Ijob 23
1 Ijob respondis kaj diris:
Då svara Job og sagde:
2 Eĉ hodiaŭ mia parolado restas maldolĉa; Mia suferado estas pli peza, ol miaj ĝemoj.
«Endå gjeld klaga mi for tråss, tungt legg eg handi på min sukk.
3 Ho, se mi scius, kiamaniere mi povas Lin trovi, Veni al Lia trono!
Berre eg kunde finna honom og koma til hans bustad fram!
4 Mi prezentus al Li juĝan aferon, Kaj mian buŝon mi plenigus per argumentoj.
Då la eg fram for han mi sak og fyllte munnen min med prov.
5 Mi ekscius la vortojn, kiujn Li respondus al mi; Mi komprenus, kion Li dirus al mi.
Då høyrde eg kva svar han gav, og merka det han sa til meg.
6 Ĉu en la grandeco de Sia forto Li luktus kontraŭ mi? Ne, Li nur atentu min;
Vilde med magt han mot meg standa? Nei, lyda på meg vilde han.
7 Tiam pravulo procesus kun Li, Kaj mi liberiĝus por ĉiam de mia Juĝanto.
Ein skuldfri stod då for han fram; for alltid slapp eg domar min.
8 Sed jen mi iras antaŭen, kaj Li tie ne estas; Mi iras malantaŭen, kaj mi Lin ne rimarkas;
Gjeng eg i aust, han er’kje der; mot vest, eg vert han ikkje var;
9 Se Li faras ion maldekstre, mi Lin ne trovas; Se Li kaŝas Sin dekstre, mi Lin ne vidas.
i nord han verkar, ei eg ser han, han snur mot sud, eg ser han ikkje.
10 Sed mian vojon Li konas; Se Li min elprovos, mi eliros kiel oro.
For all den veg eg fer han kjenner; prøvde han meg, eg var som gull.
11 Sur Lia irejo forte teniĝas mia piedo; Lian vojon mi konservis, kaj ne forkliniĝis.
Min fot hev fylgt i faret hans; hans veg eg gjeng ubrigdeleg,
12 Mi ne deturnas min de la ordonoj de Liaj lipoj; Pli ol mian propran leĝon mi konservis la dirojn de Lia buŝo.
veik ei frå det hans lippa baud, meir enn mi lov eg lydde hans.
13 Sed Li estas sola: kiu kontraŭstaros al Li? Kion Lia animo deziras, tion Li faras.
Men ein er han, kven hindrar honom? Det han hev hug til, gjer han og.
14 Kio estas destinita por mi, tion Li plenumos; Kaj Li havas multe da similaj aferoj.
Han um min lagnad avgjerd tek, og hev med meg so mangt i emning.
15 Tial mi tremas antaŭ Lia vizaĝo, Mi primeditas, kaj mi timas Lin.
Eg difor ræddast for hans åsyn, når eg det minnest, skjelv eg for han.
16 Dio senkuraĝigis mian koron, Kaj la Plejpotenculo min konfuzis.
Ja, Gud hev brote ned mitt mod, og Allvald hev gjort meg fælen,
17 Ĉar mi ne estas neniigita antaŭ la mallumo, Kaj antaŭ mia vizaĝo Li ne kovris la mallumon.
ei er det myrkret som meg tyner, og ei mi eigi myrke åsyn.
