Ijob 21
1 Ijob respondis kaj diris:
Et Job prit la parole, et dit:
2 Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.
Écoutez attentivement mes discours, et que cela me tienne lieu de vos consolations!
3 Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.
Supportez-moi, et je parlerai; et, après que j'aurai parlé, tu te moqueras.
4 Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?
Mais est-ce à un homme que s'adresse ma plainte? Et comment ne perdrais-je pas toute patience?
5 Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.
Regardez-moi, et soyez étonnés, et mettez la main sur la bouche.
6 Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.
Quand j'y pense, je suis éperdu, et un frisson saisit ma chair.
7 Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?
Pourquoi les méchants vivent-ils, vieillissent-ils, et croissent-ils en force?
8 Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.
Leur postérité s'établit devant eux, avec eux, et leurs rejetons sont sous leurs yeux.
9 Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.
Leurs maisons sont en paix, à l'abri de la crainte, et la verge de Dieu n'est pas sur eux.
10 Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.
Leur taureau n'est jamais impuissant, leur génisse vêle et n'avorte pas.
11 Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.
Ils font courir devant eux leurs enfants comme un troupeau, et leur progéniture bondit.
12 Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.
Ils chantent avec le tambourin et la harpe, ils s'égaient au son du hautbois,
Ils passent leurs jours dans le bonheur, et ils descendent au Sépulcre en un moment. (Sheol h7585)
14 Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;
Et cependant ils ont dit à Dieu: “Éloigne-toi de nous, nous ne voulons pas connaître tes voies.
15 Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?
Qu'est-ce que le Tout-Puissant, pour que nous le servions? Et que gagnerions-nous à le prier? “
16 Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.
Voici, leur bonheur n'est-il pas en leurs mains? (Que le conseil des méchants soit loin de moi! )
17 Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.
Combien de fois arrive-t-il que la lampe des méchants s'éteigne, que leur ruine vienne sur eux, que Dieu leur partage leurs lots dans sa colère,
18 Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.
Qu'ils soient comme la paille au souffle du vent, et comme la balle enlevée par le tourbillon?
19 Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;
Vous dites: “Dieu réserve la peine à ses enfants; “mais qu'Il le punisse lui-même, afin qu'il le sente!
20 Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.
Qu'il voie de ses propres yeux sa ruine, qu'il boive la colère du Tout-Puissant!
21 Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?
Car, que lui importe sa maison après lui, quand le nombre de ses mois est tranché?
22 Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?
Enseignerait-on la science à Dieu, lui qui juge ceux qui sont élevés?
23 Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;
L'un meurt au sein du bien-être, tout à son aise et en repos.
24 Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.
Ses flancs sont chargés de graisse, et ses os comme abreuvés de mœlle;
25 Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.
Un autre meurt dans l'amertume de son âme, n'ayant jamais goûté le bonheur:
26 Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.
Ils sont couchés ensemble dans la poussière, et les vers les couvrent.
27 Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;
Voici, je connais vos pensées et les desseins que vous formez contre moi.
28 Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?
Car vous dites: Où est la maison de l'homme opulent, et où est la tente, demeure des méchants?
29 Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:
N'avez-vous jamais interrogé les voyageurs, et n'avez-vous pas reconnu, par leurs témoignages,
30 En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.
Qu'au jour de la calamité, le méchant est épargné, et qu'au jour des colères, il est éloigné?
31 Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?
Qui lui représente en face sa conduite, et qui lui rend ce qu'il a fait?
32 Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.
Il est porté au tombeau, et, sur le tertre, il veille encore.
33 Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.
Les mottes de la vallée lui sont légères; après lui, suivent à la file tous les hommes, et devant lui, la foule est innombrable.
34 Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?
Comment donc me donnez-vous des consolations vaines? De vos réponses, ce qui reste, c'est la perfidie.
