Ijob 22

1 Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

A Elifas Temanac odgovori i reèe:

2 Ĉu Dion povas instrui homo? Ĉu povas Lin instrui eĉ saĝulo?

Može li Bogu biti èovjek koristan? Sam je sebi koristan èovjek mudar.

3 Ĉu por la Plejpotenculo tio estas utila, se vi estas virta? Kaj ĉu Li havas profiton de tio, se via konduto estas pia?

Je li svemoguæemu radost, ako si pravedan? ili mu je dobit, ako hodiš bez mane?

4 Ĉu pro timo antaŭ vi Li disputos kun vi, Iros kun vi al juĝo?

Hoæe li te karati i iæi na sud s tobom zato što te se boji?

5 Via malvirteco estas ja granda, Kaj viaj malbonagoj ne havas finon.

Nije li zloæa tvoja velika? i nepravdama tvojim ima li kraja?

6 Vi prenis de viaj fratoj garantiaĵon vane, De preskaŭ-nuduloj vi deprenis la vestojn;

Jer si uzimao zalog od braæe svoje ni za što, i svlaèio si haljine s golijeh.

7 Al laculo vi ne donis akvon por trinki, Kaj al malsatulo vi rifuzis panon;

Umornoga nijesi napojio vode, i gladnome nijesi dao hljeba.

8 Per forta brako vi akiris teron, Kaj dank’ al eminenteco vi loĝis sur ĝi;

Zemlja je bila èovjeka silnoga, i ugledni je sjedio u njoj.

9 Vidvinojn vi foririgis kun nenio, Kaj la brakojn de orfoj vi frakasis.

Udovice si otpuštao prazne, i mišice sirotama potirao si.

10 Pro tio ĉirkaŭe de vi estas kaptiloj, Kaj subita teruro vin timigas.

Zato su oko tebe zamke, i straši te strah iznenada.

11 Aŭ pro mallumo vi nenion vidas, Kaj multego da akvo vin kovris?

I mrak je oko tebe da ne vidiš, i povodanj pokriva te.

12 Ĉu ne estas Dio tie alte en la ĉielo? Rigardu la stelojn, kiel alte ili estas.

Nije li Bog na visini nebeskoj? pogledaj gore zvijezde, kako su visoko.

13 Kaj vi diras: Kion scias Dio? Ĉu Li povas juĝi en mallumo?

Ali ti kažeš: šta zna Bog? eda li æe kroz tamu suditi?

14 La nuboj kovras Lin, kaj Li ne vidas; Kaj Li nur rondiras en la rondo de la ĉielo.

Oblaci ga zaklanjaju, te ne vidi; hoda po krugu nebeskom.

15 Ĉu vi konservas la vojon antikvan, Kiun iradis homoj malpiaj,

Jesi li zapazio stari put kojim su išli nepravednici,

16 Kiuj estis kaptitaj antaŭtempe, Kaj kies grundo disverŝiĝis kiel rivero,

Koji se iskorijeniše prije vremena i voda se razli po temelju njihovu?

17 Kiuj parolis al Dio: Foriru de ni! Kion povas fari al ni la Plejpotenculo?

Govorahu Bogu: idi od nas. Šta bi im uèinio svemoguæi?

18 Kvankam Li plenigis iliajn domojn per bonaĵo. Sed la pensmaniero de malvirtuloj estas malproksima de mi.

A on im je napunio kuæe dobra. Ali namjera bezbožnièka daleko je od mene.

19 La virtuloj vidos kaj ĝojos; La senkulpulo mokos ilin:

Vidjeæe pravednici i radovaæe se, i bezazleni potsmijevaæe im se.

20 Certe malaperis nia kontraŭulo, Kaj kio restis, tion ekstermis fajro.

Da, još nije uništeno dobro naše, a ostatak je njihov proždro oganj.

21 Interkonsentu do kun Li, kaj vi havos pacon; Per tio venos al vi bono.

Složi se s njim i pomiri se; tako æe ti biti dobro.

22 Prenu el Lia buŝo instruon, Kaj metu Liajn vortojn en vian koron.

Primi iz usta njegovijeh zakon, i složi rijeèi njegove u srcu svom.

23 Se vi revenos al la Plejpotenculo, vi estos konstruita; Forigu malpiaĵon el via tendo.

Ako se vratiš k svemoguæemu, opet æeš se nazidati, ako udaljiš od šatora svojih bezakonje,

24 Ĵetu en la polvon la multekostan metalon, Kaj la Ofiran oron sur la ŝtonojn de la torentoj;

Tada æeš metati po prahu zlato i Ofirsko zlato po kamenju iz potoka.

25 Tiam la Plejpotenculo estos via oro kaj via brilanta arĝento;

I svemoguæi biæe ti zlato i srebro i sila tvoja.

26 Ĉar tiam vi havos vian plezuron en la Plejpotenculo, Kaj vi levos al Dio vian vizaĝon;

Jer æeš se tada radovati o Gospodu, i podignuæeš k Bogu lice svoje.

27 Vi preĝos al Li, kaj Li vin aŭskultos; Kaj viajn sanktajn promesojn vi plenumos;

Moliæeš mu se, i uslišiæe te, i zavjete svoje izvršiæeš.

28 Se vi ion decidos, ĝi plenumiĝos ĉe vi; Kaj super viaj vojoj brilos lumo.

Što god naumiš, izlaziæe ti; i na putovima tvojim svijetliæe vidjelo.

29 Ĉar tiujn, kiuj humiliĝis, Li altigos; Kaj kiu mallevas la okulojn, tiu estos savita.

Kad drugi budu poniženi, reæi æeš: da se podignu; i Bog æe izbaviti onoga ko je oborenijeh oèiju.

30 Ankaŭ tiun, kiu ne estis senkulpa, Li savos; Tia estos savita pro la pureco de viaj manoj.

Izbaviæe i onoga koji nije bez krivice; izbaviæe se èistotom ruku tvojih.