaj kiel gardisto, kiu faras al si laŭbon.

La casa que él hace es como la de la polilla, como la cabaña que construye el guarda campo.

19 Li kuŝiĝas riĉa, kaj nenion kunportas; Li malfermas la okulojn, kaj jam nenio ekzistas.

Se acuesta rico, y no se levanta más, abre sus ojos y deja de existir.

20 Teruro superfalos lin kiel akvo; En la nokto forportos lin ventego.

Cual diluvio caen sobre él terrores, le arrastra un torbellino nocturno.

21 Levos lin vento orienta, kaj foriros, Kaj forblovos lin de lia loko.

Le arrebata el solano, y se va; le arranca de su lugar a manera de un huracán.

22 Li tion ĵetos sur lin senkompate; De Lia mano li kuros kaj kuros.

Pues Él se le echa encima sin piedad. Busca cómo escaparse de sus manos;

23 Oni kunfrapos pri li la manojn, Kaj oni fajfos pri li sur lia loko.

pero se baten las manos sobre él, y le silbarán echándolo de su propio lugar.”