Ijob 21
1 Ijob respondis kaj diris:
Entonces Job respondió,
2 Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.
“Escucha con atención mi discurso. Que esto te sirva de consuelo.
3 Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.
Permíteme, y yo también hablaré. Después de que yo haya hablado, burlate.
4 Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?
En cuanto a mí, ¿es mi queja ante el hombre? ¿Por qué no debería estar impaciente?
5 Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.
Mírame y asómbrate. Pon la mano en la boca.
6 Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.
Cuando me acuerdo, me siento turbado. El horror se apodera de mi carne.
7 Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?
“¿Por qué viven los malvados? ¿envejecer, sí, y hacerse poderoso en el poder?
8 Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.
Su hijo está establecido con ellos ante sus ojos, su descendencia ante sus ojos.
9 Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.
Sus casas están a salvo del miedo, ni la vara de Dios sobre ellos.
10 Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.
Sus toros se reproducen sin falta. Sus vacas paren y no abortan.
11 Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.
Envían a sus pequeños como un rebaño. Sus hijos bailan.
12 Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.
Cantan al son de la pandereta y el arpa, y se regocijan con el sonido de la pipa.
Pasan sus días en la prosperidad. En un instante bajan al Seol. (Sheol h7585)
14 Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;
Le dicen a Dios: “Apártate de nosotros”, porque no queremos saber de tus costumbres.
15 Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?
¿Qué es el Todopoderoso, para que le sirvamos? ¿Qué provecho vamos a tener si le rezamos?
16 Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.
He aquí que su prosperidad no está en su mano. El consejo de los malvados está lejos de mí.
17 Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.
“Cuántas veces se apaga la lámpara de los impíos, que su calamidad venga sobre ellos, que Dios reparte penas en su ira?
18 Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.
Cuántas veces son como rastrojos ante el viento, como paja que se lleva la tormenta?
19 Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;
Dices: “Dios hace recaer su iniquidad sobre sus hijos”. Que se recompense a sí mismo, para que lo sepa.
20 Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.
Que sus propios ojos vean su destrucción. Que beba de la ira del Todopoderoso.
21 Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?
Pues qué le importa su casa después de él, cuando el número de sus meses se corta?
22 Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?
“¿Alguien enseñará el conocimiento de Dios, ya que juzga a los que están en lo alto?
23 Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;
Uno muere con todas sus fuerzas, estando totalmente a gusto y tranquilo.
24 Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.
Sus cubos están llenos de leche. La médula de sus huesos se humedece.
25 Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.
Otro muere en la amargura del alma, y nunca sabe bien.
26 Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.
Se acuestan por igual en el polvo. El gusano los cubre.
27 Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;
“He aquí que conozco tus pensamientos, los planes con los que me equivocas.
28 Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?
Porque decís: “¿Dónde está la casa del príncipe? ¿Dónde está la tienda en la que vivían los malvados?
29 Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:
¿No has preguntado a los caminantes? ¿No conoces sus evidencias?
30 En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.
que el hombre malo está reservado para el día de la calamidad, que son llevados al día de la ira?
31 Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?
¿Quién declarará su camino a la cara? ¿Quién le pagará lo que ha hecho?
32 Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.
Sin embargo, será llevado a la tumba. Los hombres vigilarán la tumba.
33 Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.
Los terrones del valle serán dulces para él. Todos los hombres irán detrás de él, como hubo innumerables antes de él.
34 Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?
Así quecómo puedes consolarme con tonterías, porque en sus respuestas sólo queda la falsedad”.
