Ijob 23
1 Ijob respondis kaj diris:
Respondens autem Iob, ait:
2 Eĉ hodiaŭ mia parolado restas maldolĉa; Mia suferado estas pli peza, ol miaj ĝemoj.
Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.
3 Ho, se mi scius, kiamaniere mi povas Lin trovi, Veni al Lia trono!
Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium eius?
4 Mi prezentus al Li juĝan aferon, Kaj mian buŝon mi plenigus per argumentoj.
Ponam coram eo iudicium, et os meum replebo increpationibus.
5 Mi ekscius la vortojn, kiujn Li respondus al mi; Mi komprenus, kion Li dirus al mi.
Ut sciam verba, quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.
6 Ĉu en la grandeco de Sia forto Li luktus kontraŭ mi? Ne, Li nur atentu min;
Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat.
7 Tiam pravulo procesus kun Li, Kaj mi liberiĝus por ĉiam de mia Juĝanto.
Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam iudicium meum.
8 Sed jen mi iras antaŭen, kaj Li tie ne estas; Mi iras malantaŭen, kaj mi Lin ne rimarkas;
Si ad Orientem iero, non apparet: si ad Occidentem, non intelligam eum.
9 Se Li faras ion maldekstre, mi Lin ne trovas; Se Li kaŝas Sin dekstre, mi Lin ne vidas.
Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum: si me vertam ad dexteram, non videbo illum.
10 Sed mian vojon Li konas; Se Li min elprovos, mi eliros kiel oro.
Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum, quod per ignem transit:
11 Sur Lia irejo forte teniĝas mia piedo; Lian vojon mi konservis, kaj ne forkliniĝis.
Vestigia eius secutus est pes meus, viam eius custodivi, et non declinavi ex ea.
12 Mi ne deturnas min de la ordonoj de Liaj lipoj; Pli ol mian propran leĝon mi konservis la dirojn de Lia buŝo.
A mandatis labiorum eius non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris eius.
13 Sed Li estas sola: kiu kontraŭstaros al Li? Kion Lia animo deziras, tion Li faras.
Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem eius: et anima eius quodcumque voluit, hoc fecit.
14 Kio estas destinita por mi, tion Li plenumos; Kaj Li havas multe da similaj aferoj.
Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.
15 Tial mi tremas antaŭ Lia vizaĝo, Mi primeditas, kaj mi timas Lin.
Et idcirco a facie eius turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor.
16 Dio senkuraĝigis mian koron, Kaj la Plejpotenculo min konfuzis.
Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.
17 Ĉar mi ne estas neniigita antaŭ la mallumo, Kaj antaŭ mia vizaĝo Li ne kovris la mallumon.
Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.
