Ijob 24
1 Kial la Plejpotenculo ne destinis tempojn, Kaj Liaj konantoj ne vidas Liajn tagojn?
Why are not times treasured up by the Almighty? And why do not they who know him see his days?
2 Oni forŝovas la limojn; Oni rabas la ŝafaron kaj paŝtas ĝin.
They remove landmarks; They take away flocks by violence, and pasture them.
3 Oni forkondukas la azenon de orfoj, Oni prenas kiel garantiaĵon la bovon de vidvino.
They drive away the ass of the fatherless, And take the widow's ox for a pledge.
4 Oni forpuŝas malriĉulojn de la vojo; La suferantoj sur la tero devas sin kaŝi.
They push the needy from the way; All the poor of the land are forced to hide themselves.
5 Jen kiel sovaĝaj azenoj ili eliras al sia laboro, por serĉi kaptaĵon; La stepo donas al ili panon por iliaj infanoj.
Behold, like wild asses of the desert, they go forth to their work; They search for prey; The wilderness supplieth them food for their children.
6 Sur fremda kampo ili rikoltas, Kaj en vinberĝardeno de malpiulo ili kolektas berojn.
In the fields they reap the harvest, And gather the vintage of the oppressor.
7 Nudaj ili tradormas la nokton, ĉar ili ne havas veston, Kaj dum la frosto ili havas nenion, por sin kovri.
They lodge naked, without clothing, And without covering from the cold.
8 De la pluvego de la montoj ili malsekiĝas, Kaj pro nehavado de rifuĝejo ili ĉirkaŭprenas rokon.
They are drenched with the mountain showers, And embrace the rock for want of shelter.
9 Oni forŝiras orfon de la mamoj, Kaj oni ruinigas malriĉulon.
The fatherless are torn from the breast, And the garment of the needy is taken for a pledge.
10 Ili iras nudaj, sen vestoj, Kaj malsataj ili portas garbojn;
They go naked, without clothing, And carry the sheaf hungry.
11 Inter iliaj muroj oni pretigas oleon; Oni devigas ilin treti en vinpremejoj, dum ili mem estas soifantaj.
They make oil within their walls, And tread the wine-vat, yet suffer thirst.
12 El la urbo aŭdiĝas ĝemoj de homoj, Kaj la animoj de mortigatoj krias; Sed Dio ne atentas tiun blasfemadon.
From anguish the dying groan, And the wounded cry aloud; And God regardeth not their prayer!
13 Tiuj homoj estas kontraŭuloj de la lumo; Ili ne konas Liajn vojojn, Ne revenas al Lia irejo.
Others hate the light; They know not its ways, And abide not in its paths.
14 Antaŭ tagiĝo leviĝas la mortigisto, Mortigas malriĉulon kaj senhavulon, Kaj en la nokto li estas kiel ŝtelisto.
With the light ariseth the murderer; He killeth the poor and needy; In the night he is as a thief.
15 La okulo de adultulo atendas la krepuskon, Dirante: Neniu okulo min vidu; Kaj li kovras sian vizaĝon.
The eye of the adulterer watcheth for the twilight; He saith, “No eye will see me,” And putteth a mask upon his face.
16 En mallumo oni faras subfoson sub domoj; Dum la tago oni kaŝas sin ĉe si, ne konante lumon.
In the dark they break into houses; In the daytime they shut themselves up; They are strangers to the light.
17 Ĉar la mallumo estas mateno por ili ĉiuj, Ĉar ili interkonatiĝis kun la teruroj de la mallumo.
The morning is to them the very shadow of death; They are familiar with the terrors of the shadow of death.
18 Tia homo estas malpeza sur la supraĵo de akvo; Malgranda estas lia parto sur la tero; Li ne iras laŭ la vojo de vinberĝardenoj.
Light are they on the face of the waters; They have an accursed portion in the earth; They come not near the vineyards.
As drought and heat consume the snow waters, So doth the grave the wicked. (Sheol h7585)
20 Forgesu lin la interno de lia patrino; La vermoj frandu lin; Oni lin ne plu rememoru; Li rompiĝu kiel malbona arbo —
His own mother forgetteth him; The worm feedeth sweetly on him; He is no more remembered, And iniquity is broken like a tree.
21 Li, kiu premas seninfanulinon, kiu ne naskis, Kaj kiu ne faras bonon al vidvino.
He oppresseth the barren, that hath not borne, And doeth not good to the widow.
22 Kiu eĉ potenculojn maltrankviligas per sia forto, Tiel ke oni ne estas certa pri sia vivo, kiam li leviĝis.
He taketh away the mighty by his power; He riseth up, and no one is sure of life.
23 Dio donas al ili sendanĝerecon kaj apogon, Kaj Liaj okuloj estas super iliaj vojoj.
God giveth them security, so that they are confident; His eyes are upon their ways.
24 Ili leviĝis alte; sed subite ili ne plu ekzistas; Ili falas kaj estas forkaptataj kiel ĉiuj, Kaj kiel la kapo de spiko ili dehakiĝas.
They are exalted; —in a little while they are gone! They are brought low, and die, like all others; And like the topmost ears of corn are they cut off.
25 Ĉu ne estas tiel? Kiu pruvos, ke mi mensogas, kaj senvalorigos mian parolon?
If it be not so, who will confute me, And show my discourse to be worthless?
