Ijob 21
1 Ijob respondis kaj diris:
А Јов одговори и рече:
2 Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.
Слушајте добро речи моје, и то ће ми бити од вас утеха.
3 Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.
Потрпите ме да ја говорим, а кад изговорим, подсмевајте ми се.
4 Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?
Еда ли се ја човеку тужим? И како не би био жалостан дух мој?
5 Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.
Погледајте на ме, и дивите се, и метните руку на уста.
6 Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.
Ја кад помислим, страх ме је, и гроза подузима тело моје.
7 Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?
Зашто безбожници живе? Старе? И богате се?
8 Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.
Семе њихово стоји тврдо пред њима заједно с њима, и натражје њихово пред њиховим очима.
9 Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.
Куће су њихове на миру без страха, и прут Божји није над њима.
10 Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.
Бикови њихови скачу, и не промашују; краве њихове теле се, и не јалове се.
11 Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.
Испуштају као стадо децу своју, и синови њихови поскакују.
12 Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.
Подвикују уз бубањ и уз гусле, веселе се уза свиралу.
Проводе у добру дане своје, и за час силазе у гроб. (Sheol h7585)
14 Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;
А Богу кажу: Иди од нас, јер нећемо да знамо за путеве твоје.
15 Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?
Шта је свемогући да му служимо? И каква нам је корист, да му се молимо?
16 Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.
Гле, добро њихово није у њиховој руци; намера безбожничка далеко је од мене.
17 Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.
Колико се пута гаси жижак безбожнички и долази им погибао, дели им муке у делу свом Бог?
18 Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.
Бивају као плева на ветру, као прах који разноси вихор?
19 Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;
Чува ли Бог синовима његовим погибао њихову, плаћа им да осете?
20 Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.
Виде ли својим очима погибао своју, и пију ли гнев Свемогућег?
21 Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?
Јер шта је њима стало до куће њихове након њих, кад се број месеца њихових прекрати?
22 Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?
Еда ли ће Бога ко учити мудрости, који суди високима?
23 Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;
Један умире у потпуној сили својој, у миру и у срећи.
24 Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.
Музилице су му пуне млека, и кости су му влажне од мождина.
25 Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.
А други умире ојађене душе, који није уживао добра.
26 Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.
Обојица леже у праху, и црви их покривају.
27 Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;
Ето, знам ваше мисли и судове, којима ми чините криво.
28 Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?
Јер говорите: Где је кућа силног, и где је шатор у коме наставају безбожници?
29 Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:
Нисте ли никад питали путника? И шта вам казаше нећете да знате,
30 En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.
Да се на дан погибли оставља задац, кад се пусти гнев.
31 Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?
Ко ће га укорити у очи за живот његов? И ко ће му вратити шта је учинио?
32 Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.
Али се износи у гробље и остаје у гомили.
33 Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.
Слатке су му груде од долине, и вуче за собом све људе, а онима који га претекоше нема броја.
34 Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?
Како ме, дакле, напразно тешите кад у одговорима вашим остаје превара?
