Ijob 22
1 Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
2 Ĉu Dion povas instrui homo? Ĉu povas Lin instrui eĉ saĝulo?
Numquid Deo potest comparari homo, etiam cum perfectæ fuerit scientiæ?
3 Ĉu por la Plejpotenculo tio estas utila, se vi estas virta? Kaj ĉu Li havas profiton de tio, se via konduto estas pia?
Quid prodest Deo, si justus fueris? aut quid ei confers, si immaculata fuerit via tua?
4 Ĉu pro timo antaŭ vi Li disputos kun vi, Iros kun vi al juĝo?
Numquid timens arguet te, et veniet tecum in judicium,
5 Via malvirteco estas ja granda, Kaj viaj malbonagoj ne havas finon.
et non propter malitiam tuam plurimam, et infinitas iniquitates tuas?
6 Vi prenis de viaj fratoj garantiaĵon vane, De preskaŭ-nuduloj vi deprenis la vestojn;
Abstulisti enim pignus fratrum tuorum sine causa, et nudos spoliasti vestibus.
7 Al laculo vi ne donis akvon por trinki, Kaj al malsatulo vi rifuzis panon;
Aquam lasso non dedisti, et esurienti subtraxisti panem.
8 Per forta brako vi akiris teron, Kaj dank’ al eminenteco vi loĝis sur ĝi;
In fortitudine brachii tui possidebas terram, et potentissimus obtinebas eam.
9 Vidvinojn vi foririgis kun nenio, Kaj la brakojn de orfoj vi frakasis.
Viduas dimisisti vacuas, et lacertos pupillorum comminuisti.
10 Pro tio ĉirkaŭe de vi estas kaptiloj, Kaj subita teruro vin timigas.
Propterea circumdatus es laqueis, et conturbat te formido subita.
11 Aŭ pro mallumo vi nenion vidas, Kaj multego da akvo vin kovris?
Et putabas te tenebras non visurum, et impetu aquarum inundantium non oppressum iri?
12 Ĉu ne estas Dio tie alte en la ĉielo? Rigardu la stelojn, kiel alte ili estas.
an non cogitas quod Deus excelsior cælo sit, et super stellarum verticem sublimetur?
13 Kaj vi diras: Kion scias Dio? Ĉu Li povas juĝi en mallumo?
Et dicis: Quid enim novit Deus? et quasi per caliginem judicat.
14 La nuboj kovras Lin, kaj Li ne vidas; Kaj Li nur rondiras en la rondo de la ĉielo.
Nubes latibulum ejus, nec nostra considerat, et circa cardines cæli perambulat.
15 Ĉu vi konservas la vojon antikvan, Kiun iradis homoj malpiaj,
Numquid semitam sæculorum custodire cupis, quam calcaverunt viri iniqui,
16 Kiuj estis kaptitaj antaŭtempe, Kaj kies grundo disverŝiĝis kiel rivero,
qui sublati sunt ante tempus suum, et fluvius subvertit fundamentum eorum?
17 Kiuj parolis al Dio: Foriru de ni! Kion povas fari al ni la Plejpotenculo?
Qui dicebant Deo: Recede a nobis: et quasi nihil posset facere Omnipotens, æstimabant eum,
18 Kvankam Li plenigis iliajn domojn per bonaĵo. Sed la pensmaniero de malvirtuloj estas malproksima de mi.
cum ille implesset domos eorum bonis: quorum sententia procul sit a me.
19 La virtuloj vidos kaj ĝojos; La senkulpulo mokos ilin:
Videbunt justi, et lætabuntur, et innocens subsannabit eos:
20 Certe malaperis nia kontraŭulo, Kaj kio restis, tion ekstermis fajro.
nonne succisa est erectio eorum? et reliquias eorum devoravit ignis?
21 Interkonsentu do kun Li, kaj vi havos pacon; Per tio venos al vi bono.
Acquiesce igitur ei, et habeto pacem, et per hæc habebis fructus optimos.
22 Prenu el Lia buŝo instruon, Kaj metu Liajn vortojn en vian koron.
Suscipe ex ore illius legem, et pone sermones ejus in corde tuo.
23 Se vi revenos al la Plejpotenculo, vi estos konstruita; Forigu malpiaĵon el via tendo.
Si reversus fueris ad Omnipotentem, ædificaberis, et longe facies iniquitatem a tabernaculo tuo.
24 Ĵetu en la polvon la multekostan metalon, Kaj la Ofiran oron sur la ŝtonojn de la torentoj;
Dabit pro terra silicem, et pro silice torrentes aureos.
25 Tiam la Plejpotenculo estos via oro kaj via brilanta arĝento;
Eritque Omnipotens contra hostes tuos, et argentum coacervabitur tibi.
26 Ĉar tiam vi havos vian plezuron en la Plejpotenculo, Kaj vi levos al Dio vian vizaĝon;
Tunc super Omnipotentem deliciis afflues, et elevabis ad Deum faciem tuam.
27 Vi preĝos al Li, kaj Li vin aŭskultos; Kaj viajn sanktajn promesojn vi plenumos;
Rogabis eum, et exaudiet te, et vota tua reddes.
28 Se vi ion decidos, ĝi plenumiĝos ĉe vi; Kaj super viaj vojoj brilos lumo.
Decernes rem, et veniet tibi, et in viis tuis splendebit lumen.
29 Ĉar tiujn, kiuj humiliĝis, Li altigos; Kaj kiu mallevas la okulojn, tiu estos savita.
Qui enim humiliatus fuerit, erit in gloria, et qui inclinaverit oculos, ipse salvabitur.
30 Ankaŭ tiun, kiu ne estis senkulpa, Li savos; Tia estos savita pro la pureco de viaj manoj.
Salvabitur innocens: salvabitur autem in munditia manuum suarum.
