Ijob 26
1 Ijob respondis kaj diris:
Alors, répondant, Job dit:
2 Kiel vi helpas al tiu, kiu ne havas forton! Kiel vi subtenas tiun, kies brako estas senforta!
De qui es-tu l’aide? est-ce d’un homme faible? et soutiens-tu le bras de celui qui n’est pas fort?
3 Kian konsilon vi donas al tiu, kiu ne havas saĝon, Kaj kiel grandan prudenton vi montras!
À qui as-tu donné conseil? sans doute à celui qui n’a pas de sagesse, et tu as montré ta prudence très grande.
4 Al kiu vi parolas vortojn? Kaj kies spirito eliras el vi?
Qui as-tu voulu enseigner? n’est-ce pas celui qui a créé le souffle de la vie?
5 La mortintoj tremas sub la akvo, Kaj ankaŭ tiuj, kiuj vivas en ĝi.
Voilà que gémissent sous les eaux les géants et ceux qui habitent avec eux.
L’enfer est nu devant lui, et l’abîme n’a aucun voile. (Sheol h7585)
7 Li etendis la nordon super la malpleno, Li pendigis la teron sur nenio.
C’est lui qui étend l’aquilon sur le vide, et suspend la terre sur le néant.
8 Li ligas la akvon en Siaj nuboj, Kaj nubo ne krevas sub tio.
C’est lui qui lie les eaux dans ses nuées, afin qu’elles ne tombent pas toutes ensemble en bas.
9 Li kovras la tronon Kaj etendas ĉirkaŭ ĝi Sian nubon.
C’est lui qui tient cachée la face de son trône, et qui étend sur lui son nuage.
10 Li faris limon sur la akvo, Ĝis la loko, kie finiĝas la lumo kaj la mallumo.
Il a posé des limites autour des eaux pour les retenir jusqu’à ce que finissent la lumière et les ténèbres.
11 La kolonoj de la ĉielo ŝanceliĝas Kaj tremas de Lia krio.
Les colonnes des cieux frémissent, et elles tremblent à son clin d’œil.
12 Per Sia forto Li kvietigas la maron, Kaj per Sia saĝo Li frakasas Rahabon.
Par sa puissance, soudain les mers se sont rassemblées, et sa prudence a frappé le superbe.
13 Per Lia spirito belegiĝis la ĉielo; Lia mano trapikas la tordiĝantan serpenton.
Son esprit a orné les cieux, et, sa main agissant, un serpent tortueux a été produit.
14 Jen tio estas parto de Liaj vojoj; Kaj nur iometon ni aŭdis pri Li. Kiu povas kompreni la tondron de Lia potenco?
Voilà ce qui a été dit d’une partie de ses voies; et si c’est avec peine que nous avons entendu un petit mot de sa parole, qui pourra contempler l’éclat des tonnerres de sa grandeur?
