Ijob 22
1 Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
Felelt a Témánbeli Elifáz és mondta:
2 Ĉu Dion povas instrui homo? Ĉu povas Lin instrui eĉ saĝulo?
Istennek tesz-e hasznot az ember? Bizony önmagának tesz hasznot az eszes!
3 Ĉu por la Plejpotenculo tio estas utila, se vi estas virta? Kaj ĉu Li havas profiton de tio, se via konduto estas pia?
Érdeke van-e a Mindenhatónak abban, hogy igaz vagy, avagy nyeresége, hogy gáncstalanná teszed útaidat?
4 Ĉu pro timo antaŭ vi Li disputos kun vi, Iros kun vi al juĝo?
Vajon istenfélelmed miatt fenyít-e meg téged, száll veled ítéletedre?
5 Via malvirteco estas ja granda, Kaj viaj malbonagoj ne havas finon.
Nemde nagy a te rosszaságod, s nincs vége bűneidnek!
6 Vi prenis de viaj fratoj garantiaĵon vane, De preskaŭ-nuduloj vi deprenis la vestojn;
Mert megzálogoltad testvéreidet ok nélkül, s a meztelenek ruháit lehúzod;
7 Al laculo vi ne donis akvon por trinki, Kaj al malsatulo vi rifuzis panon;
nem adtál vizet inni az elbágyadtnak s az éhezőtől megvontad a kenyeret.
8 Per forta brako vi akiris teron, Kaj dank’ al eminenteco vi loĝis sur ĝi;
S az erős kar emberéé az ország s a nagytekintetű marad benne lakónak.
9 Vidvinojn vi foririgis kun nenio, Kaj la brakojn de orfoj vi frakasis.
Özvegyeket üresen bocsátottál el s az árvák karjai összezúzattak.
10 Pro tio ĉirkaŭe de vi estas kaptiloj, Kaj subita teruro vin timigas.
Azért vannak körülötted tőrök, s rettegés rémít meg téged hirtelen.
11 Aŭ pro mallumo vi nenion vidas, Kaj multego da akvo vin kovris?
Vagy nem látod-e a sötétséget, a vízáradatot, mely téged elborít?
12 Ĉu ne estas Dio tie alte en la ĉielo? Rigardu la stelojn, kiel alte ili estas.
Nemde Isten az ég magasságában van, s nézd a csillagok tetejét, mily magasak!
13 Kaj vi diras: Kion scias Dio? Ĉu Li povas juĝi en mallumo?
S te azt mondod: Mit tudhat Isten, vajon sűrű ködön keresztül ítélhet-e?
14 La nuboj kovras Lin, kaj Li ne vidas; Kaj Li nur rondiras en la rondo de la ĉielo.
Felhő az ő rejteke s nem lát s az egek körén járkál.
15 Ĉu vi konservas la vojon antikvan, Kiun iradis homoj malpiaj,
Vajon az őskor ösvényét követed-e, melyet tapostak a jogtalanság emberei?
16 Kiuj estis kaptitaj antaŭtempe, Kaj kies grundo disverŝiĝis kiel rivero,
Kik megragadtattak idő előtt, folyammá omlott szét alapjuk;
17 Kiuj parolis al Dio: Foriru de ni! Kion povas fari al ni la Plejpotenculo?
kik azt mondták Istennek: távozz tőlünk, s hogy mit tehet nekik a Mindenható
18 Kvankam Li plenigis iliajn domojn per bonaĵo. Sed la pensmaniero de malvirtuloj estas malproksima de mi.
holott ő megtöltötte házaikat jóval: de távol legyen tőlem a gonoszok tanácsa!
19 La virtuloj vidos kaj ĝojos; La senkulpulo mokos ilin:
Látják az igazak s örülnek s az ártatlan gúnyolódik rajtuk:
20 Certe malaperis nia kontraŭulo, Kaj kio restis, tion ekstermis fajro.
bizony megsemmisült a mi támadónk, s a mi maradt tőlük, tűz emésztette meg!
21 Interkonsentu do kun Li, kaj vi havos pacon; Per tio venos al vi bono.
Szegődjél csak hozzá s békéd lesz, az által jön reád a jó;
22 Prenu el Lia buŝo instruon, Kaj metu Liajn vortojn en vian koron.
fogadj csak el szájából tant és vedd mondásait szívedbe.
23 Se vi revenos al la Plejpotenculo, vi estos konstruita; Forigu malpiaĵon el via tendo.
Ha megtérsz a Mindenhatóhoz, fölépülsz, ha eltávolítsz jogtalanságot sátradból;
24 Ĵetu en la polvon la multekostan metalon, Kaj la Ofiran oron sur la ŝtonojn de la torentoj;
s porba helyezd az érczet s patakok kavicsába az Ófir-aranyat,
25 Tiam la Plejpotenculo estos via oro kaj via brilanta arĝento;
s legyen a Mindenható a te érczed s ragyogó ezüstöd neked:
26 Ĉar tiam vi havos vian plezuron en la Plejpotenculo, Kaj vi levos al Dio vian vizaĝon;
akkor bizony a Mindenhatóban fogsz gyönyörködni s felemelheted Istenhez arczodat.
27 Vi preĝos al Li, kaj Li vin aŭskultos; Kaj viajn sanktajn promesojn vi plenumos;
Fohászkodol hozzá s ő hallgat rád a fogadalmaidat megfizetheted.
28 Se vi ion decidos, ĝi plenumiĝos ĉe vi; Kaj super viaj vojoj brilos lumo.
A mely szóval határozol, az beteljesül neked, és útaid fölött világosság derült föl.
29 Ĉar tiujn, kiuj humiliĝis, Li altigos; Kaj kiu mallevas la okulojn, tiu estos savita.
Ha kit megaláztak s azt mondod: emelkedés! a lecsüggedt szeműt megsegíti ő;
30 Ankaŭ tiun, kiu ne estis senkulpa, Li savos; Tia estos savita pro la pureco de viaj manoj.
megmenti a nem ártatlant s megmenekül kezeid tisztasága által.
