Ijob 21
1 Ijob respondis kaj diris:
A Jov odgovori i reèe:
2 Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.
Slušajte dobro rijeèi moje, i to æe mi biti od vas utjeha.
3 Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.
Potrpite me da ja govorim, a kad izgovorim, potsmijevajte se.
4 Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?
Eda li se ja èovjeku tužim? i kako ne bi bio žalostan duh moj?
5 Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.
Pogledajte na me, i divite se, i metnite ruku na usta.
6 Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.
Ja kad pomislim, strah me je, i groza poduzima tijelo moje.
7 Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?
Zašto bezbožnici žive? stare? i bogate se?
8 Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.
Sjeme njihovo stoji tvrdo pred njima zajedno s njima, i natražje njihovo pred njihovijem oèima.
9 Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.
Kuæe su njihove na miru bez straha, i prut Božji nije nad njima.
10 Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.
Bikovi njihovi skaèu, i ne promašaju; krave njihove tele se, i ne jalove se.
11 Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.
Ispuštaju kao stado djecu svoju, i sinovi njihovi poskakuju.
12 Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.
Podvikuju uz bubanj i uz gusle, vesele se uza sviralu.
Provode u dobru dane svoje, i zaèas slaze u grob. (Sheol h7585)
14 Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;
A Bogu kažu: idi od nas, jer neæemo da znamo za putove tvoje.
15 Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?
Šta je svemoguæi, da mu služimo? i kaka nam je korist, da mu se molimo?
16 Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.
Gle, dobro njihovo nije u njihovoj ruci; namjera bezbožnièka daleko je od mene.
17 Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.
Koliko se puta gasi žižak bezbožnièki i dolazi im pogibao, dijeli im muke u gnjevu svom Bog?
18 Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.
Bivaju li kao pljeva na vjetru, kao prah koji raznosi vihor?
19 Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;
Èuva li Bog sinovima njihovijem pogibao njihovu, plaæa im da osjete?
20 Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.
Vide li svojim oèima pogibao svoju, i piju li gnjev svemoguæega?
21 Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?
Jer šta je njima stalo do kuæe njihove nakon njih, kad se broj mjeseca njihovijeh prekrati?
22 Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?
Eda li æe Boga ko uèiti mudrosti, koji sudi visokima?
23 Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;
Jedan umire u potpunoj sili svojoj, u miru i u sreæi.
24 Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.
Muzlice su mu pune mlijeka, i kosti su mu vlažne od moždina.
25 Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.
A drugi umire ojaðene duše, koji nije uživao dobra.
26 Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.
Obojica leže u prahu, i crvi ih pokrivaju.
27 Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;
Eto, znam vaše misli i sudove, kojima mi èinite krivo.
28 Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?
Jer govorite: gdje je kuæa silnoga, i gdje je šator u kom nastavaju bezbožnici?
29 Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:
Nijeste li nikad pitali putnika? i što vam kazaše neæete da znate,
30 En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.
Da se na dan pogibli ostavlja zadac, kad se pusti gnjev.
31 Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?
Ko æe ga ukoriti u oèi za život njegov? i ko æe mu vratiti što je uèinio?
32 Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.
Ali se iznosi u groblje i ostaje u gomili.
33 Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.
Slatke su mu grude od doline, i vuèe za sobom sve ljude, a onima koji ga pretekoše nema broja.
34 Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?
Kako me dakle naprazno tješite kad u odgovorima vašim ostaje prijevara?
